🌸 دانلود فیلم All the President's Men 1976 (همه مردان رئیس‌جمهور)

همه مردان رئیس‌جمهور 1976 (به انگلیسی: All the President's Men) یک فیلم درام و محصول 1976 کشور آمریکا, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم همه مردان رئیس‌جمهور 1976 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که دو روزنامه نگار به نام های وودوارد و برنستین جزئیات ماجرای واترگیت را افشا می کنند که منجر به استعفای نیکسون از پست ریاست جمهوری آمریکا شد ….

این فیلم به کارگردانی Alan J. Pakula, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم همه مردان رئیس‌جمهور 1976 یا دانلود دوبله فارسی فیلم All the President's Men 1976 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Robert Redford, Dustin Hoffman, Jack Warden, Martin Balsam, Hal Holbrook, Jason Robards, Jane Alexander, Meredith Baxter, Ned Beatty, Stephen Collins, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود همه مردان رئیس‌جمهور 1976 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Robert Redford, Dustin Hoffman, Jack Warden, Martin Balsam, Hal Holbrook, Jason Robards, Jane Alexander, Meredith Baxter, Ned Beatty, Stephen Collins, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی همه مردان رئیس‌جمهور 1976 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم همه مردان رئیس‌جمهور 1976 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود All the President's Men 1976 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

رده سنی فیلم همه مردان رئیس‌جمهور 1976 PG بوده و قبل از دانلود فیلم همه مردان رئیس‌جمهور 1976 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر PG سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای درام, تاریخی, معمایی, هیجان انگیز, بوده و محصول کشور آمریکا, هست. زبان اصلی فیلم همه مردان رئیس‌جمهور 1976 اسپانیایی, انگلیسی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم همه مردان رئیس‌جمهور 1976 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم All the President's Men 1976 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم همه مردان رئیس‌جمهور 1976 7.9/10 از 10 می باشد.

دو روزنامه نگار به نام های وودوارد و برنستین جزئیات ماجرای واترگیت را افشا می کنند که منجر به استعفای نیکسون از پست ریاست جمهوری آمریکا شد …
ژوئن سال 1972، در ستاد فرماندهی دموکرات ها در دل مجموعه ی واترگیت درواشینگتن، پنج سارق با وسایل مدرن استراق سمع دستگیر می شوند و پی گیری ماجراتوسط دو گزارش گر روزنامه ی واشینگتن پست، «باب وودوارد» (ردفورد) و «کارل برنستاین» (هافمن) پس از چندی منجر به استعفای «رئیس جمهور نیکسن» می شود...
دو روزنامه نگار به نام های وودوارد و برن
باب وودوارد و کارل برنشتاین ، گزارشگران "واشنگتن پست" جزئیات رسوایی واترگیت را که منجر به استعفای ریچارد نیکسون ، رئیس جمهور آمریکا می شود ، فاش می کنند.
در آستانه انتخابات سال 1972 ، باب وودوارد ، خبرنگار واشنگتن پست ، آنچه را كه به نظر می رسد یك رخداد جزئی در دفتر ملی حزب دموكرات است را پوشش می دهد. وی از تعجب وكلاء ارشد كه قبلاً در پرونده دفاع بوده اند شگفت زده شده است ، و كشف نامها و آدرسهای برگزار كنندگان صندوق جمهوری خواهان بر روی متهم ، سوء ظن های او را بیشتر برانگیخته است. سردبیر پست آماده اجرا با داستان است و Woodward و Carl Bernstein را به آن اختصاص می دهد. آنها ردپایی را که در حزب جمهوریخواه بالاتر و بالاتر است ، پیدا می کنند
داستان این اثر شگفت انگیز و کهن الگویی ماندگار، از این قرار است که گزارشگران جوان واشنگتن پست به نام های «باب وودوارد» و «کارل برنشتاین»، جزئیات رسوایی واترگیت را که منجر به استعفای ریچارد نیکسون، رئیس جمهور آمریکا می شود، فاش می کنند...

جهت دانلود فیلم All the President's Men 1976 (همه مردان رئیس‌جمهور) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

سال 1976 سال جادویی برای فیلم بود: راننده تاکسی اسکورسیزی، نوچنتو برتولوچی، چشم در چشم برگمان، سرنشین پولانسکی، صحرای تارتارها زورلینی، آلگرو غیر تروپو بوزتو. احتمالاً چندین اثر هنری مختلف در آن سال منتشر شد، اما با وجود این واقعیت که نمی‌توانم همه آنها را به خاطر بیاورم یا نمی‌دانم، یکی از آنها احتمالاً هرگز نادیده گرفته نمی‌شود: همه مردان رئیس جمهور.

دهه هفتاد، 10 سال مناسبی برای آلن جی. پاکولا بود: او قبلاً دو فیلم درخشان ساخته بود، اول نمایش نادرست کلوت (1971)، که جین فوندا به خاطر آن خاطره انگیزترین اسکار خود را دریافت کرد، و سپس مهمانی روان رنجور The Parallax View (نمای اختلاف). 1974)، به لطف فیلمبرداری گوردون ویلیس، هنوز هم بسیار جذاب، و مشتاق است که در آن بگردم. دیدگاه پارالکس یک ستون نویس (ارائه بی پروا توسط وارن بیتی) را نشان می دهد که تلاش می کند یک طرح قانون گذاری/شرکتی عظیم را که قاتلان حرفه ای برنامه ریزی شده را طراحی می کند، باز کند. فیلم بعدی او، به‌عنوان روشی برای بستن این مجموعه رایگان سه نفره، به همین ترتیب داستانی بود درباره ستون‌نویس‌هایی که از همدستی در رده‌های بالاتر حکومت کشف می‌کنند - باعث می‌شود که واقعاً همه چیز واقعاً ناراحت‌کننده باشد.

