🌸 دانلود فیلم For a Few Dollars More 1965 (به خاطر چند دلار بیشتر)

به خاطر چند دلار بیشتر 1965 (به انگلیسی: For a Few Dollars More) یک فیلم وسترن و محصول 1965 کشور آلمان, اسپانیا, ایتالیا, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم به خاطر چند دلار بیشتر 1965 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که دو جایزه بگیر و ماهر و چیره دست به دنبال یاغی فراری که برای سر او جایزه ای تعیین شده هستند. این دو برای بدست آوردن تمامی جایزه علاوه بر مبارزه با فراری باید از پس همدیگر برآیند که در این راه….

این فیلم به کارگردانی Sergio Leone, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم به خاطر چند دلار بیشتر 1965 یا دانلود دوبله فارسی فیلم For a Few Dollars More 1965 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Clint Eastwood, Lee Van Cleef, Gian Maria Volonté, Mara Krupp, Luigi Pistilli, Klaus Kinski, Panos Papadopulos, Benito Stefanelli, Roberto Camardiel, Joseph Egger, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود به خاطر چند دلار بیشتر 1965 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Clint Eastwood, Lee Van Cleef, Gian Maria Volonté, Mara Krupp, Luigi Pistilli, Klaus Kinski, Panos Papadopulos, Benito Stefanelli, Roberto Camardiel, Joseph Egger, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی به خاطر چند دلار بیشتر 1965 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم به خاطر چند دلار بیشتر 1965 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود For a Few Dollars More 1965 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

این فیلم در ژانرهای وسترن, بوده و محصول کشور آلمان, اسپانیا, ایتالیا, هست. زبان اصلی فیلم به خاطر چند دلار بیشتر 1965 ایتالیایی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم به خاطر چند دلار بیشتر 1965 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم For a Few Dollars More 1965 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم به خاطر چند دلار بیشتر 1965 8.2/10 از 10 می باشد.

دو جایزه بگیر و ماهر و چیره دست به دنبال یاغی فراری که برای سر او جایزه ای تعیین شده هستند. این دو برای بدست آوردن تمامی جایزه علاوه بر مبارزه با فراری باید از پس همدیگر برآیند که در این راه…
دو جایزه‌بگیر با نیاتی مشابه هم، به هم می‌پیوندند تا یک یاغی وسترن را گیر بیندازند...
دو جایزه بگیر حرفه ای، »بیگانه« (ایست وود) و »سرهنگ داگلاس مورتیمر« (وان کلیف)، در یک مبارزه ی شخصی به یک همدلی عمیق می رسند: کشتن گروهی به سرکردگی »ایندیو« (ولونته) که خواهر »داگلاس« (دکستر) را سال ها پیش کشته است...
دو جایزه بگیر با هدف های کاملا متفاوت به دنبال پیدا کردن و دستگیری یک کابوی قانون شکن هستند ...
دو جایزه‌بگیر به دنبال یاغی فراری که برای سر اون جایزه‌ای تعیین شده، هستن و در اين راه...
مرد پانچو پوش بدون اسم و دست راست رعد و برق از شهری به شهر دیگر می رود و در جستجوی محکوم دیوانه فرار ، ال ایندیو ، سوار شهر ال پاسو می شود. هجده ماه کوتاه از درگیری مرگبار در یک مشت دلار (1964) می گذرد ، و این بار ، غریبه انفرادی ، که اکنون یک شکارچی حرفه ای فضل است ، باید بر خلاف عقاید خود عمل کند و تصور غیرقابل تصور را انجام دهد: با شاهین متحد شوید - تیرانداز چشم ، سرهنگ داگلاس مورتیمر ، برای جمع آوری پاداش سنگین. اکنون ، از آنجا که ال ایندیو و گلوهایش تصمیم خود را برای سرقت از بانک پولدار ال پاسو گرفته اند ، صحنه ظهور خونین ، در پس زمینه های دو صلیب خاموش و شکننده است بیعت ها اما ، آیا ارزش دارد که با مرگ چند دلار بیشتر قیمت گذاری کنید
فیلم به خاطر چند دلار بیشتر (For a Few Dollars More) داستان مانکو جایزه بگیری است که ایندیو و گروهش را دنبال می کند. در حین این تعقیب او با جایزه بگیر دیگری، کلنل مارتیمور دیدار می کند، این دو تصمیم می گیرند با هم شریک شوند و ایندیو را برای بدست آوردن جایزه دستگیر کنند اما...

جهت دانلود فیلم For a Few Dollars More 1965 (به خاطر چند دلار بیشتر) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

کلینت ایستوود، لی ون کلیف، سرجیو لئونه و انیو موریکونه. ترکیبی خطرناک که به یک وسترن اسپاگتی پیروز، افسانه ای و بدنام تبدیل می شود. این یک دستاورد شگفت‌انگیز است که انرژی من را برای فیلم بسیار بیشتر کرد. در آن روزها عموماً مورد استقبال قرار نگرفت، با این حال در حال حاضر ارزش آن را دارند: اساساً یک فیلم عظیم ، روندی بی عیب و نقص و همچنین تغییراتی هیجان انگیز و طرحی کاملاً مهیج.

