🌸 دانلود فیلم Judgment at Nuremberg 1961 (دادگاهی در نورنبرگ)

دادگاهی در نورنبرگ 1961 (به انگلیسی: Judgment at Nuremberg) یک فیلم درام و محصول 1961 کشور آمریکا, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم دادگاهی در نورنبرگ 1961 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که سال ۱۹۴۸. «دان هیوود» ( تریسى ) قاضى آمریكایى به نورمبرگ آلمان مى‏‌رود تا تعدادى از جنایتكاران جنگى نازى را محاكمه كند. «تد لاوسن» ( ویدمارك )، سرهنگ ارتش، دادستان است و «هانس رولف» ( شل ) وظیفه‌‏ى دفاع از متهمان را به عهده دارد....

این فیلم به کارگردانی Stanley Kramer, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم دادگاهی در نورنبرگ 1961 یا دانلود دوبله فارسی فیلم Judgment at Nuremberg 1961 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Spencer Tracy, Burt Lancaster, Richard Widmark, Marlene Dietrich, Maximilian Schell, Judy Garland, Montgomery Clift, William Shatner, Werner Klemperer, Kenneth MacKenna, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود دادگاهی در نورنبرگ 1961 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Spencer Tracy, Burt Lancaster, Richard Widmark, Marlene Dietrich, Maximilian Schell, Judy Garland, Montgomery Clift, William Shatner, Werner Klemperer, Kenneth MacKenna, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی دادگاهی در نورنبرگ 1961 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم دادگاهی در نورنبرگ 1961 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود Judgment at Nuremberg 1961 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

این فیلم در ژانرهای درام, جنگی, تاریخی, بوده و محصول کشور آمریکا, هست. زبان اصلی فیلم دادگاهی در نورنبرگ 1961 انگلیسی, آلمانی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم دادگاهی در نورنبرگ 1961 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم Judgment at Nuremberg 1961 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم دادگاهی در نورنبرگ 1961 8.3/10 از 10 می باشد.

سال ۱۹۴۸. «دان هیوود» ( تریسى ) قاضى آمریكایى به نورمبرگ آلمان مى‏‌رود تا تعدادى از جنایتكاران جنگى نازى را محاكمه كند. «تد لاوسن» ( ویدمارك )، سرهنگ ارتش، دادستان است و «هانس رولف» ( شل ) وظیفه‌‏ى دفاع از متهمان را به عهده دارد...
داستان فیلم در مورد محاکمه تعدادی از قضات آلمان نازی است که دادگاه آن‌ها در ادامه دادگاه نورنبرگ تشکیل شد...
"دن هیوود" قاضی بازنشسته آمریکایی یک وظیفه سخت بر عهده دارد.او باید در محاکمه رهبران نازیها شرکت کند.جنگ سرد آغاز شده و هیچکس دوست ندارد محاکمه آلمانها بیش از این طول بکشد.دولتهای متحد دوست دارند گذشته را فراموش کنند.اما تشخصی کار درست بر عهده دادگاه و قاضی آن است...
یه قاضى آمریكایى به نورنبرگ آلمان میره تا تعدادى از جنایتكاران جنگى رو محاكمه کنه...
سه سال است که مهمترین رهبران نازی محاکمه نشده اند. این دادگاه در مورد 4 قاضی است که از دفاتر خود برای انجام سیاست های عقیم سازی و پاکسازی نازی ها استفاده می کردند. دن هیوود قاضی بازنشسته آمریکایی وظیفه دلهره آوری را پیش رو دارد. جنگ سرد در حال داغ شدن است و هیچ کس دیگر نمی خواهد محاکمه شود زیرا آلمان و دولت های متفقین می خواهند گذشته را فراموش کنند. اما آیا کار صحیح این س theالی است که دادگاه باید درباره آن تصمیم بگیرد

جهت دانلود فیلم Judgment at Nuremberg 1961 (دادگاهی در نورنبرگ) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

می گویند زمان همه ناامیدی ها را برطرف می کند. با توجه به رایش سوم، مطمئن نیستم که این اصل آشنا معتبر باشد. با در نظر گرفتن تلفات هولوکاست، و به عنوان یک نمونه تاریخی قابل توجه، باید گفت که برای فراموش نکردن اشتباهات هیتلر. خوشبختانه، ما دادگاهی در نورنبرگ باورنکردنی را داریم که به ما کمک می‌کند فراموش نکنیم.