هیچ کس نباید نیاز به تجربه یک واقعیت روزانه داشته باشد که کاملاً معقول باشد که بگوییم همه مردان رئیس‌جمهور درباره دو نویسنده است که دسیسه های شیطانی ریچارد نیکسون رئیس جمهور منحط آمریکا را خراب می کنند، با این حال در صورتی که این واقعیت به عنوان یک قاعده مقصر نباشد. به نظر یک نقشه حذف شده Jamed Security است. داستین هافمن و رابرت ردفورد نمایشگاه‌های غیرمعمولی برگزار می‌کنند (ردفورد به‌ویژه؛ هافمن بدون شک یک سرگرم‌کننده برجسته‌تر است، بنابراین وقتی ردفورد با احترام موضع خود را در برابر او نگه می‌دارد، انرژی‌بخش‌تر می‌شود) با بازی کارل برنشتاین و سوئی وودوارد، دو ستون‌نویس واشنگتن پست که به کاوش می‌پردازند. واترگیت نفوذ کرد و به تدریج یک توافق رسمی را که به مرور زمان خود نیکسون را تحریک می کرد، از هم جدا کرد. در اطراف آنها گروهی از احتمالاً بهترین سرگرمی‌کنندگان از گذشته آمریکا حضور دارند که برخی از آنها این روزها واقعاً قوی هستند: جک سرپرست، هال هالبروک، جیسون روباردز، ند بیتی، جین الکساندر. آهنگسازی همه مردان رئیس‌جمهور توسط ویلیام گلدمن انجام شد و تعداد قابل توجهی از خدمه از همکاران معمولی پاکولا بودند: دیوید شایر در موسیقی که سبک سرد و معتدل خود را به حال و هوای فیلم اضافه کرد و د.پی. گوردون ویلیس نورپردازی و ترسیم هر لبه با خلاقیت معمولی که او در سه گانه والد پشتیبان نشان داد.

All The President's Men یک سواری هیجان انگیز سیاسی باهوش، با سرعت آهسته اما پرتنش است که بهترین ها را در کلاس تمجید می کند - این احتمالاً می تواند باشد واکنش آمریکا به Z فوق‌العاده کاستا-گاوراس (1969) - و این تأثیر بیش از حد بر همه چیزهایی که فهمیده شده است - برای مثال، Insider و Territory of Play را در نظر بگیرید. همه مردان رئیس‌جمهور اساساً زبان و گفته‌های چیزهایی را که امیدواریم در فیلم All the President's Men‌های سینمایی از این دست بیابیم، نظام‌مند می‌کرد - نویسندگانی که از جان خود می‌ترسند، حکومتی که کمکی نمی‌کند، بحث‌های شبانه در کالسکه‌های تاریک، رکوردهای منتشر شده، عملیات درونی روزنامه‌ها. در اینجا هیچ چیز تمام نمی شود، با این حال، هر صحنه ای که گفته می شود در واقع نه تنها برای ساختن آنها در هر صورت بلکه برای ایجاد چنین نیازهای بالا برای مقلدان ضروری است.

آلن جی. پاکولا در سال 1976 فیلمی را با منابع غنی به عنوان اولین رئیس جمهور کشور که ریچارد نیکسون را ترک کرد، هماهنگ کرد. هر یک از مردان رئیس‌جمهور، با حضور داستین هافمن و رابرت ردفورد، به عنوان دو روزنامه‌نگار واشنگتن پست که ظرافت‌های نفوذ واترگیت را که تمام راه را تا کاخ سفید از جمله رئیس‌جمهور طی کرد، کشف کردند. هر یک از مردان رئیس‌جمهور برای به یاد آوردن دوره‌ای که کلمات چاپی حکومت می‌کردند و ستون‌نویسان نیز تحلیل‌گرانی بودند و برای کشف هر چیزی مجهز بودند، به جمع کمک می‌کرد، فیلمی با ترکیب فوق‌العاده بود که به طرز حیرت‌انگیزی شایسته بازگرداندن جایزه برتر اسکار برای بهترین فیلمنامه منحصربه‌فرد بود.

/>
از آنجایی که تصمیم سیاسی رسمی سال 1972 بر سر کشور است، در واترگیت نفوذی رخ می دهد. سوئی وودوارد (رابرت ردفورد) با اعتماد به وجود پیامدهای عمیق تری در پس نفوذ، شروع به بررسی نفوذ می کند. کارل برنشتاین (داستین هافمن) خبرنگار فردی که خود را در کار وودوارد روی داستان جا می‌دهد، شروع به کاوش نیز می‌کند. وودوارد در کارکنان و برنشتاین که به ندرت گزارش‌هایش را کامل می‌کند، این دو مرد یک تکه بر روی کاغذ هستند. این دو زوج دور از ذهن برای چنین کارهای جدی هستند، اما شروع به یافتن راه حل هایی می کنند که خود و همکارانشان را خیره کننده و شگفت زده می کند. در کنار جهت گیری ثابت از پروفاند تروات (هال هالبروک) به "دنبال کردن پول" که آنها را به کشف مقدار زیادی پول نقدی که در سوابق جنایتکاران واترگیت ذخیره می شود و اینکه این پول نقد از کجا آمده است کشف می کند. دنباله می رود. هرچه به واقعیت نزدیک‌تر می‌شوند، گردهمایی‌های درگیر برای از بین بردن داستان، بدنام بودن گزارشگر و خود واشنگتن پست دیوانه‌کننده‌تر می‌شوند.