اول اینکه فیلم با ارائه سه نفر پر زرق و برق در نوع ورودی های حماسی با موفقیت آغاز می شود.

ون کلیف لذت اولین بودن: هنوز در هوا، تیرانداز باحال و فوق العاده Abundance Tracker. چارلز برانسون تقریباً کار را به دست آورد، با این حال فکر می کنم ون کلیف تصمیم ایده آلی بود. لذت بخش بود که او سرانجام پس از ایفای نقش های کوچک در سایر وسترن ها، از جمله فوق العاده "High Noon" (1952) و همچنین فوق العاده "مردی که آزادی والانس" (1962) را بازی کرد، بیشتر مورد توجه قرار گرفت.
سپس این مرد باورنکردنی بدون نام با بازی کلینت ایستوود بسیار شگفت انگیزتر است که در صحنه ای مهم و چشمگیر ارائه شده است. درجه بدجنسی دست نیافتنی است.

در نهایت، به ایندیو ولونته کمک می شود تا از زندان فرار کند تا خود را به عنوان یک کودک وحشی و دیوانه با گذشته ای ناراحت کننده نشان دهد. صحنه جماعت از نظر شدت آن بسیار مهم است.

فیلم احتمالاً زمانی بهتر می شود که مانکو و مورتیمر برای جستجوی ایندیو با هم همکاری می کنند.

مشکل من با فیلم، صادقانه بگویم. ، روشی است که در پایان تظاهرات سوم تا حدودی درهم بود. در هر صورت، این عیب جزئی بلافاصله تحت الشعاع تیراندازی حماسی و تکان دهنده ای خصوصی قرار می گیرد.

ایستوود وقتی تاکید می کند که لئونه "با چهره ها عالی است" درست می گوید. این بی وقفه در طول فیلم نشان داده شده است. عنوان Leones که به عنوان افراطی تلقی می شد، با تفکر به دهه 1960، مطابق معمول مد روز و به طرز چشمگیری خاص است. این فیلمسازی آسمانی است، اساساً

موسیقی، در حالی که همانطور که می بینم آسیب پذیرترین مجموعه سه نفره در حالت اکتشافی و ذهنی خود انرژی می دهد که منحصر به فرد بودن را منتقل می کند. این موضوع باعث شد چند رویداد به من تعجب کند، که عموماً نشانه‌ای مناسب است.

به‌علاوه، تصور می‌کنم نشانه‌های صوتی را نباید فراموش کرد زیرا کلید تجربه غربی هستند.

br/>علاوه بر این، فیلمبرداری، در یک نسبت وسیع چشم انداز جذاب، که نمای دلپذیر (اسپانیایی) را ارائه می دهد، بسیار ارزشمند است. طرح کلی با شکوه است.

علاوه بر این، فیلم دارای انبوهی از خطوط برجسته است، شبیه به همراه: "زنده یا مرده؟ این انتخاب شماست." وقتی افراد بعد از 100 سال جملاتی را به یاد می آورند، در آن مرحله، می دانید که یک فیلم شگفت انگیز ساخته اید.

به طور خلاصه، این یک فیلم درخشان و واقعی است.

کلیشه وحشتناک نیست به هر حال، نه آنطور که من می بینم. کلیشه اساساً به این معنی است که فیلم از نمونه طبیعی پیروی می کند و در حالی که شما در حال ساخت فیلمی از نوع خاصی هستید، مطمئناً این چیز وحشتناکی نیست. وسترن باید به طور کلی سعی کند به شکل آزمایش شده زمان فشار بیاورد و For A Couple of Dollars More دقیقاً این کار را انجام می دهد. شما شهر غبارآلود غربی، زندگی های پست، نعمت ها، و مهم ترین ردیاب های فراوانی را دارید. یکی از چیزهایی که فیلم For A Couple of Dollars More را کاملاً متمایز می کند، علم و تطابق خیره کننده ستارگان لی ون کلیف و کلینت ایستوود است. هر دوی آنها بعداً در سریال The General Mishmash علیه یکدیگر همکاری کردند، اما این بار آنها با هم گروه می شوند یا تلاش می کنند. اعتراف می کنم که For A Couple of Dollars را پیدا نکردم که بیش از حد ضبط شده باشد یا فعالیتی به عنوان Fistful of Dollars فشرده شده باشد، اما در واقع شهرت مثال زدنی آن را برآورده می کند.