«قضاوت در نورنبرگ» اجرای یکی از چندین مقدماتی واقعی نورنبرگ پس از جنگ جهانی دوم از نازی‌های با موقعیت بالا است. بخش اعظم فیلم حول محور دادگاه مقدماتی سال 1948 چهار داوری است که در انجام دستورات هیتلر کمک می کردند. به عنوان یکی از اجزای استدلال دادستان علیه قضات، فیلم واقعی و واقع گرایانه که تنفر اردوگاه های کار اجباری را نشان می دهد، احساسی را برانگیخته می کند که هم قوی و هم قدرتمند است. از این رو دادگاهی در نورنبرگ به تماشاگران به شیوه‌هایی می‌آموزد که خواندن دوره‌ای خشک از اعداد خام هرگز نمی‌توانست.

اما فیلم چیزی بیش از مقدماتی دارد. در بخش‌های مختلف نورنبرگ، آلمانی‌های مرسوم را می‌بینیم که تلاش می‌کنند تا سه سال پس از پایان جنگ، در یک شهر بمباران‌شده و ناامید، در مجموع به خوبی حرکت کنند. یکی از این افراد مادام برتولت (مارلن دیتریش)، همسر یک جنگجوی آلمانی مرده است. به جای مقدمه ظالمانه و خصمانه، دقت نظر مادام برتولت نسبت به قاضی اصلی دادگاه، دن هیوود (اسپنسر تریسی)، تصویری از بی گناهی و احترام آلمانی های استاندارد ارائه می دهد و در نتیجه دیدگاه ملایم تر و موشکافانه تری را به این مشکل اضافه می کند. . در این صحنه‌های غیر دادگاهی، صدای ناامیدکننده محیط و نورپردازی ظریف خلقت، حالتی از دلسردی و غم را ایجاد می‌کند.

در دادگاهی در نورنبرگ سه ساعته به نظرم خیلی کم است. شاید طرح ممکن بود در تشخیص راهنمایی قانونی سه نفر از چهار طرف دعوا واضح تر باشد. علاوه بر این، شاید در آن صحنه‌هایی که چهار طرف دعوی با یکدیگر شوخی می‌کردند، مبادله باید به آلمانی می‌بود، نه انگلیسی. در هر صورت، اینها تمرکزهای جزئی هستند. در مجموع، این فیلمی است که آهنگسازی و هماهنگی ظریفی دارد، فیلمی با سرگرمی های محکمی که نمایشگاه های آسمانی را برگزار می کنند، و به ویژه، فیلمی است که تضمین کننده اهمیت به یاد ماندنی آن دوران است، با پیامی سیاسی و اجتماعی که قابل احترام است. .

اول من در شروع سخت استرس داشتم. صحنه‌های مقدماتی اصلی تفسیر ثابتی را در بین انگلیسی و شبه آلمانی نشان می‌دهند (بیشتر هنرمندان به وضوح آلمانی زبان نیستند). خدا را شکر که بعد از 15 دقیقه این کار متوقف شد و همه آنها به انگلیسی تغییر کردند! یک انتخاب خلاقانه عجیب، زیرا زیرنویس ها به طور قابل توجهی زیباتر خواهند بود.

احتمالاً این اعدام تحت تأثیر 12 مرد خشمگین قرار گرفته است که چند سال قبل منتشر شد. دادگاهی در نورنبرگ ممکن است با استناد به شخصیت‌های کمتر، به همین ترتیب مدیریت زمان اجرا، محوریت بیشتری داشته باشد. نمایشگاه‌ها در بخش‌هایی فوق‌العاده هستند، اما اینجا و آنجا به شدت اغراق‌آمیز هستند. علاوه بر این، در برخی موارد باید شک و تردید را به حالت تعلیق در آورید، به تلفظ های وحشتناک آلمانی جعلی نگاه کنید، که توسط برخی از سرگرمی ها بیان می شود، در حالی که دیگران حتی به خود زحمت نمی دهند.

خوب، در حال حاضر به موضوع، که مسائل دشوار احساس گناه را مطرح می‌کند.

در بسیاری از دیدگاه‌ها، فیلم بسیار شبیه نتیجه زمان آن است (1961)، شش سال پس از پایان جنگ جهانی دوم. آثار بعدی، برای مثال برنهارد شلینک («خواننده»)، روش حذف‌شده‌تر، زیرکانه‌تر و پیچیده‌تر را برای قضاوت درباره مقصر در سیستم بی‌احساس و وحشتناک نازی‌ها نشان می‌دهد. چه کسی قابل سرزنش بود، که فقط به دنبال درخواست ها برای محافظت از خود بود؟ جهان اساساً به اندازه تاریک یا سفید ابتدایی نیست.