من برای دیدن هر یک از افراد رئیس‌جمهور اهمیت زیادی داشتم. مدت زیادی بود، اما به دلیل عدم علاقه به بازی داستین هافمن، به طور مداوم از آن دور ماندم. من در واقع اعتماد دارم که فقط فیلم‌های هافمن درست را ندیده‌ام، بنابراین بالاخره بخش 1976 پاکولا را دیدم. داستین هافمن در شغل نامطلوب و شیطان کارل برنشتاین ایده آل بود. یک شوک اضافی دیدن نام مارتین بالام در تیتراژ اولیه بود. صرف نظر از اینکه شغل او چقدر کم است، او به طور کلی جنبه های باورنکردنی را در شخصیت خود دارد. رابرت ردفورد به‌علاوه نقشی به‌عنوان ستون‌نویس سرسخت و جدی، سوی وودوارد، به‌خوبی دریافت کرد. در حقیقت، رابرت ردفورد ممکن است در این کار بهترین بوده باشد و واقعاً از هر گونه تایید اسکار برای این کار صرف نظر کند. هر یک از مردان رئیس جمهور، اجرای بهتر فیلم Spotlight در سال 2015، دستورالعملی برای یک فیلم طاقت فرسا دارد. خبرنگارانی که واقعیت‌ها را جمع‌آوری می‌کنند، آهنگسازی می‌کنند، بین خودشان صحبت می‌کنند، و بن‌بست‌ها به‌طور عالی در برابر طرح ایده‌آل خلق فیلم نمایش داده می‌شوند و جمعیت را از درک فیلم تقریباً بیش از دو ساعت باز می‌دارد. آلن جی. پاکولا نیز توانایی اجرایی خود را با انتخاب مکان ایده‌آل برای پایان دادن به فیلمش، در زمان معرفی دومین دوره ریاست جمهوری ریچارد نیکسون، نشان می‌دهد. جمعیت می‌دانند چه اتفاقی می‌افتد، ما منابعی را برای کاری که تیم اعلام‌کننده انجام داده‌اند قرار داده‌ایم و کاملاً آگاه هستیم که صحنه ظاهرا ایده‌آل تحمل دفتر ریچارد نیکسون چیزی از فریبکاری نیست که به نظر می‌رسد. بستن فیلم در حالی که مردم به یک طرف نگاه می کنند در حالی که روزنامه نگاران در پشت صحنه صحنه هستند و به شدت از داستانی که اشتباهات رئیس جمهور را به کشور می آورد، رد می کنند و مطمئنا مدت ها پس از همه مردان رئیس‌جمهور با جمعیت باقی می ماند. فیلم بسته می شود

دیدن دوباره فیلم خوب آلن پالوکا نیم ماه قبل از یک مسابقه رسمی سیاسی جذاب بود (بدون شک من آن را به عنوان یک گزینه در مقابل تماشای لیبرمن پرورش یافته و در عین حال روزمره عادت بد چانی بحث رسمی می دیدم). در پی تماشای شوخی‌های Blood - Bramble در روز سه‌شنبه و مارتین شین در «West Wing» در روز چهارشنبه، همچنین مایکل داگلاس در «رئیس‌جمهور آمریکا» مدت‌ها قبل از اینکه من بیش از حد شخصیت‌های سیاسی و چرخه سیاسی را تجربه می‌کردم. همه مردان رئیس‌جمهور با وجود این، به جای مسائل تقنینی، درباره کاغذ و نحوه خبرسازی است. اساساً حول محور وودوارد و برنشتاین از واشنگتن پست و غواصی اولیه آنها در دزدی جزئی از محل کار هیئت عمومی لیبرال است که به خشم واترگیت تبدیل شد و رئیس جمهور ریچارد نیکسون را سرنگون کرد.

این به کتاب وودوارد بستگی دارد و فقط یک سال یا بیشتر پس از پایان شرمساری ساخته شده است، اما 24 سال بعد در یک زمان سیاسی متناوب، هنوز داستانی هیجان انگیز از دو روزنامه نگار جوان و نه استثنایی است که با تشویق اضطراب نسبت به ناامیدی به اندازه هر چیز دیگری، و عدم خوشحالی بیش از حد از انجام انبوه کارهای طاقت فرسا، دیگران، به ویژه پلیس، را تحریک می کرد تا کاری را که در هر صورت باید انجام می دادند، به پایان برسانند. در فیلم All the President's Men، همانطور که در واقع، این داستان است که مهم است و نه شخصیت‌ها، و ما از هر گونه عشق جعلی یا جذابیت زیاد دو خبرنگار نجات پیدا می‌کنیم. ردفورد و هافمن به عنوان دو خبرنگار هرگز بهتر نبودند و این دو ساعت و بیست دقیقه خیلی سریع می گذرد. فهمیدم که ما جیسون روباردز را در مقابل مدیر واقعی «پست» بن بردلی می‌بینیم، شخصیتی به‌طور قابل‌توجهی توسعه‌یافته‌تر. به هر حال، فیلم بازتاب کمکی است که رهبران ارشد برای «وودستاین»، همانطور که بردلی آنها را می‌خواند، علی‌رغم خطرات موجود، ارائه کردند. قبلی اظهار نظر شرارت آمیز جان میچل، افسر حقوقی اصلی، درباره اینکه کیتی گراهام دخترهایش را در خرابه به دام انداخته است، شنیده می شود و برادلی فیلم اشاره ای مختصر به این می کند که داستان تحت تنش زیادی قرار گرفته است، با این حال به مناطقی از آن اشاره نشده است. برای اینکه سازمان نیکسون تلاش کرد با حذف مجوزهای تلویزیونی به سازمان واشنگتن پست آسیب برساند. گراهام باید در مورد نمایندگان خود فکر کند بدون توجه به اینکه آیا او در مورد از دست دادن بخشی از سرمایه خصوصی خود پرانرژی است یا خیر. ایالات متحده خوش شانس است که چند مقاله مهم دارای مالکان خصوصی هستند که پذیرفته اند که آنها موظف به روشن کردن عموم مردم و همچنین آوردن پول نقد هستند. با فرض اینکه روپرت مرداک «پست» را در اختیار داشت، می‌توان کاری را در نظر گرفت که برادلی مجبور به انجام آن می‌شد. گراهام منطقی به نظر می‌رسد که دادن نقشی به او به عنوان یک شخص مورد بررسی قرار گرفت و ایده‌های جالبی برای طرح ریزی ایجاد شد، اما در نهایت به این نتیجه رسید که بهتر است از آن اجتناب کند.

نزدیک به 25 سال پس از این واقعیت که ما هنوز شخصیت Deep Throat، شاهد سریع وودوارد را نمی شناسم. هال هالبروک، که نقش الگوی مرد رشد بدخیم "پرونده های ایکس" را ایفا می کند، نقش چند رئیس جمهور ایالات متحده را بازی کرده است، اما به نظر من باید مطمئن باشیم که "گلوی عمیق" ریچارد نیکسون نبود.

پس‌اسکریپت ژوئن 2005. در حال حاضر ما واقعاً متوجه شده‌ایم که پروفاند تروت، رئیس انتصابی FBI، ایمپرنت فلت بود. علی‌رغم انبوه سیگار، آقای فلت در 91 سالگی زنده و کاملاً خوب است و در لس‌آنجلس زندگی می‌کند. یاران ماندگار نیکسون او را یک متقاطع دوگانه می نامند. همه چیز در نظر گرفته می شود که ما بیشتر شبیه او می خواهیم!