کلینت ایستوود در شغل غربی خود بازگشته است. The Outsider فقط این بار چیزهای بیشتری درباره او کشف می کنیم. ایستوود یک ردیاب فراوانی است که با یافتن بخشی از موهبت های بزرگتر در آنجا، دیوانه می شود تا ثروتمند شود. ایستوود مطمئناً به همان اندازه که قبلاً در Fistful of Dollars می‌توانست خوش‌حال نیست و در تفکر دوم نقش مردی مستقیم را برای گفتار نسبتاً هوشمندانه ون کلیف بازی می‌کند. او هنوز هم با ذهنش سریع و با سلاح هایش سریع تر است و نقش معمولی خود را بدون نقص به عهده می گیرد. لی ون کلیف نقش داگلاس مورتیمر ردیاب فراوانی فردی را بازی می‌کند. ون کلیف دینامیت است، گفتمان باورنکردنی دارد و به طور موثر در مقابل ایستوود قرار می گیرد و می ایستد و در واقع او باید کهنه کار این دو باشد. علم آنها با هم غیرقابل تردید است و فیلم عملاً مانند یک فیلم پلیسی دهه 80 است که در غرب قدیم و دهه شصت اتفاق می افتد. این دو همدستان مردد هستند و به طور همزمان برای ثروتی مشابه تلاش می کنند. به هر حال، همانطور که داستان باز می شود، متوجه می شویم که شخصیت ون کلیف چند نیت پنهان بزرگ تری برای دنبال کردن آنتاگونیست دارد. نقش مرد بد توسط جیان ماریا ولونته، ایندیو، مردی است که از زندان آزاد می‌شود و به گروه بزرگ مردانش برمی‌گردد تا هر جایی که می‌روند، ویران‌کننده و نابود شوند که به معنای دلارهای کلانی برای The Abundance Trackers است. ولونته به عنوان آنتاگونیست غربی واقعاً رایج است، اما باز هم گاهی اوقات تعمیم می تواند واقعاً برای یک طبقه بندی قابل اعتماد عالی باشد و ولونته بسیار خوب عمل می کند.

سرجیو لئونه کارگردان همچنان نشان می دهد که توانایی زیادی در بازگویی دارد. به داستانی پر از فعالیت حتی یک بار هم در یک وسترن لئون که من در این مرحله دیده‌ام خسته نمی‌شوید و آنها عموماً در سبک و داستان خود نسبتاً رادیکال هستند. پیشنهاد می‌کنم ابتدا Fistful of Dollars را ببینید زیرا واقعاً فکر می‌کنم از نظر محتوای هوشمندانه و حرکت سریع تا حدودی بهتر از این بود و علیرغم این واقعیت که For A Couple of Dollars بیشتر نیز چنین چیزی را دارد، اما دقیقاً به همان اندازه عالی نیست. استثنایی نزدیک من را اشتباه نفهمید!! به هر حال، یک چیز دارد که نمی‌توان از آن گذشت و آن لی ون کلیف بدنام است که به‌ویژه وقتی با ایستوود همسان می‌شود، به سادگی باورنکردنی است. یک نیاز غیرقابل انکار برای علاقه مندان به طبقه بندی غربی یا ایستوود. 8/10

دومین قسمت از مجموعه دلاری سه تایی سرجیو لئونه «به ازای یک دو دلار بیشتر» شماره یک من از این سه نفر و از کلاس اسپاگتی وسترن است. به هر حال در ابتدا اینطور نبود، زیرا من به دستاورد کلی «بزرگ، وحشتناک و زشت» و سر نیزه «یک مشت دلار» علاقه داشتم اما پس از مدتی از اولین باری که آن را دیدم (و این اولین بار من از این سه مورد را دیدم) تا همین چند وقت پیش، من واقعاً به توسعه آن علاقه مند شدم تا آن را روی بقیه قرار دهم.

کلینت ایستوود خیره کننده به شغل نام تجاری خود باز خواهد گشت. این باعث شد که او به عنوان یک ردیاب فراوانی منفرد با نگهبان باران دیده شود و "مرد بی نام" را گاز بگیرد - علیرغم این واقعیت که او در اینجا با نام مونکو شناخته می شود، در کنار جیان ماریا ولونته در یک قانون دیگر، آدم بدی که ایندیو می زند - - احمق سیگار می کشد، در عین حال مستی زهرآلود با نیشخندی خنده دار. همراه با آنها، لی ون کلیف، رئیس سرگرم کننده، به عنوان یک ردیاب فراوانی محدود، سرهنگ مورتیمر، با یک نقشه مخفی همراه است. ون کلیف حالتی پولادین را از خود ساطع می‌کند، که از حضور دلپذیر ایستوود که بسیار مشکوک‌تر است، کار می‌کند. هر دو به ایندیو - - - نیاز دارند که او را اول بگیرد و این به معنای کشتن یکدیگر برای آن جایزه است. بنابراین آنها به انتخاب همکاری می رسند تا ایندیو و یاغی هایش را در هر شرایطی ببینند. لئون واقعاً حول محور رابطه عجولانه عجیب و غریبی است که ساختارهای بین این دو شخصیت کانونی و افراد گفتمانی که مورد معامله قرار می‌گیرند (در حالی که بسیار ناچیز و صریح هستند) نشان‌دهنده ستایش رو به رشد در چیزی است که آنها می‌بینند که بسیار شبیه هستند. بنابراین وقتی فرد خودنمایی ولونته بالاخره به مهمانی می آید و سه راه جداگانه به یکی می رسند. این یک اوج مهم را با آهنگ ملودیک انیو موریکونه به طور ناگهانی بالا می‌برد، جایی که هر یک از سه موضوع موسیقی بصری جداگانه برای شخصیت‌ها به نظر می‌رسد در یک موضوع قرار می‌گیرند و موضوعات داستان باز می‌شوند. چیزی در مورد این اثر خصوصی‌تر به نظر می‌رسد، با کیفیت‌هایش که انرژی خوبی را به شلاق‌های شدیدش می‌بخشد.

