🌸 دانلود فیلم BPM (Beats per Minute) 2017 (۱۲۰ تپش در دقیقه)

۱۲۰ تپش در دقیقه 2017 (به انگلیسی: BPM (Beats per Minute)) یک فیلم درام و محصول 2017 کشور فرانسه, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم ۱۲۰ تپش در دقیقه 2017 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که در اوایل دهه 1990، اعضاء گروهی به نام "مشکل ساز" در پاریس خواستار اقدام جدی دولت و شرکت های داروسازی برای مقابله با بیماری ایدز می شوند..

این فیلم به کارگردانی Robin Campillo, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم ۱۲۰ تپش در دقیقه 2017 یا دانلود دوبله فارسی فیلم BPM (Beats per Minute) 2017 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Nahuel Pérez Biscayart, Arnaud Valois, Adèle Haenel, Antoine Reinartz, Félix Maritaud, Ariel Borenstein, Aloïse Sauvage, Simon Bourgade, Mehdi Touré, Simon Guélat, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود ۱۲۰ تپش در دقیقه 2017 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Nahuel Pérez Biscayart, Arnaud Valois, Adèle Haenel, Antoine Reinartz, Félix Maritaud, Ariel Borenstein, Aloïse Sauvage, Simon Bourgade, Mehdi Touré, Simon Guélat, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی ۱۲۰ تپش در دقیقه 2017 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم ۱۲۰ تپش در دقیقه 2017 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود BPM (Beats per Minute) 2017 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

رده سنی فیلم ۱۲۰ تپش در دقیقه 2017 Not Rated بوده و قبل از دانلود فیلم ۱۲۰ تپش در دقیقه 2017 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر Not Rated سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای درام, بوده و محصول کشور فرانسه, هست. زبان اصلی فیلم ۱۲۰ تپش در دقیقه 2017 فرانسوی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم ۱۲۰ تپش در دقیقه 2017 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم BPM (Beats per Minute) 2017 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم ۱۲۰ تپش در دقیقه 2017 7.4/10 از 10 می باشد.

در اوایل دهه 1990، اعضاء گروهی به نام "مشکل ساز" در پاریس خواستار اقدام جدی دولت و شرکت های داروسازی برای مقابله با بیماری ایدز می شوند.
اوایل دهه نود میلادی در پاریس، گروهی از فعالان اجتماعی درتلاشند تا درمانی برای یک بیماری کشنده ناشناخته پیدا کنند. آن‌ها درمی‌یابند که تعدادی از آزمایشگاه‌های داروسازی داروی این بیماری را در اختیار دارند و...
در اوایل دهه 90 میلادی در هنگامی که ایدز هنوز یک بیماری ناشناخته بود و در ده سال اخیر جان عده ی بیشماری را گرفته بود. به همین دلیل یک گروه به نام اکت آپ در تلاش است تا با سهل انگاری مردم در مورد این بیماری همه گیر مبارزه کند و همچنین در حین آن بتوانند برای این بیماری درمانی را کشف کنند. در این میان نیتن که یکی از اعضای گروه اکت آپ می باشد، در جلسات هفتگی افرادی که دچار بیماری ایدز شده اند، شرکت می کند و در این میان زندگیش توسط مردی به نام شان که آخرین توان خود را برای مبارزه با این بیماری به کار می گیرد، لرزانده می شود...
اعضای گروه حمایتی ACT UP پاریس خواستار اقدام دولت و شرکت های داروسازی برای مبارزه با اپیدمی ایدز در اوایل دهه 1990 هستند.

جهت دانلود فیلم BPM (Beats per Minute) 2017 (۱۲۰ تپش در دقیقه) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