دهه 1970، و به‌ویژه خشم ادعایی واترگیت که باعث کناره‌گیری رئیس‌جمهور ریچارد نیکسون شد، نشان‌دهنده لحظه‌ای تعیین‌کننده در تاریخ نه چندان دور آمریکا بود. این لحظه تعیین‌کننده نیز بر فیلم مشهور آمریکایی سایه افکند و چند سواری هیجان‌انگیز سیاسی، که انگیزه‌ای از «Z» (1969) عمیقاً مؤثر و قانع‌کننده کوستا-گاورا بود، که کمبود اعتبار و اعتماد برای دولت را به تصویر می‌کشید، ساخته شد. «همه مردان رئیس جمهور» (1976) آلن جی. پاکولا فیلم محوری است و چقدر مناسب است زیرا «همه مردان رئیس جمهور» داستانی را بازگو می کند که واقعیت خشمی را که این تغییر را برانگیخته است، آشکار می کند. به عبارت دیگر، روایت دو ستون‌نویس واشنگتن پست، برنشتاین و وودوارد.

اگرچه همه مردان رئیس‌جمهور از ابتدا می‌توانست صرفاً برداشتی از داستانی باشد که باید به‌عنوان ضبط می‌شد. یک نسخه چاپی، به تدریج می فهمد که این ظاهر در واقع نقطه قوت فیلم است. به این ترتیب، فشار خم نشدنی و فشرده پاکولا به دلیل اشتیاق دائمی دراماتورژیک او برای نشان دادن چیزی است که از نظر داستانی تفاوت ایجاد می کند - و علاوه بر داستان فیلم، با این حال داستان قابل تأییدی که در حقیقت آمریکای 1976 پیروز شد - - و بس. این محرومیت از هر چیز غیرضروری، فضایی خارق‌العاده ایجاد می‌کند که هر زمان که فیلم را شروع می‌کند، دور شدن از آن بسیار چالش برانگیز است.

اگر «همه مردان رئیس‌جمهور» به‌عنوان یک فیلم قابل تأیید (در واقع، معتبر) تلاش کند. برای گفتن در مورد یک زمان خاص، به همین ترتیب، چیزی از زمان خود را کشف می کند که، بدیهی است، واقعاً نزدیک به زمانی است که دنیای دیژتیکی آن در آن اتفاق می افتد. تماشاگر این فرصت را دارد که با تحقیق در مورد پوشش خبری قبل از تحول وب، متوجه شود. زمانی که سه ابزار مهم یک خبرنگار تلفن، ماشین تحریر و سیگار بودند. جریان بی‌پایان تماس‌ها، ضربه زدن به کلمات روی یک ماشین تحریر در تمام طول شب، و مصرف سیگار مانند دیوانه‌واری، زندگی روزمره آنها را به تصویر می‌کشد. داده‌ها باید از کتابخانه‌ها، فایل‌ها و منابع غیرمتعارف به جای نوشتن عبارت جستجو برای Google پیدا شوند. این کلمات به معنای احساساتی بودن خودآگاه نیستند، بلکه برای اینکه در مقابل چشمانمان چه اتفاقی می‌افتد، وقتی در اطراف «همه مردان رئیس جمهور» می‌چرخیم. برای احساس کردن حال و هوای آن، تشخیص حس آن، به اصطلاح.

بیشتر از افشای حقیقت گزارش دهه 70، این فیلم، آشکارا حقیقت مسائل دولتی دهه 70 را آشکار می کند. علاوه بر این واقعیت که فیلم این کار را انجام می‌دهد، با وجود این، دنیایی را تجسم می‌دهد که صداها، رایحه‌ها و مناظر آن اکنون پس از 10 سال می‌توانیم نفس بکشیم. "همه مردان رئیس جمهور" درباره جهانی از بی اعتمادی و ترس می گوید که توسط خطر ناخوشایند جنگ ویروس شکنجه شده است. این موجودی است که در آن رسانه ها دروغ می گویند و پوشش می دهند، اما می توان از آن برای کشف این حیله نیز استفاده کرد. این موجودی است که در آن باید به ظلمت یک پارکینگ شبانه خزید تا تکه‌هایی از بینش را در زیر سطح بشنوید، بینش‌هایی از سایه‌ها که ترسناک و هیجان‌انگیز هستند و در عین حال رهایی بخش هستند.

بنابراین، در قلب خود، "همه مردان رئیس جمهور" اساساً به عنوان یک تصویر دوره ای جذاب است، اما نه فقط در آن چارچوب ذهنی که نشان می دهد زندگی در آن روزها به چه چیزی شباهت دارد، بلکه علاوه بر آن آب و هوای آن را جلب می کند. در هر صورت، هر بار که فیلم را می بینم مطمئن هستم که همبستگی آن - - محور همه جانبه داستان - - به همین ترتیب نقص آن است زیرا هرگز نمی تواند از آن فراتر رود و به چیزی باشکوه تبدیل شود، زندگی را تغییر دهد، و شکستن با این حال، نکته مهمتر این است که نیازی به آن ندارد. با آنچه هست و برای همه مقاصد، افشاگری یا از سوی دیگر (در صورتی که فرد احساس آزادی کمتری داشته باشد) یک افشاگری خوب است. آنچه مسلم است این است که قابل توجه است و به همین ترتیب باقی خواهد ماند.

مدت زیادی است که همه مردان رئیس‌جمهور را ضبط کرده‌ام و لذتی که متوجه شدم از بازبینی آن نصیبم می‌شود را به تعویق می‌اندازم تا اینکه در اواخر شروع کردم به تماشای سرمقاله خیالی و خارق‌العاده کنونی کوین مک‌دونالد «وضعیت بازی» نمایش دهه 70 پاکولا را بیابید که به عنوان انگیزه و برای صحنه های خاص، مطمئناً طرحی برای فیلم او تنظیم شده است. به همین ترتیب، به‌عنوان جوانی در دهه 70، به یاد می‌آورم که با انرژی کتاب منبع وود استاین را مطالعه می‌کردم، خلاصه‌نویسی ترکیبی برای دو ستون‌نویس روشن‌فکر، که به آن علاقه‌مند به سبک اجتماعی آگاه و در عین حال مجزای پاکولا در هر صورت هستم (به ویژه « «نمای اختلاف منظر» از چندین سال زودتر) بنابراین من به راحتی شب را برای دیدن این ویژگی گسترده راحت کردم.