تأکید جدید لئونه بر روی صحنه‌های بصری احساسی است که واقعاً از طریق تغییر بی‌پروا و فیلم‌برداری انعطاف‌پذیر بیان می‌شود که به طرز بی‌عیب و نقصی طیف وسیعی از آثار را نشان می‌دهد. وسترن که با نواحی خشک وحشیانه‌اش تکمیل شد که طعمی از چیدمان سبک محله‌ای و رنگ‌های متنوع رنگارنگی رنگ آمیزی می‌کرد. تنها با این دیدگاه، او یک نوع را مطرح کرد. داستان درام نسبت به گشت و گذار گذشته گسترش بیشتری دارد، در آن چیزی که بیشتر از آن یک شخص بی شرمانه است که به عنوان یک موش و گربه بازی می شود که وارد چرخش های نقشه کشی شده و به بن بست هایی با نورپردازی سریع می شود و در عین حال دو نفر را دنبال می کند. مراقبت از خود در حالی که به اندازه اولی مینیمال و شیبدار نیست، طبیعت متورم آن دیگر احساس نمی کند و مواد لئون به طور ابزاری اعصاب را به هم می زند. نشاسته، هر چند مقدار کمی، شامل یک استخوان خنده دار و معاملات استاندارد جویدن است. صدای بلند کردن موسیقی موریکونه به طرز هیجان‌انگیزی تحریک می‌شود، اما علاوه بر این، نشانه‌های صوتی قوز کردن اسلحه و سوت زدن راب‌ها به طرز عجیبی به گوش می‌رسد.

کلاوس کینسکی نیز به همین ترتیب ظاهر می‌شود و با قوز به‌عنوان یکی از موسیقی‌های داغ کاملاً قابل تشخیص است. قانون شکنان بداخلاق با شادی انتقام جویانه در چشمانش و لوئیجی پیستیلی نیز نقش یک گانگستر را بازی می کند.

«برای چند دلار بیشتر» لئونه یک اسپاگتی وسترن ایتالیایی تهاجمی، ترکیبی و شیک است.

نمایش‌دهنده‌های واقعی لئونه و شاید «قابل تماشا»ترین فیلم لئونه. A Fistful of Dollars یک فیلم خارق‌العاده است: پیشرو، کثیف، شرور، و احمقانه، و مطمئناً شروع واقعی یک تغییر خیره‌کننده در وسترن بود. با این وجود، در اینجا روشنایی لئون به طور کامل به جلو می آید. باز هم، در حالی که دقیقاً (در دنیای انگلیسی زبان) به اندازه General mishmash (GBU) شناخته شده نیست و شاید دقیقاً به اندازه GBU یا مدت ها قبل در غرب (OUTIW) یک دستاورد واقعی و واقعی در زندگی نباشد. به خاطر چند دلار بیشتر خیلی پشت سر این نمایش‌دهنده‌های بی‌گمان است. سبک بصری علامت تجاری Leone و استادی غیرقابل تصور در اینجا بسیار قوی است. اگرچه بخشی از این در مقادیر کم در فیلم For a Few Dollars More گذشته آشکار است، اما در اینجا ما واقعاً شاهد نماهای نزدیک خارق‌العاده و پیشرونده و تفاوت بین کلوزآپ و شانس‌های دور هستیم. این و تصاویر مختلف قوی و فوق العاده هستند. فیلم به همین ترتیب گام‌های آگاهانه و رشد فوق‌العاده، عملاً غیرقابل تحمل، فشار را قبل از فعالیت سریع به ارمغان می‌آورد. احساس ناهماهنگی لئونه و پیچیدگی فوق‌العاده مضامین و تصاویر مختلف (به ویژه سخت‌گیرانه) به همین ترتیب در به خاطر چند دلار بیشتر ظاهر می‌شود و طنز. صرفا دیدن ماهیت عکس ها، عکاسی و چهره های باحال (نمی توانم یک ردیاب غربی را با چهره های دیگر تصور کنم)، به خاطر چند دلار بیشتر را عالی می کند. طرح به طور استثنایی درهم و برهم نیست و شما می توانید با چند انتخاب که توسط لایف ساخته شده است مخالفت کنید، با این حال، حتی با این وجود، من معتقدم که بسیار هوشمندانه است و به احتمال زیاد نمی توانید در مورد آن چیزی که بی درنگ است فکر کنید. ایستوود، پریپییس و «ال ایندیو» در مشاغل خود عالی هستند و دوره لئونه برجسته است. به احتمال زیاد، لئونه را می‌توان به‌عنوان بهترین هد وسترن تاریخ، نه با یک فیلم، بلکه برای کل کارش، در نظر گرفت. به خاطر چند دلار بیشتر اصلی از مجموعه سه دلاری Dollars خواهد بود (بین A Fistful of Dollars و The Upside, The Bad. & the Monstrous) که یک فیلم 5 ستاره ارزیابی شده قلمرو نیست. بنابراین، برای به پایان رساندن مجموعه سه، در هر صورت برای برآورده کردن نیازم، تماشای این مجموعه را انتخاب کردم تا اوج دلیل عدم اعطای پنج ستاره عالی را ببینم. متضاد و یک مشت دلار، برای چند دلار بیشتر یک فیلم غیرقابل انکار تکامل یافته تر است، در عین حال چیز دیگری است. با این حال، روایت ها به یکدیگر منتهی می شوند (علیرغم این واقعیت که برای فهمیدن دومی نیازی به تماشای اولی ندارید)، زیرا مرد بی نام با کارهای فراوان خود که ما در جد با آن آشنا هستیم ادامه می دهد. همانطور که "Fistful" انجام داد، "Few Dollars More" دارای دقایق بسیار پرهزینه و بخش هایی است که سطحی و خسته کننده هستند، با این حال این سبک منحصر به فرد است و شایستگی های لئون به دلیل شیوه ای که فیلم های سینمایی او اصول اولیه را بازسازی کردند، با جشن و شادی پیش رفت. معادله غربی ایستوود و لی ون کلیف ردیاب فراوانی در مسیر ال ایندیو (جیان ماریا ولونته) هستند. ایستوود به دنبال پول نقد است، با این حال ون کلیف فرآیندهای فکری متفاوتی دارد. پرتابه ها پرواز می کنند، اجساد مانند چوب خط روی هم چیده می شوند، و این فعالیت هرگز به موسیقی باورنکردنی انیو موریکونه نمی رسد. به خاطر چند دلار بیشتر تا حد زیادی بر اکثریت قریب به اتفاق وسترن های آمریکایی تسلط دارد. لی ون کلیف به عنوان یک جلاد کهنه کار بسیار عالی است و معادل کلینت ایستوود است. Gian Volante یک اعدام مناسب را به عنوان Indio مخرب تنظیم می کند. طرح تا حدودی کند است، اما در "High Noon" یا هر یک از وسترن های قدیمی دیگر دقت کنید. یک وسترن باورنکردنی تمام دوران!! بدون شک اجرای "ال ایندیو" در به خاطر چند دلار بیشتر واقعا زیباست.