من ۱۲۰ تپش در دقیقه فرانسوی را زمانی پیدا کردم که از تلویزیون پخش شد، رادیو تایمز آن را با پنج ستاره کامل از پنج ستاره ارزیابی کرد و خواندم که در جشن فیلم کن مورد تحسین قرار گرفت، بنابراین برای خودم جالب بود که آن را ببینم. اساساً، در اواسط دهه 1990، دولت فرانسه برنامه خود را برای کمک به قربانیان HIV/کمک اعلام کرده است. گردهمایی از فعالان HIV/Helps مرتبط با مرحله توسعه بد رفتاری پاریس (به اتحاد برای رهایی قدرت کمک می کند) مبارزه عمومی علیه مقامات دولتی به دلیل سرعت کند آنها و سرزنش آنها برای کنترل و محدود کردن نبرد با عفونت. زمانی که سازمان دارویی Melton Pharm ترتیبات خود را برای افشای پیامدهای اولیه اچ آی وی در یک گردهمایی قابل توجه دارو در سال آینده اعلام می کند، Misbehave با خون تقلبی به محل کارش حمله می کند و از آنها درخواست می کند فوراً نتایج را ارائه دهند. رفتارهای نادرست با دعواهای خود جایگاه خود را به دست می‌آورند، با این حال افراد رویه خود را به سخره می‌گیرند، با تضاد در اهداف در ساخت نمایش و به طور کلی متقاعد کردن مردم، و تضاد پیام‌های مثبت و بدبینانه. این شانس وجود دارد که در راهپیمایی پراید همجنس‌گرایان حاضر شوید، اما با طرح‌هایی که در تقابل با سال‌های قبل بود، نبرد بد رفتار کنید، زیرا طاعون راهنماها فضای دلسردکننده‌ای را ایجاد کرده است. رفتار نامناسب چند گردهمایی عظیم در یک سالن گفتگو دارد که در آن افراد فعالیت های ساده تری را بررسی می کنند و دیگران قصد دارند محققان را به گردهمایی هایی ببرند که بتوانند زودتر از نتایج آزمایش مطلع شوند. با این حال، مناقشات متعدد در مورد تکنیک ها مخالف استانداردهای Misbehave است و به نظر می رسد که گردهمایی عموماً مخالف است. بین مسائل حکومتی آن زمان و حساب های فردی افراد بدرفتار جابه جایی هایی وجود دارد. ناتان (آرنود والوا) مردی همجنس‌باز است که تازه‌کار در جمع است و به طور ناامیدکننده‌ای شیفته کهنه سرباز پرانرژی شان می‌شود که HIV مثبت است. ناتان و شان یک رابطه جنسی را شروع می کنند و روایت های جنسی آنها را بررسی می کنند. شان در شانزده سالگی از مربی ریاضیات عروسی‌اش HIV گرفت و حرکت بیماری برای شان آشکار می‌شود، با پیشنهاد ناتان که واقعاً روی او تمرکز کند. بخش جوانی ژرمی (آریل بورنشتاین) با اچ آی وی زندگی می کند و رفاه او به سرعت از بین می رود. پس از درگذشت وی، آرزویش این بود که تجمع در جاده ها راهپیمایی کند و نام و چهره خود را در جایگاه قربانیان امداد بگذارد. سلامتی شان بدتر می شود، او از کلینیک اورژانس آزاد می شود و با ناتان زندگی می کند. او تا زمانی که ناتان او را کشنده نمی‌کند، مراقبت‌های تمام‌عیار به او داده می‌شود و افراد بدرفتار در خانه‌شان بیدار می‌شوند. با توجه به خواسته های شان، آنها بعداً به یک گردهمایی پوشش مراقبت های بهداشتی حمله کردند و جسد او را روی شرکت کنندگان جلسه و غذای آنها پرتاب کردند. به همین ترتیب آدل هنل در نقش سوفی، آنتوان رینارتز در نقش تیبو، فلیکس ماریتو در نقش مکس، آلوئیس سوواژ در نقش اوا، سیمون بورگاد در نقش لوک، مدی توره در نقش ژرمن، سیمون گوئلات در نقش مارکوس، کورالی روسیه در نقش موریل هیل، سیتر مارکو و سعدیا بن طیب در نقش مادر شان. باید اشاره کرد که عنوان هم به ضربان قلب انسان و هم به حال و هوای موسیقی هاوس اشاره دارد که در دهه 90 به خوبی شناخته شده بود. من حقیقت را خواهم گفت و می گویم همانطور که ترجیح می دادم در عرض چند دقیقه شکست خوردم، اما مهمترین صحنه ها تجمعات، مرگ وحشتناک یک فرد و مدیریت بدن او، و راهپیمایی ها و ویترین های عمومی برای افزایش سرعت است. . هر چند که ممکن است، فیلم واقعاً به طرز بی عیب و نقصی حال و هوای آن زمان را جلب می کند، از فرهنگ پرشور و به وضوح صحنه همجنس گرایان، و همچنین زمان تاسف باری که هلز افراد زیادی را به قتل رساند، به همان اندازه هم سرگرم کننده و هم تکان دهنده است. و مطمئناً نمایشی سودمند در پرتو یک داستان واقعی. عالی!