پاکولا مانند «کلوت» و «نمای پارالکس» قبلی خود، فوراً خودنمایی می‌کند. یک تصویر آغازین ثبت - این بار گزارشی از نوع شلیک با سلاح گرم که ماشین تحریر هنگام تعیین تاریخ فعالیتی که قرار است دنبال شود، تهیه می کند. بدیهی است که همه مردان رئیس‌جمهور به دلایل ناشناخته تقریباً به همان اندازه فیلم عالی می بود، صرف نظر از اینکه آیا موقعیت های به تصویر کشیده شده ساختگی بوده اند یا خیر، بدیهی است که با درک این موضوع که موقعیت ها و افراد به تصویر کشیده واقعی و معاصر هستند، وجود دارد.

نیروی ستاره ای دو سرنخ نیز می تواند اعتبار را از بین ببرد، اما در حالی که شما اساساً به طور مداوم به این موضوع توجه دارید که ردفورد و هافمن هستند که در حال تماشای آن هستید، در هر صورت آنها مطمئناً خود را کاملاً در قسمت ها غرق می کنند، به خصوص که آنها اشکال در مورد قطعه منظم، گیج کننده و اغلب خسته کننده روزنامه نگار بودن. آنها توسط یک بازیگر درجه یک مکمل حمایت می شوند، که در میان این بازیگران برجسته هستند، جیسون روباردز، ند بیتی و مارتین رزین. حال و هوای یک دفتر بزرگ کاغذی به‌ویژه در محل کار پرتحرک بسیار آشکار می‌شود.

فیلمبرداری، همانطور که با پاکولا انتظار می‌رود، درجه یک است، به‌ویژه نماهای شبانه تجربیات ردفورد/وودوارد با گیج‌کننده. "گلوی عمیق" در وسیله نقلیه زیرزمینی ترک. پاکولا همچنان به ما فرصت طولانی مشابهی را ارائه می دهد که شخصیت کوچک ردفورد از پله ها پایین می رود و به سمت مرخصی وسیله نقلیه می رود، که با تفکیک معانی افسانه ای، فقط بر کوچک بودن او در برابر اندازه کار هیولایی که او و مقاله اش انجام می دهند تأکید می کند. دقت و ظرافت به ویژه قابل درک است، روشی که ستون نویسان قبل از اینکه حتی برای یک ثانیه برای چاپ فکر کنند، منابع خود را بررسی و تأیید می کنند - چه کسی فکر می کرد یک رویه کاغذی می تواند اینقدر درگیر باشد.

توجیه اساسی این امر بدیهی است که جایزه به سمت پایان مسیر به عنوان وودوارد و برنشتاین است، در حالت معروف "پولها را دنبال می کنند" تا تمام راه تا کاخ سفید مخاطره آمیز دیکی نیکسون در انصراف و محکومیت او به دور کامل برسد. بازداشت بخش عمده ای از زیردستانش. اصلی‌ترین چیزی که واقعاً دوست نداشتم، تا آنجایی که ممکن است به من مربوط شود، پایان شتابزده بود. در واقع، حتی با وجود ناهماهنگی در گفتمان تصدیق پخش نیکسون در اواسط سال 1973 که در تلویزیون اتاق خبر پخش می‌شد، در حالی که ستون‌نویس‌ها به نوشتن ادامه می‌دادند، به وضوح به بررسی ادامه می‌دادند تا پاکسازی افراد رئیس‌جمهور به پایان برسد، احساس محدودیت می‌کرد. فیلم مستند نیکسون و اگنیو در جای دیگری از فیلم استفاده شده است و بر این اساس من نمی توانم فکر کنم که چرا گفتمان های پخش مشهور نیکسون به عنوان موردی که او را غرق کرده بود، به ویژه گفتمان انکار او، نادیده گرفته شد. هیچ ثانیه ای ارتباط با نیکسون (و نوارهای رسوایی او در کاخ سفید) وجود ندارد که من مطمئنم از روی مصلحت نبوده است.

آن ماهی کپور جدا شد، همه مردان رئیس‌جمهور یکی از ویژگی های هیجان انگیز فیلم بود. ساخت فیلم هالیوود دهه 70 با توجه به بی‌رحمی سازندگانش (در میان آنها ردفورد) برای بیرون راندن این محافظ مقاوم حق صحبت آزادانه از گفتمان و مطبوعات در آمریکای دهه 70 بد عمل کرد. درود بر تقلب مطمئنا!

هر یک از مردان رئیس جمهور داستان دو روزنامه نگار واشنگتن پست به نام های ویو وودوارد و کارل برنشتاین را بازگو می کند که تلاش می کنند مخفیگاه واترگیت را کشف کنند. با توجه به کتابی با عنوان مشابه، رابرت ردفورد و داستین هافمن به طور جداگانه وودوارد و برنشتاین را بازی می کنند. یک توصیه سریع: تماشاگرانی که در جستجوی فیلمی درباره شرمساری واترگیت هستند، باید به جای دیگری نگاه کنند. این یک صفر در جزئیات و کار رسانه بیشتر می شود، و در واقع، نیکسون چندین بار در فیلم All the President's Men سهام دیده می شود. با توجه به دور بودن این اطلاعیه قبلی، بیایید به بررسی بپردازیم!

از اولین نقطه مرجع، فیلم مراقبت محبت آمیز زیادی را نسبت به سازندگان فیلم نشان می دهد. تا جزئی ترین جزئیات، دقت قابل تاییدی در همه مردان رئیس‌جمهور جستجو شد، و آن را بر اساس دیدگاه تحریریه به چشم اندازی جذاب و در عین حال روشنگر درباره واترگیت تبدیل کرد. برای مثال، وقتی وودوارد با کاخ سفید تماس می‌گیرد، شماره‌ای که او می‌گیرد، در واقع شماره‌ی تابلوی برق کاخ سفید است. سازندگان اقدامات خارق‌العاده‌ای انجام دادند تا تضمین کنند که مجموعه کاغذ دقیق است و افراد را به خاطر آن و موقعیتی که پیش می‌آمد به یاد می‌آورد. همه مردان رئیس‌جمهور واقعاً بررسی دقیقی است که چگونه یک کاغذ اجرا می شود.