For a Couple of Dollars More دومین اسپاگتی وسترن با هماهنگی سرجیو لئونه و عنوان مرکزی «سه گانه دلار» است. این دومین سازمان او با کلینت ایستوود و انیو موریکونه، یکی از باشکوه ترین و سازنده ترین نویسندگان موسیقی متن فیلم در تمام دوران است. : در طول 30 دقیقه ابتدایی با سرهنگ داگلاس مورتیمر (لی ون کلیف)، متخصص ردیاب فراوانی آرام و تیزبین در تیراندازی طولانی مدت، مانکو (ایستوود)، به علاوه یک ردیاب فراوانی که فوق‌العاده عجول و دارای قوانین اخلاقی تیره است، آشنا می‌شویم. و ایندیو (Volonté)، یک رذل متزلزل و بی رحم با ذوقی قابل تایید برای کشتن. این داستان‌های 3 مرد معمولاً زمانی با هم تلاقی می‌کنند که ایندیو با کمک گرفتن از زندان فرار می‌کند و اکثر نگهبان‌ها را می‌کشد که به سرعت جایزه‌ای را بر سر او می‌گذارد، جایزه‌ای که هر دو ردیاب فراوانی برای خودشان نیاز دارند. مانکو و مورتیمر در پایان با هم ملاقات می‌کنند و پس از یک بررسی قوی، سازمانی را تشکیل می‌دهند تا محکوم و دسته‌اش را که در همین حال می‌خواهند بانک ال پاسو را انکار کنند، تشکیل می‌دهند که گفته می‌شود 1،000،000 دلار در یک گاوصندوق مخفی وجود دارد. در نقطه کانونی این داستان علاوه بر این، دو ساعت جیبی ملودیک غیرقابل تشخیص، یکی توسط مورتیمر و دیگری توسط ایندیو استفاده شده است. خیلی زود متوجه شدیم که بین این دو مرد چیزی بیش از پول نقد وجود دارد، زیرا به نظر می رسد ساعت های جیبی نوعی تثبیت را بر روی حامل های خود اعمال می کنند.

برای یک زوج دلار بیشتر از هر یک از مزایای اصلی و مهم نبودن اسپاگتی وسترن، توسعه یافته تر از جد خود، برای یک مشت دلار (1964). اکنون همه دقیقاً می دانند که چگونه کارها را انجام دهند: لئونه سبک و استراتژی خود را تعیین کرده است، ایستوود و ولونته به طور قابل توجهی با شخصیت های خود خوب هستند (به طور خاص، ایستوود بهترین ارائه خود را در یک فیلم لئون ارائه می دهد) و شخص جدید، لی ون کلیف. گسترش خیره کننده ای برای بازیگران است که خونسردی و تجربه او را به این اثر بزرگ وام می دهد. به همین ترتیب در زمینه بازیگری، تماشای کلاوس کینسکی و لوئیجی پیستیلی به عنوان فردی از گروه مایه خوشحالی است. شغل‌های کوچک و در عین حال بازیگران بزرگ!