هیولاهای عزیز فیلم، دیروز به جشن فیلم رفتم و تصمیم گرفتم ۱۲۰ تپش در دقیقه را ببینم با توجه به توضیحی که: من از الان برنامه هالیوود دارم، پس باید فیلم دیگری ببینم. این یکی از فرانسه می آید. تا جایی که من با فیلم‌های فرانسوی آشنا هستم، آنها خنده‌دار، دلنشین، مملو از آمیزش‌های شبیه‌سازی‌شده هستند و حقیقت یا نوع انسان‌های کوچک‌شده را نشان می‌دهند و در برخی مواقع کامل شدن واضحی دارند. ۱۲۰ تپش در دقیقه 120 BPM امسال به فیلم های سینمایی فرانسوی ارج نهاده است و من اصلاً شوکه نمی شوم اگر فرض کنیم ۱۲۰ تپش در دقیقه در جشن جشنواره کن ارزش گذاری شده است. 120 BPM فیلمی است در مورد پیشرفت برای جلوگیری از Helps در اواسط دهه 1980 در فرانسه، جایی که در آن زمان، علی رغم جامعه آزاد جنسی، کاندوم ها فوق العاده بودند. صحنه‌ها، فیلمبرداری و داستان اولیه ۱۲۰ تپش در دقیقه بسیار ابتدایی است، هر چند در اهمیت دادن تیز باشد، به طوری که در هر برداشت، ساختار زبانی صحنه را دارد و می‌توانم تصور کنم که در بسیاری از نقاط فیلمبرداری داشته باشند، همانطور که ۱۲۰ تپش در دقیقه می‌تواند به آن بپردازد. به پیش بینی در هر نقطه از داستان کمک می کند. ۱۲۰ تپش در دقیقه نیز مانند سایر فیلم‌های سینمایی فرانسوی درگیر صحنه‌های روابط جنسی و گویش سخت است، به‌طوری‌که با فرض اینکه نوجوانی در کنار شما باشد، به شما توصیه می‌کنم چیز دیگری را درک کنید. رئیس اینجا علاوه بر این، چند ضبط واقعی از پیشرفت ارائه می دهد، بنابراین جمعیت می توانند تصویر ذهنی از آنچه در آن زمان اتفاق می افتد داشته باشند، به ویژه از صحنه های تلخ، جمعیت کل داستان را به عنوان کارشناس دولت فرانسه در آن زمان به یاد خواهند آورد (رئیس جمهور فرانسوا میتران، از ائتلاف کمونیست فرانسه). خیلی شبیه قلب بی باک نیست، ۱۲۰ تپش در دقیقه نیز باید بگویم که توسعه مقابله با راهنماها برای همه است، نه برای افراد رادیکال، و به نظر من این تفکر منطقی که در بازی همه بازیگران ۱۲۰ تپش در دقیقه ایجاد شده بود، مستحق ستایش بالایی است. بسیاری از جشن های فیلم، به یاد جشن های فیلم برای اندونزی، محله قدیمی من. 100 درصد مانوسیا، یک سازمان غیردولتی اندونزیایی، که ۱۲۰ تپش در دقیقه را به چشم ما می رساند، بسیار متعهد به شما هستم.

Misbehave یک گروه لابی بود که در گروه New York City Helps People به بالا پریدند. BPM نگاهی مشتاقانه به گروه خواهر خود در پاریس در طول دهه 90 است. به اعتبار آن، رابین کامپیلو، رئیس BPM و فیلیپ منگنئوت، نویسنده، از مشکوک بودن این انجمن در جامعه روزمره و همچنین با گردهمایی‌های مختلف ناراضی راهنماها، و مطمئناً در خود «بدرفتاری» اجتناب نمی‌کنند. این هاژیوگرافی ساده نیست، با این حال یک نمایش بیهوده از آن زمان است.