در گسترش مراقبت های عاشقانه، بازی در فیلم All the President's Men عالی است. رابرت ردفورد به طور موثر احساسات مختلف را به طور متقاعدکننده ای نشان می دهد و نقش را به شیوه ای جذاب ایفا می کند. داستین هافمن علاوه بر این، شخصیت خود را به خوبی بازی می کند، با این حال من از اجرای ردفورد بیشتر خوشحال شدم. جیسون روباردز، به غیر از بهترین بازیگران سرگرم کننده، با بازی بن بردلی، مدیر واشنگتن پست، به خوبی بازی می کند. برادلی کفش‌های بزرگی به پا کرد تا پر شود، با این حال روبارد او را قانع‌کننده بازی کرد، و ویژگی‌هایی را که برادلی را قدرت می‌داد تا به موقعیتش برسد. جین الکساندر، علی‌رغم داشتن چیزی در حدود ده دقیقه وقت اکران، به طرز بی‌نقصی کارمند را به تصویر می‌کشد و در واقع برای کارش جایزه بنیادی دریافت کرد. به طور کلی، بازیگران به خوبی با هم ترکیب می‌شوند و در نقش‌های خود بسیار متقاعدکننده هستند.

با تماشای همه مردان رئیس‌جمهور در سال 2013، پیش‌بینی کردم که باید تا حدی قدیمی و شاید نامرتب باشد. با این حال، به هیچ وجه این وضعیت نبود. فیلم دارای یک طرح متحرک سریع است که در هر مرحله از راه فعالیت دارد. گردهمایی‌های سازه‌های پارکینگ که اغلب جعل می‌شدند در میان وودوارد و یکی از شاهدان، پروفاند گلو، محیطی متشنج داشتند و اصلاً نامرتب یا نامتعارف نبودند. علیرغم اینکه واترگیت قبل از تصورم اتفاق افتاد، من هنوز آماده شرکت در طرح و ارتباط با شخصیت ها بودم. از برداشت های دیگر منتقدان، می دانم که انبوهی از دهه 1970 نیز در فیلم All the President's Men شرکت کردند. این که یک فیلم تا این حد در مدت زمان طولانی دوام بیاورد، به ویژه فیلمی در پرتو تحولات اخیر، واقعاً نشانه ای از اهمیت است. تماشاگران از هر بازه زمانی، هر گونه اطلاعات عمیق گذشته درباره واترگیت، و هر ارتباط سیاسی در همه مردان رئیس‌جمهور سریع شرکت خواهند کرد.

علاوه بر این انبوه انگیزه های تخصصی برای ارائه این چهار ستاره، یک انگیزه اساسی نیز وجود دارد: جذاب است! برای کسی که تجربه زیادی با واترگیت ندارد، چرخش داستان عجیب و غریب خواهد بود، و یک اشتباه بزرگ که ستون نویسان در پایان مرتکب می شوند، آنها را کاملا شگفت زده خواهد کرد. برای کسی مثل من، کسی که روی واترگیت تمرکز می کند و کتاب را مطالعه کرده است، آزمایش بینش من در مورد افراد لذت بخش بود، و علاوه بر این به من کمک کرد تا افرادی را تصور کنم که قبلاً نمی توانستم آنها را به تصویر بکشم.

با این حال من به همه مردان رئیس‌جمهور پنج ستاره ندادم و پشت این موضوع توجیهی وجود دارد. همه مردان رئیس‌جمهور فقط بخش اصلی کتاب را پوشش می‌دهد و قبل از پایان کار خبرنگاران در واترگیت به پایان می‌رسد. این به خودی خود یک مسئله نیست، مسئله این است که آنها تصمیم گرفتند کتاب را جدا کنند. در پایان فیلم، جایی که آنها کتاب را به دو نیم کردند و فقط نیمه اصلی را فیلمبرداری کردند، وودوارد و برنشتاین در پوشش H. R. Haldeman مرتکب خطای بزرگی شدند و به شدت مورد سرزنش قرار گرفتند. در کتاب بعداً خودشان را توجیه می کنند و سریع از واترگیت کار می کنند. در فیلم All the President's Men، پس از اختلاط، به سادگی خبرنگاران را در اتاق خبر با تلویزیونی نشان می‌دهد که مقدمه دوم نیکسون را نشان می‌دهد، و به چشم‌اندازی از یک ماشین تحریر می‌پردازد که پیگردهای بعدی را بررسی می‌کند. اساساً قسمت آخر کتاب که ستون نویسان سریعاً برمی گردند، توسط ماشین تحریری که کیفرخواست را اعلام می کند به چند جمله تقلیل می یابد.

اما به طور کلی، من در همه مردان رئیس‌جمهور شرکت کردم. در صورتی که کتاب را نخوانده باشید، بسته شدن آن شما را آزار نخواهد داد و با فرض اینکه خوانده باشید، باقی مانده اهمیت فیلم را از بین نمی برد. همه چیزهای دیگر تقریباً هر یک از مردان رئیس جمهور شگفت انگیز است. همه مردان رئیس‌جمهور شایستگی چهار ستاره را دارد.

با توجه به رمان موفق نویسندگان باسابقه سوئی وودوارد و کارل برنشتاین، «همه مردان رئیس جمهور» با ملاحظات کامل توسط رئیس آلن پاکولا و محتوای فوق العاده مشتاق ویلیام گلدمن هماهنگ شد، همه مردان رئیس‌جمهور اصولی را تنظیم کرد که تقریباً غیرقابل تصور است. . علاوه بر این واقعیت که همه مردان رئیس‌جمهور چند وجهی برنده اسکار بود که اتفاقات شرمساری واترگیت را برملا کرد، به همین ترتیب حول اتفاقات در پس‌زمینه آهنگسازی کاغذ می‌پردازد.