من قبلاً درباره رشد کامل‌تر لئونه صحبت کرده‌ام. راستش این مسیر اوست که باعث می‌شود به خاطر چند دلار بیشتر فوق‌العاده باشد. از ابتدا تا انتها، کرنش با سرعتی ضعیف و در عین حال ثابت کار می‌کند و به طور بی‌نقصی با طول 2 ساعت آن مطابقت دارد. این ساخته نشده است که یک «اپرا» مانند چند وقت پیش در غرب (1968) یا حتی «مشکل عمومی» (1965) باشد و تقریباً فقدان زیبایی این وسترن را به چنین وسترن باشکوهی تبدیل کرده است. سخت، کثیف و متمرکز است و رئیس ایتالیایی به اندازه کافی زیرک است که هر قسمت از فیلم را با ایده‌اش هماهنگ کند: موسیقی آرام اما ثابت موسیقی متن فوق‌العاده موریکونه، شخصیت آرام 3 شخصیت اصلی و باورنکردنی. قدم زدن مدیران و فیلمبرداری عالی و کار دوربین بهترین شرایط را برای یک دوئل آخر بی‌خطر می‌سازد، جایی که فشار به نقطه‌ای عملاً نفرت انگیز کشیده می‌شود و با یک انفجار سریع و قوی پایان می‌یابد. علاوه بر این، این راز لئونه است: ایجاد تأثیر از طریق کنتراست.

صحبت از آخرین دوئل، صحنه انتقادی فیلم، باز هم ساعت‌های جیبی ملودیک تأثیری حیاتی دارند. ایندیو به طور کلی از حلقه‌های ساعت برای شروع دوئل‌های خود استفاده می‌کرد: "وقتی موسیقی پایان یافت، شروع کنید." تثبیت او با آن ساعت و آسیب پذیری که در زمان توقف موسیقی واقعاً بر روی دشمنش ایجاد شده بود، به طور مداوم به او مزیت می داد. با وجود این، مورتیمر به خوبی آهنگ را می‌شناخت و انگیزه‌های اساسی‌تری برای جذب آن ساعت داشت. جالب اینجاست که ایندیو از هیچ مزیت اساسی برخوردار نبود. سپس دوباره، مورتیمر از سلاح مانکو استفاده می‌کند، سبک‌تر و ساده‌تر از سلاح خودش، بنابراین سریع‌تر می‌کشد. پیش بینی نتیجه کار دشواری نیست اما تنش ایجاد شده شگفت انگیز است. وقتی همه جا هست و دو ردیاب فراوانی در جهت متفاوتی حرکت می‌کنند، سخت است که خلاء را در درون احساس نکنیم، زیرا مورتیمر را می‌بینیم که سوار بر غروب شب است، شاید یک بار دیگر دیده نشود.

پانچ غیرقابل انکار و اساسی باز شدن ویروس کوتاه به سرعت توسط یک سوژه آموزشی مشتاقانه توسط نویسنده حرفه ای انیو موریکونه دنبال می شود که تیتراژ آغازین اقتباس شده در برابر ما ظاهر می شود. علاوه بر این، بسیار شبیه به این است که ما را به داستان فرستاده اند. تماشای حتی یکی از «اسپاگتی وسترن‌های» سرجیو لئونه همه چیز لازم است تا کاملاً درک کنیم که این مرد چه تهیه‌کننده فیلمی بود. تماشای حداقل دو، به عنوان یک تماشاگر لذتی است که تقلب نشده است. ما می‌توانیم از هر یک از عکس‌های او، از هر نظر، انتظار درجه یکسانی با شکوه داشته باشیم، و پرس و جو اصلی این است که کدام زوایای عموماً به سرعت با یک عنوان شروع می‌شوند و سپس به عنوان بعدی می‌آیند. در حال تغییر، ما دائماً با طرح‌های مجلل فوق‌العاده و مو و لوازم آرایشی کار می‌کنیم. فیلمبرداری مجلل و چشمگیر؛ صحنه های لذت بخش، و طرح مجموعه افسانه. موسیقی غنی و جاودانه ای که به شدت به هر صحنه ای که می گذرد وام می دهد. تاثیرات کامل؛ عنوان استثنایی؛ بازیگری قابل اعتماد و قوی و آسمان از آنجا حد است. مطمئناً، «به ازای چند دلار بیشتر» این را در پیک به ما می دهد - و مطمئناً در میان برادران همنوع خود یک ضرورت اساسی غیرقابل انکار است، اما علاوه بر این در حوزه فیلم به طور کلی.