به طور کلی، دادگاهی در نورنبرگ در بیشتر موارد به احساساتی کردن اشاره دارد. با وجود این، برای جمعیتی از مردم 100 سال بیست و یکم، دادگاهی در نورنبرگ تأثیری متناوب دارد که در سال 1961 روی جمعیت گذاشت (مخصوصاً با شروع جنگ ویروس که خیلی دور نبود). چند صحنه نشان می‌دهد که ایالات متحده از آلمان در برابر شوروی خواسته است، که بر قضاوت تأثیر گذاشت و اینکه آیا ایالات متحده باید «آسان» آنها را پیش ببرد.

یک ثانیه کلیدی نقطه‌ای است که متهم قبلی در آن منصوب شد. قدرت مسئولیت خود و ملتش را می پذیرد و آن را حرکتی مهم برای نگاه به جلو می داند. با تماشای دادگاهی در نورنبرگ در 20xx، باید درک کرد که این مجوز تقصیر (که توسط شخصیت‌های خاص بیش از دیگران نشان داده می‌شود) بخش مهمی از شخصیت آلمانی امروزی است و همیشه برای هر سنی که پس از جنگ جهانی دوم به دنیا آمده است خواهد بود.

همانطور که داور باید انتخابی را مطابق با دیدگاه خود انجام دهد (درست پس از سال 1945)، مفسر امروزی نیز باید بر اساس دیدگاه امروزی بررسی کند. متعاقباً باید بگویم، اثر نزدیک به خانه دادگاهی در نورنبرگ برای طلایی است که در این مرحله به‌طور حاشیه‌ای قدمت دارد.

من دادگاهی در نورنبرگ را از سال 1961 که 16 ساله بودم، بارها تماشا کرده‌ام. من و پدرم اغلب فیلم‌هایی را تماشا می‌کردیم که عمیقاً به مسائل شخصیتی و اخلاقی می‌پرداختند. این رویکرد او برای به اشتراک گذاشتن و بررسی شدیدترین اعتقادات و ارزش‌هایش بود - و من نیز برای مدت طولانی آموزش می‌دادم: استفاده از فیلم برای گسترش نوشتن و مسائل زندگی.

امروز تحت تأثیر واقعیتی که از نظر من منحصر به فرد نیست و بگویم که مردمی که بر زمانهای نابودی غیرقابل تصور، پریشانی، تحقیر، تعصب و تخریب غیرقابل تصور غلبه کرده اند - مانند بحران اقتصادی اوایل دهه 20 و جنگ بزرگ دوم - اکنون به نظر من می آیند. شگفت انگیز. من اکنون در یک گردهمایی درخواست هستم که شامل چهار زن است که بین 76 تا 95 سال دارند. بحث و گفتگو با آنها درس های تاریخ گوشتی است.

ما امروز سرگرم کننده ها و سرگرم کننده های بزرگی داریم. با این حال، ما اسپنسر تریسی، جایزه کری، مارلین دیتریش نداریم. شاید فیلم‌های متحرک نه تنها مخزن خلاقیت هنر در فیلم Judgment at Nuremberg باشند - با این حال در یک سن خاص، یک روحیه خاص یک عموم مردم یا حتی یک تمدن.

من فکر می‌کنم این چیدمان دیدگاه‌هاست که "قضاوت در نورنبرگ" متوجه شد که چگونه می تواند دستگیر شود. فیلمی که هر دوره بعدی باید ببیند، در نظر بگیرد، بررسی کند و در تفکر خود تثبیت کند.

دادگاهی در نورنبرگ باعث شد از اینکه در دهه 1930 در آمریکا، شخصیتی مانند آدولف هیتلر به وجود نیامده بود سپاسگزارم. برای ایجاد «تب» و «بیماری» که جانینگ در گفتار جدی طولانی خود به آن اشاره می کند. با این حال، وقتی می‌شنوم که بخشی از روسای ما و می‌توانند پیشگام باشند، به آمریکایی‌ها اجازه دهید بدانند آنچه را که فکر می‌کنند ما باید بشنویم - به جای آنچه واقعاً باید بشنویم - آنقدر دوست‌داشتنی نیست که به ما گفته شود (الف) با امکانات خود زندگی کنید ( ب) صرفه جویی کنید و (ج) کمک کنید - ترکیبی قوی از عدم تحمل، نفرت، و به خصوص هراس غیرقابل کنترل و غیرقابل اجتناب اضافه کنید - و ممکن است آمریکا کجا باشد؟ در نقطه ای که قدرت و پیروزی حقیقت را فتح می کند، دیگ عمومی، دیگ مسائل حکومتی، مسائل مالی، تربیتی، همه چیزهایی که جانمان را به آن می دهیم ممکن است مواد ترش، گندیده و سمی باشد. و این چرخه در شخصیت های دوران کودکی ما آزاردهنده ترین و پر شورترین خواهد بود، یونگن هیتلر تبدیل به آدم های هولناکی شد که زیر نظر داشتند، خیانت می کردند و حتی به مردم خود را به گیبت یا اردوگاه تثبیت می فرستادند.