بیشتر فیلم به عنوان یک استراق سمع مخفیانه مسائل و درگیری‌ها را هم در بیرون و هم در داخل اجتماع و افراد آن بررسی می‌کند. کامپیلو بخشی از صحبت های تخصصی خشک را با انفجارهای مونتاژی متناقض جاز می کند. با این حال، آنها صرفاً یک صحنه ساده نیستند، هر چند که ممکن است، توانایی به عنوان رویکردی برای نشان دادن این افراد، افراد سه لایه پویا هستند - نه "قربانیان".

تقریباً در نیمه راه، یک لحظه صمیمی طولانی وجود دارد که اگرچه به شدت دنج است، اما در تعداد قابل توجهی از موضوعات فیلم به طرز فوق العاده ای می پیچد. این صحنه بین شان (ناهوئل پرز بیسکایارت) همکار نیکوکار پاریس بدرفتار و قسمت فعلی ناتان (آرنود والوا) است. شروع فیلم از آنجا از یک نگاه گسترده تر به گردهمایی به صفر در مورد شان و وضعیت رو به افول رفاه او تغییر می کند. این یک حرکت اولیه خطرناک است و کاملاً مؤثر نیست. در حالی که سفارشی کردن شرایط اضطراری در سطح فردی ضروری نیست، اما کل یک قطعه را نامتعادل می کند. به همین ترتیب در اطراف گسترش یافته است، و از نظر موسیقی با آهنگ بهتر بقیه قطعه احساس ناخوشایندی دارد. این باعث می شود که آخرین سرمایه گذاری مشخصی از نمایشگاه در میان افراد مختلف از Misbehave Paris برگزار شود.

BPM شاید یکی از بهترین فیلم ها در شرایط اضطراری راهنماها باشد که به یک فیلم فرانسوی خارق العاده دیگر، عصرهای وحشی (1992) در آن خلاصه می پیوندد. . دردسر ساز است، بعضی اوقات تماشای آن سخت است، در هر صورت، زنده است و شباهت زیادی به بسیاری از فیلم های امروزی ندارد.

یک فیلم دیگر به عنوان یکی از ویژگی‌های انتخاب تصاویر اسکای موشن به نظر می‌رسد، «120 ضربه در دقیقه» یک فیلم فرانسوی گسترده اما سریع بود که احترام گذاشتن به آن دشوار نبود، در حالی که احتمالاً دقیقاً از آن لذت نمی‌برید.

۱۲۰ تپش در دقیقه درباره «ACT UP PARIS» است که گروهی پشتیبان در پاریس در آخرین بخش دهه 1980 تلاش کردند تا آگاهی را در مورد شرایط HIV گسترش دهند و به تلاش برای وادار کردن مقامات عمومی برای اقدام بیشتر در مورد این موضوع کمک کنند. برای داستان فیلم، رابطه بین شان (ناهوئل پرز بیسکایارت) که یکی از سازمان دهندگان گردهمایی است و مبتلا به HIV مثبت است - و ناتان (آرنود والوا) که با شروع فیلم به جمع می پیوندد، است.

۱۲۰ تپش در دقیقه برای چند منطقه واقعاً دارای قدرت است. عملاً به طور غیرقابل انکاری با نمایشگاه‌ها، به‌ویژه دو سرگروه مرتبط است، اما هیچ‌کس واقعاً به فیلم این احترام را نمی‌دهد. ارتباط بین این دو، صرف نظر از شیوه‌ای که داستان در یک زمان طولانی به جلو می‌پرد، منظم و معقول به نظر می‌رسد، بدون اینکه واقعاً بفهمد چقدر گذشته است. سرگرمی‌های پاریس دهه 1980 نیز کار می‌کنند.