آنچه قابل توجه است، رفتارهای محجوبانه ای است که با آن این و دو نکته برجسته مرتبط دیگر لئون در تضاد هستند. «یک مشت دلار»، «برای چند دلار بیشتر» و «بزرگ، وحشتناک و زشت» کاملاً درخشان هستند. با این حال، در جایی که تصویر 1964 فوری، واضح، غریزی و هیجان‌انگیز است، فیلم سال 1966 بسیار واقعی‌تر است زیرا به هر ضربان اجازه می‌دهد به تنهایی گسترش یابد و استنشاق کند. «به ازای چند دلار بیشتر» تعادل راحت را در جایی نزدیک به آن قفسه‌های کتاب نشان می‌دهد: با استادانه‌ای دقیق، هر چند کمتر زرنگ‌تر. وحشیانه و پرانرژی، در عین حال نه به همان اندازه که در آن تقویت شده است. علاوه بر این، دانش دقیقی در اینجا وجود دارد - طنز آزاردهنده، و اشاره ای به ژرفای و پیچیدگی بیشتر در آهنگسازی داستان - که به راحتی بین فعالیتی که در شادی جد خود قرار دارد و حماسه آغازین جایگزینی آن همخوانی دارد. هیچ بخشی از این موضوع به این معنا نیست که هیچ قطعه ای از مجموعه سه تایی غیررسمی گم شده است، فقط بین این سه، به طور کامل به بی عیب و نقص تایید شده روایت و ساخت فیلم می پردازند.

با وجود تعهدات موریکونه در اینجا. به طور کلی به اندازه آنچه او در جای دیگر پیشرفت کرده است غیر قابل انکار نیستند، خلاقیت های او به همان اندازه زیرکانه هستند. با فرض هر چیزی که آنها به طور گسترده لحن مبهم تری را منتقل می کنند که از قسمتی از آثار او که فوراً زنگ را به صدا در می آورد جدا است. نشانه‌های صوتی که پس از ایجاد درج شده است، همان چیزی است که در پسرعموهای این تصویر استفاده شده است، با این حال به نظر من اینطور به نظر می‌رسد که آنها تا حدی بسیار آزادانه استفاده شده‌اند. نمایشگاه‌ها شاید در مجموع کمتر از فیلم‌های خواهر این عنوان جذاب باشند، با این حال، مطمئناً هرکسی که مورد بحث قرار می‌گیرد، به هیچ وجه متفاوت نیست زیرا داستان را جوان می‌کند. در میان همه آنها، در اینجا این جیان ماریا ولونته است که به طور خاص خود را نشان می دهد، و قدرتی را به آنتاگونیستی بسیار وحشتناک مانند ایندیو قرض می دهد که از طرفی نشان داده می شود پیچیدگی های خاص خود را دارد. و در نظر داشته باشید که «به ازای چند دلار بیشتر» به‌نظر می‌رسد که به‌طور نامحسوس فعالیت کمتری وزن داشته باشد، یا در یک موضع داستانی جذاب باشد، وقتی واقعاً ما را جذب می‌کند - نه به ویژه در اوج - نتیجه فوق‌العاده پاداش‌دهنده است. br/>
به هر درجه ای می توان تضمین کرد که یک فیلم در «سه گانه» «مردی بی نام» لئونه بر دیگری ارجحیت دارد، بحث تقسیم بندی است، نه اعداد کامل. از میان آنها من موافقم که این ممکن است شکننده ترین باشد - اما من می گویم که فقط با این شرط که با توجه به دستورالعمل های فوق العاده بلندی که لئون و همکارانش روی آن کار می کردند، چنین همبستگی اساساً بی هدف است. با تمام جزئیات - آهنگسازی، تیتراژ، بازیگری، کار در پس‌زمینه - ارزشی نفس‌گیر در این تصویر وجود دارد که آن را به‌عنوان یکی از بهترین فیلم‌های وسترن ساخته‌شده، و به وضوح در میان بهترین فیلم‌های سینمایی به‌طور کلی نشان می‌دهد. در هر صورت، برای افرادی که این کار را انجام نمی‌دهند، اغلب انرژی زیادی روی فیلم‌های وسترن سرمایه‌گذاری نمی‌کنند (و من یکی از آنها هستم)، «به ازای چند دلار بیشتر» یک فیلم خیره‌کننده، جذاب و به‌طور باشکوهی است. که در آینده نیز برای مدت طولانی به ایستادگی ادامه خواهد داد.