چیزی که باعث شد همه مردان رئیس‌جمهور از بقیه متمایز شود این بود که از ارائه نادرست هر نوع ابتذال هالیوودی خودداری کرد یا بیش از حد به دو مجری رانندگی که در آن زمان واقعاً داغ بودند (داستین هافمن و رابرت ردفورد) سرکشی نکرد. . این یک فیلم بسیار سنتی است که با توجه به اصیل نگه داشتن آن تا حدی که حال و هوای داستانی دارد که به هر صحنه ای که برجسته می شود فشار می دهد غالب است. هیچ ابهامی وجود نداشت که چنین چیزهایی نمی توانند اتفاق بیفتند، با توجه به این واقعیت که تمام اتفاقاتی که افتاد همان طور بود. زمانی که دو خبرنگار ما در موقعیتی مشکل ساز قرار می گیرند و نمی توانند در ازای هر مناسبتی دریافت کنند، می توانیم با آنها ارتباط برقرار کنیم. در هر صورت، در هنگام ناامیدی آنها، ما می توانیم در مورد آنها فکر کنیم، زیرا آنها در تمام طول مسیر شایستگی شفقت ما را دارند.

در دهه 1970، بانس وودوارد (رابرت ردفورد) هنوز یک نویسنده جنایتکار جدید برای واشنگتن پست بود که برای نفوذ به محل کسب و کار واترگیت آماده شد. کارل برنشتاین (داستین هافمن) روزنامه‌نگار کهنه‌کار، با این حال بداخلاقی‌های او بهتر بوده است. وودوارد در مورد اعتقادات محافظه کارانه خود بسیار پر سر و صدا بود، در حالی که برنشتاین به طور استثنایی برای طرح قانون اکثریت خود از نقاط قوت بود که این زوج را وادار می کند تا به این موضوع بپردازند که آیا باید برای رونمایی رئیس جمهور نیکسون و خشم واترگیت همکاری کنند یا خیر. آنها از طریق اعتقادات سیاسی خود، از دو مرغ در یک قفس بدتر شدند.

در ابتدا ردفورد و هافمن بهترین گزینه برای به عهده گرفتن نقش این دو روزنامه‌نگار حرفه‌ای نبودند، اما برادران وارنر برای ایفای نقش وودوارد ردفورد را تجویز کردند، زیرا او یک آیتم داغ بود. آن نقطه زمانی که در یکی از بازی های نیویورک نیکس بود، ردفورد هافمن را دید و به او پیشنهاد داد که نقش کارل برنشتاین را بر عهده بگیرد.

هافمن و ردفورد توسط گروهی از هنرمندان حامی حمایت شدند، از جمله جیسون روباردز برنده جایزه اسکار به عنوان ناظر ناظر واشنگتن پست بن بردلی، جک سرپرست به عنوان تصحیح مقاله هری ام. روزنفلد و مارتین رزین در نقش تصحیح کننده مقاله. هاوارد سیمونز ناظر ناظر پست. هال هولبروک جادوی باورنکردنی را به عنوان چهره‌ای سایه‌دار اضافه می‌کند که نقطه داغی برای ریختن داده‌ها است که به آن «گلوی عمیق» می‌گویند. در آن زمان این یک حرکت بسیار سنگین بود، زیرا هیچ کس در آن مقطع آشنایی زیادی با این مرد نداشت (بعداً مشخص شد که متخصص FBI Imprint Felt است).

هایلایت های تخصصی و تنظیمات به همه مردان رئیس‌جمهور بسیار درجه یک مشروعیت می بخشد. گوردون ویلیس، فیلمبردار، محیطی ناخوشایند را برای دو خبرنگار ناامید ما ایجاد می کند، زیرا آنها به کشف اسرار در پشت شرم واترگیت نزدیک می شوند. و با در نظر گرفتن این نکته که خالقان خلقت جورج جنکینز و جورج گینز یک اتاق خبر معقول را در حین تنظیم آن روی صحنه صوتی وارنر بازتولید کردند.

همه مردان رئیس‌جمهور به بررسی شماره تلفن ای. هاوارد هانت می‌پردازد. نفوذ به کمیته عمومی مبتنی بر محبوبیت که دارای یارانه‌های لجنی بود که تحت فعالیت شورای انتصاب مجدد رئیس (CREEP) بود که خسارات سیاسی را تأمین می‌کرد و از آن نقطه وودوارد و برنشتاین تلاش می‌کردند این رابط را اشتباه بگیرند که باعث می‌شود یکی از H.R Haldeman. ما خبرنگاران خود را دنبال می کنیم، زیرا آنها یک مقدار داده را جمع آوری می کنند و سعی می کنند چیزی را از تحقیقات ناخوشایند خود به دست آورند.

بسیاری از افرادی که به دنبال حرفه خود در پخش اخبار بوده اند احتمالاً همه مردان رئیس‌جمهور را دیده اند، با این حال شما را متعجب می کند که چند نفر از آن افراد کم مطالعه پیچیدگی داستان را درک می کنند؟ آیا آنها می بینند که جستجوی طاقت فرسا برای واقعیت می تواند یک کار فوق العاده خسته کننده و تلاش برای به پایان رساندن هر واقعیت باشد، یا فقط همه مردان رئیس‌جمهور از دو نویسنده متخصص را می بینند که با کشف بزرگترین خشم در تاریخ آمریکا بسیار موفق شدند و مشهور و مثمر ثمر شدند. بعد از آن؟ خشم واترگیت یک تصویر اساسی از سبک گزارشگری در عمل "گوچا" بود که در واقع چهل سال پس از این واقعیت منتظر می ماند، با این حال وودوارد و برنشتاین که به خاطر افشای شرمساری واترگیت مشهور بودند از آن دسته نویسندگانی نیستند که این کار را انجام می دهند. نوعی کار کل خشم در زمانی غیرقابل قبول به دست برخی غیرقابل قبول افتاد.

درست در فیلم All the President's Men «همه مردان رئیس جمهور»، ناظر واشنگتن پست، هری ام. روزنفیلد (سرپرست جک) به ستون نویسان بانس وودوارد و کارل برنشتاین (رابرت ردفورد و داستین هافمن) می گوید که «چارلز کولسون، بینش فوق العاده ای برای رئیس‌جمهور، یک انیمیشن روی دیوار خود دارد. زیرنویس آن عبارت است از "وقتی آنها را کنار توپ گرفتید، قلب و روان آنها دنبال می‌شود." این می‌تواند به سادگی در مورد فیلم صدق کند. «همه مردان رئیس‌جمهور» ما را با عکس قبلی خود جذب می‌کند: یک تصویر بسیار نزدیک از یک ماشین تحریر که تاریخ را به هم می‌زند.