داستان فیلم کمتر استوار است، «Act Up» واقعاً باید پس‌زمینه رابطه کانونی می‌بود، با این حال ما انرژی مازاد بر روی دیگران سرمایه‌گذاری می‌کنیم و با تجمع کلی برای آن وضعیت. مطمئناً، صرف نظر از این موضوع، احساس می‌شود که این رابطه برای ارائه یک حس نهایی به داستان «Act Up» اضافه شده است، به این دلیل که به طرز غم‌انگیزی، داده‌های زیادی وجود ندارد. همچنین، این چیزی است که من واقعاً به آن نیاز داشتم - چیزی که با "Act Up" در حال وقوع است. آیا موفقیت/مسیر خاصی وجود داشت؟ تعداد زیادی از فیلم به مقدمات مواد مخدر اختصاص داشت که توسط سازمانی که ACTUP روی آن تمرکز داشت پذیرفته می شد، اما در هیچ نقطه ای برای آن قطعه از داستان اتفاقی نمی افتد.

این تلاشی مثال زدنی برای بازگویی این داستان است. داستان های برخی از افسانه های کنونی (متوسط) و با این حال من آن را پیشنهاد می کنم، ای کاش در درجه خود گسترده تر باقی می ماند.

این یکی از باورنکردنی ترین فیلم های سال است. 120 ضربه در هر لحظه، چند دوره (اولیه) طولانی مدت بد رفتاری پاریس را هیجان انگیز می کند، فعالیتی فوری که به گروهی کمک می کند. ۱۲۰ تپش در دقیقه ابتدا با معرفی طیف وسیعی از اعضا در گردهمایی ها و نمایشگاه ها آغاز می شود تا درک متفاوتی از افراد متاثر از Helps و گردهمایی واقعی ارائه دهد. سپس بر دو قهرمان اصلی - شان و ناتان تمرکز می کند. شان HIV مثبت است اما شروع به پرورش راهنماها کرده است. نبرد شدید سیاسی و فردی او علیه کمک‌ها، بی‌توجهی، ترس و بی‌علاقگی دولت، سازمان‌های مواد مخدر و کل جمعیت به وضعیت مخمصه خودشان، با افزایش تعداد گذرگاه‌هایی که منطقه همجنس‌گرایان اطراف او را در هم می‌کوبد و مدت کوتاهی که ممکن است به آن نیاز داشته باشد، افزایش می‌یابد. برای زندگی. ناتان بخش دیگری از Misbehave، HIV منفی است، اما به سرعت در مورد HIV، Helps، ارتباطات دارویی، تحقیقات منطقی، و صحنه سیاسی و اجتماعی Helps می‌یابد. او در پایان به طور ناامیدکننده ای شیفته شان می شود و در نهایت باید خیلی زودتر از حد انتظار با او برخورد کند. این دو مرد در اواسط دهه 20 زندگی خود هستند که ما آنها را ملاقات می کنیم و این احتمالاً اسفناک ترین و پوک ترین بخش فیلم و داستان آن است - که این بیماری چنین زندگی جوانی بی شماری را در بین مردمی تضمین می کند که عموماً نمی توانستند به آن اهمیت دهند. وضعیت آنها و آنها را به سطل زباله انداخت زیرا آنها همجنسگرا بودند، کمک داشتند، و/یا می توانستند بدون اعمال جنسی آنها انجام دهند. ۱۲۰ تپش در دقیقه گردهمایی های بد رفتار، تجمعات مبارزه و نمایش ها را دنبال می کند (که هم خیره کننده و هم به طرز خنده داری معرفی می شوند). نزدیکی به رابطه در حال توسعه شان و ناتان. یک صحنه را به طور خاص همیشه به یاد خواهم داشت - وقتی آنها در یک کلاس در یک مدرسه راهنمایی تصادف می کنند تا دانش آموزان را در مورد رابطه جنسی ایمن روشن کنند، زیرا هیچ کس با توجه به ماهیت جنسی آنها را روشن نمی کرد، و دوربین همچنان به یک دانش آموز جوان باز می گردد. هیپنوتیزم شده توسط فعالیت های تجمع؛ نشان دادن هدفی که از طریق حضورشان داشتند. هر یک از نمایشگاه‌ها به طرز لذت‌بخشی ارائه می‌شوند، و با در نظر گرفتن اینکه زمان نمایش ممکن است طولانی به نظر برسد، زمانی که در صحنه‌ای با ربع پایانی واقعاً قوی فیلم پیدا شود، قابل توجیه است. ۱۲۰ تپش در دقیقه برخوردی بود که بعد از آن مدت ها مرا ترسناک کرد. به شدت پیشنهاد شده است.