«برای چند دلار بیشتر» یک فیلم وسترن اسپاگتی فوق‌العاده دلپذیر است. شرایط و طرح به صراحت برای متعصبان از این نوع برنامه ریزی شده است. این دومین فیلم از مجموعه سه تایی دلار است که نام دیگر آن مرد بی نام است. فیلم های مجموعه سه در روش داستانی هیچ ربطی به یکدیگر ندارند، اما با دیدن فیلم دوم، به نظرم خوب می رسد که چرا آنها را به عنوان مجموعه سه تایی می شناسند. علیرغم این واقعیت که روایت ها کاملاً بی اهمیت هستند، به خاطر چند دلار بیشتر ها تقریباً حول یک طرح مشابه جمع شده اند. موسیقی متن ها نیز به همین شکل دوست داشتنی هستند، کلینت ایستوود، مجری اصلی، در هر یک از این سه فیلم بازی می کند. در واقع، حتی نام دو فیلم ابتدایی هم در حال تکمیل شدن هستند. «برای یک دو دلار بیشتر» در تقابل با فیلم اصلی مجموعه سه، یک مشت دلار، جدی‌تر و پیچیده‌تر است. با توجه به چشم انداز فعالیت و داستان، من این را به طور جدی تحقق می بخشم. می توانید احساس کنید که در «برای یک دو دلار بیشتر»، رئیس سرجیو لئونه در نتیجه پیشرفت فیلم اصلی به خودش اعتماد بیشتری دارد. او بیشتر درگیر است و سبک هماهنگی خاص او در این یکی بیشتر نمایان است. بازیگران اصلی کلینت ایستوود و لی ون کلیف در حال تکمیل یکدیگر هستند. ال ایندیو کم زندگی، با بازی جیان ماریا ولونته، به هر حال بدترین شخصیت فیلم های وسترن است که من تا به حال دیده ام. به غیر از نمایشگاه ها، موسیقی متن و آب و هوای غربی از اساسی ترین نکات فیلم هستند. علیرغم این واقعیت که داستان بسیار سازمان یافته وجود دارد، شما این تمایل را پیدا می کنید که با توجه به شرایط، چیزهایی در حال رخ دادن هستند. به نظر می‌رسد که شخصیت‌ها به فیلمنامه نمی‌چسبند، اما به اتفاقات واکنش نشان می‌دهند. این باعث می‌شود که فیلم ذهن‌تر و سخت‌تر پیش‌بینی شود.

لی ون کلیف، در نقش سرهنگ داگلاس مورتیمر، به عنوان یک ردیاب فراوانی موفق به فیلم دوم اضافه می‌شود. این به سرجیو لئونه دست محکمی برای بازی می دهد، او در این چارچوب ذهنی شخصیت ها محدود نیست. این آزادی باعث می شود که او داستانی برتر و مستقل تر بسازد. کلینت ایستوود، به عنوان مانکو، دیگر ردیاب فراوانی است. کار او تقریباً معادل فیلم اصلی است. او لباس‌های مشابهی می‌پوشد، چیزی شبیه به آن صحبت می‌کند، چیزی شبیه به هم رفتار می‌کند و در کمال تعجب، نحوه کشیدن تنباکو چیزی بسیار مشابه است. او یک نماد تمام شده برای فیلم های وسترن است. او کار اصلی را به لی ون کلیف می سپارد و این وظیفه او را برای انتقال فیلم به تنهایی از بین می برد. سرجیو لئونه ایستوود را در کارهایی که برای او معقول‌تر است، درگیر می‌کند، که شخصیت محکم‌تری می‌سازد.

هم سرهنگ داگلاس مورتیمر و هم مانکو تیراندازان فوق‌العاده ماهری هستند که از جوایز نقدی که برایش داده می‌شود امرار معاش می‌کنند. گرفتن یا کشتن فراریانی که در حال اجرا هستند. در صحنه های اولیه فیلم با سرهنگ مورتیمر، مانکو و ال ایندیو فراری دیوانه آشنا می شویم. این صحنه ها اعتباری را برای آنچه در مراجع فروشگاه وجود دارد ایجاد می کند. ما عمیقاً حواسمان به کارهایی است که این مردان می توانند انجام دهند. پس از اینکه ال ایندیو توسط بسته اش از زندان بیرون آورده می شود، یک جایزه نقدی 10 هزار دلاری بر سر او داده می شود. مورتیمر و مانکو به دلایل مختلفی که در پایان فیلم مشخص می شود، این شخص را تعقیب می کنند. زمانی که درباره یکدیگر یاد می‌گیرند، تصمیم می‌گیرند علیه ال ایندیو و گروهش همکاری کنند.

بازی‌های فیلم برای صحنه‌های معروفی است که مورتیمر و مانکو به همدیگر شلیک می‌کنند یا یک فرد مسن. بحث درباره سازمان قطار که نیاز به خرید خانه اش برای ساخت راه آهن برای قطار داشت و اینکه چطور آن را نفروخت. «برای یک دو دلار بیشتر» فیلمی است که در آن انگلیسی‌زبان‌ها شغل‌های افراد ایتالیایی صحبت می‌کنند. به خاطر چند دلار بیشتر نیز مانند فیلم اصلی، ساخته مشترک ایتالیا، آلمان غربی و اسپانیا است. حضور کلینت ایستوود برای فیلم بعدی اساسی بود، و متقاعد کردن او برای بازی در آن کار سختی بود، زیرا او فیلم اصلی را ندیده بود و نمی دانست چه چیزی در انتظارش است. به این ترتیب سازمان خلق نسخه ای از فیلم را که آن روزها ایتالیایی بود برای او فرستاد و ایستوود همراهانش را جمع کرد و آن را تماشا کرد. با توجه به انتقادات مثبت دوستانش، او این کار را برای مبلغ 50 هزار دلاری که چندین برابر بیشتر از غرامت او برای فیلم گذشته است، تصدیق کرد. «برای چند دلار بیشتر» همه چیز در مورد نوع غربی را در خود دارد. این یک فعالیت پر شده، فوق العاده جذاب و رضایت بخش است. با توجه به دلایلی که در بالا برشمردم، «به ازای یک دو دلار بیشتر» یکی از شگفت‌انگیزترین فیلم‌ها در نوع خود است.