دادگاهی در نورنبرگ به من لرزید. می تواند به طور مداوم تکرار شود. هر جا. هر زمان که.

استنلی کرامر مدیر فیلم‌های «پیام» بود، اگر چه اغلب بیش از حد تصمیم می‌گرفت. این، بدون شک، بهترین تلاش اوست. عنوان، قضاوت در نورنبرگ، می تواند یک ناظر ساده لوح را به این باور برساند که در مورد مقدماتی نورمبورگ از سرگردان های مهم درگیری نازی ها است. با در نظر گرفتن همه چیز، او حول محور مقدماتی کمتر محبوب، اما در کل و منطقاً بسیار جذاب، مقدماتی قضات نازی تمرکز می کند. شخصیت برت لنکستر با سیستم نازی شریک شد؟ دادگاهی در نورنبرگ نمایشگاه‌های خارق‌العاده‌ای از تریسی، لنکستر، شل، دیتریش، ویدمارک، کلیفت و حتی جودی کریث را برجسته می‌کند. این یک فیلم جذاب است، زیرا فیلمی در مورد مشکلات اخلاقی و سیاسی است. هر یک از شخصیت های مهم با یک تصمیم اخلاقی روبرو هستند. لنکستر یک محقق و قاضی لیبرال ویمار بود که می‌دانست می‌تواند با نازی‌ها "کار کند" و توسط آنها آلوده شد. دیتریش نقش بیوه یک ژنرال آلمانی را بازی می‌کند که ادعا می‌کند یک آلمانی "خوب" بوده است. تریسی در نقش یک آمریکایی قاضی، که تحت فشار سیاسی برای تسکین مقامات منصوب شده است، و همچنین اسیر شخصیت دیتریش شده است. ویدمارک بازرس آمریکایی است، یک مقام تاکتیکی که فشار روسای خود را احساس می‌کند تا در محاکمه کردن «دست از کار بکشند». آلمانی‌ها (جنگ ویروس در حال شروع است و رهبری مرکزی آمریکا ترجیح می‌دهد یک متحد بالقوه را توهین نکند.) ماکسیمیلیان شل نقش شخصیتی که عموماً گیج‌کننده و حیرت‌انگیز است را بازی می‌کند. کلیفت و لورل نقش دو قربانی «نظام حقوقی نازی» را بازی می‌کنند. کل داستان دو تحقیق مهم فلسفی پنهان است. یا منعکس کننده اهداف اخلاقی است؟ 2. به چه دلیل نظم‌های اجتماعی لیبرال مانند آلمان وایمار تسلیم اقتدارگرایی می‌شوند؟ بنابراین، یک فیلم فوق العاده قوی و جذاب. من باید یک نکته را به دلیل یک بازبین گذشته اضافه کنم. اجازه دهید بگویم که علیرغم این واقعیت که من یک شهروند میانه رو و مردد هستم، بخش های زیادی از سیاست های سازمان های در حال انجام را به طور استثنایی تحقیر می کنم. با این وجود، برای ترسیم نوعی از صف بندی آسان بین سازمان درختچه ها و سیستم هیتلر بیش از حد یک عمل در طعم تاسف است، احمقانه است. برامبل سرزنش های بسیاری دارد، اما نازی نیست. افرادی که به طور مداوم بین آمریکای کنونی و رایش سوم ارتباط بی دردسر برقرار می کنند، کاملاً فراری هستند.