«همه مردان رئیس جمهور» روایت وودوارد و برنشتاین را بازگو می کند، خبرنگارانی که شرمساری واترگیت را شکستند و داستان را تا پایان راه دنبال کردند. آن دو برای به دست آوردن اسکوپ با هم جنگیدند، برای بازگویی داستان، جنگیدند تا واقعیت را پیدا کنند، و سپس برای توزیع آن مبارزه کردند. فیلم بستگی به کتابی دارد که آنها با برشمردن این تعهد ساخته اند. نه کتاب و نه فیلم امیدوارند به دنبال راهی برای بهبود روابطی که با هم داشتند باشند. وودوارد شخص جدید داستان است و برنشتاین خبرنگاری است که نیاز به دسترسی دارد. او با درایت و به همین ترتیب عضله نمی کند. او مقاله وودوارد را می‌گیرد و آن را اصلاح می‌کند، و می‌فهمد که ساختار گزارش قدرتمند کوتاه است.

از آنجا به بعد، آنها با هم همکاری می‌کنند - تقریباً علیه یکدیگر، واقعاً - همه تلاش می‌کنند تا نتیجه را دریافت کنند. بهتر اسکوپ سریعتر هنگامی که آنها شواهد محکمی به دست آوردند، آن را از طریق رئیس ستاد به ریاست بن بردلی (جیسون روباردز، در شغلی که برای او اسکار به ارمغان آورد) ادامه می‌دهند و به اطلاع عموم می‌رسند. آنها با مقاومت زیادی روبرو هستند. آنها نمی توانند افراد را با تلفن تماس بگیرند، روزنامه مراقب چاپ مقالات آنها است، و آنها به طور مداوم توسط منابع خود به عنوان یک کل سنگ تمام گذاشته می شوند. فرد اصلی که واقعیت های واقعی را به آنها می دهد، منبع مخفی و ناشناخته وودوارد است که تا به امروز نامشخص گلوگاه عمیق (هال هالبروک) است.

آلن جی. پاکولا با هماهنگی چیلرهای ستون فقرات مشتاق مانند "The Pelican Brief"، "The Devil's Own" و "The Parallax View" نامی برای خود ساخت. با "همه مردان رئیس جمهور"، او از توانایی خود برای زدن نت های مناسب در بیان یک داستان واقعاً ماندگار و احساسی به طور قابل اعتماد استفاده می کند. او به ظرافت فیلم هایش و نفوذ در بسیاری از ظرافت های دقیقی که در این شرایط می توان انتظار داشت، معروف است. در اینجا او دقیقاً این کار را انجام می‌دهد، و فیلمی کاملاً قابل تصور می‌سازد که به ما یک بررسی درونی و بیرونی از وجود یک نویسنده می‌دهد. اساساً از تصمیم‌های اجرایی او می‌توانیم تعداد زیادی از آنها را تشخیص دهیم. زمان اصلی که ما آنها را در خانه می بینیم خوابیدن در یک اتاق پر هرج و مرج است که قرار است با تماسی بیدار شوند که آنها را به یک ماموریت به محل کار برمی گرداند. یکی دیگر از مدل های خوب، حضور ناظر هری ام. روزنفیلد است. از ابتدا در فیلم All the President's Men، او مدام در لبه می ماند و در مورد دو ستون نویس تحقیق می کند. با پیشرفت فیلم - و داستان - به هر حال حضور او به حدی کاهش می یابد که احتمالاً با توجه به توزیع زمان روی پرده می رود.

این احساس جزئیات در بازیگری نیز ادامه دارد. کل بازیگران بی‌عیب و نقص انتخاب شده‌اند و احتمالاً بهترین نمایشگاه‌های حرفه‌های جداگانه‌شان را ارائه می‌دهند. جیسون روباردز جنبه سومی را به چیزی که ممکن است با بن بردلی بی فایده باشد می دهد و اسکار او شایسته است. او در نقش سرپرست لیدر روبه‌روی پوکر بی‌عیب و نقص بازی می‌کند، فقط از احساس بیرون آمدن در محل کار و تشویق منفرد هنگام خروج غفلت می‌کند.

بسیاری از افراد همه مردان رئیس‌جمهور را خواهند دید تا درباره واترگیت بدانند. آنها به این ترتیب خارج از پایگاه هستند. این فیلم، هدفمند و هوشمندانه، هیچ گاه موارد خشم واقعی را به نمایش نمی گذارد. زمان اصلی که ما نیکسون - یا در واقع هر شخصیت سیاسی را می بینیم - در انتقال مناسبت های تصمیم گیری است. همه مردان رئیس‌جمهور درباره وودوارد و برنشتاین است، نه نیکسون، و احتمالاً بهترین کاری که انجام می‌دهد این است که در نهایت داستانشان را بررسی کرده و به پایان رساندن داستان‌شان به سمت کناره‌گیری نیکسون (که منحصراً به عنوان واقعیت‌ها که فقط در مونتاژ پایانی مرتب می‌شوند خطاب می‌شود) است. اطلاعات تکراری) به اعتبارات. در «همه مردان رئیس جمهور»، وقتی داستان وودوارد و برنشتاین به پایان می رسد، چیزی برای گفتن باقی نمی ماند.

همه مردان رئیس‌جمهور پایه و اساس فیلم فعلی و یکی از امن ترین نمایش های تمام دوران است. همه مردان رئیس‌جمهور برای 8 جایزه بنیادی انتخاب شد و برنده جوایز سرگرم کننده (روباردز)، فیلمنامه، دوره کاردستی و اسکار صدا شد. این مسافت را در سطوح مختلف طی می کند. اول از همه، فیلمسازی قوی است. دوم، ما را در محل کار یک مقاله کارآمد قرار می دهد زیرا فیلمبردار با استعداد گوردون ویلیس (A.S.C.) دوربین را در حرکت نگه می دارد و ما را از طریق هزارتوهای مناطق کار و مناطق کاری هدایت می کند. «همه مردان رئیس‌جمهور» در پایان آنچه «دوره درخشان سینما» نامیده می‌شود ساخته شد و مطمئناً شایستگی جایگاهی در هر خلاصه‌ای از فیلم‌های خارق‌العاده دارد.