به ندرت می توان فیلمی را دنبال کرد که به سطوح مختلف مانند قضاوت مشهور کرامر در نورنبرگ می پردازد. دادگاهی در نورنبرگ درباره یک قاضی آمریکایی (اسپنسر تریسی) است که برای مدیریت یک جنایات مقدماتی به خارج از آلمان فرستاده شده است، در لحظه ای که قانونگذاران آمریکایی کمتر نگران عدالت هستند تا دریافت کمک آلمان برای جنگ ویروس. بر این اساس، دادگاهی در نورنبرگ مربوط به شنیع‌های نازی‌ها است که در حال بررسی است، اما توانایی دولت آمریکا برای تبدیل شدن به دستیاران بعداً با فرض اینکه چنین شود، از مزایای تاکتیکی خود آمریکا حمایت می‌کند. دادگاهی در نورنبرگ بارها و بارها مسائلی را در مورد ارزش چنین غفلت عمومی جعلی هدفمند و جعلی مطرح می کند - هم همانطور که در آلمان نازی قبلاً و در طول درگیری آشکار شده بود و هم همانطور که در حال حاضر در آمریکا و شرکای آن پس از جنگ آشکار می شود.
/>
فعالیت فیلم بین دادگاه و برخوردهای فردی قاضی در نورنبرگ تقسیم می شود. صحنه‌های دادگاه بسیار قوی هستند، با ماکسیمیلیان شل به عنوان وکیل مدافع که ادعا می‌کند موکلانش از هولوکاست بی‌اطلاع مانده‌اند و ریچارد ویدمارک که ادعا می‌کند بدون نظارت بر هولوکاست نمی‌توان در چنین چارچوبی زندگی کرد. همزمان، قاضی وقتی با مارلن دیتریش، بیوه یکی از مقامات نازی ملاقات می‌کند، دعوای مشابهی را در فعالیت‌های عمومی‌اش پیدا می‌کند، که می‌خواهد مردم آلمان (خود در میان آنها) کاملاً از خشم نازی‌ها غافل باشند و بدیهی است که احساس می‌کند که مردم آلمان باید قضاوت کنند. اکنون که درگیری به پایان رسیده است، با احتیاط ذخیره شوید. در نهایت، بدیهی است که تریسی باید هم در دادگاه و هم در روابط خود در مورد اینکه چه مقدار از موارد غفلت را می توان به عنوان حقیقت پذیرفت - و باید مسئولیت در مورد نتیجه را بپذیرد.

تعجب تریسی و دیتریش نمایشگاه‌ها توسط Widmark و Schell برگزار می‌شوند. مطمئناً، کل بازیگران - که شامل برت لنکستر، جودی کریث و مونتگومری بلوف می‌شوند - بسیار خوب هستند. محتوا به دلیل صریح بودن آن بسیار مهم است، فیلمبرداری بسیار اساسی است، و موسیقی هم درایت و هم هوادار است. قاطعیت فیلم، که شامل رویارویی بین قاضی تریسی و لنکستر متهم شده است، بسیار ضروری است. اگرچه ممکن است برخی فیلم را طولانی یا کاملاً آموخته شده بدانند، اکثر آنها اساساً با تمام بخش‌های «قضاوت در نورنبرگ» - و به‌ویژه با محدودیت‌های ساده‌دلانه‌ای که داستان آن را روایت می‌کند و به نقطه قوت آن تبدیل می‌کند، خیره خواهند شد. نظرسنجی مورد نیاز اکیداً توصیه می‌شود.

گری اف تیلور، با نام GFT، تحلیلگر آمازون

دادگاهی در نورنبرگ تمام تاریکی های زندگی روزمره را نشان می دهد، و اینکه چگونه واقعاً به ندرت بسیار متضاد است. دادگاهی در نورنبرگ نمایش تهوع‌آور افرادی را نشان می‌دهد که تصور می‌کنیم به آن‌ها احترام می‌گذاریم، به آنها اعتماد می‌کنیم و احترام زیادی نسبت به آنها قائل هستیم، اما به همین ترتیب نشان می‌دهد که این یک دنیای پست و فریبنده است، با این حال آنچه می‌تواند آن را درست کند این است که شما، آن فرد، شما دارید کنترل کنید تا آنچه را که درست است انجام دهید زیرا درست است.

فیلمی با بازی فوق‌العاده، اتفاقات بی‌شماری در اینجا رخ می‌دهد، با این حال من به سادگی به یکی از آنها توجه می‌کنم، ناهماهنگی واقعی روشی که مقامات منصوب آمریکایی در مورد قضاوت داوران آلمانی تحت بازجویی قضاوت می‌کنند. در حال حاضر، با تصمیم مقامات انتصابی آلمان و صرف نظر از اینکه دلیل قضاوت کنندگان آلمانی به سادگی بوده یا خیر، اتفاقات تاریک زیادی روی می دهد. با این حال، شخصیت اسپنسر تریسی یک نکته باورنکردنی و همه جانبه را در مورد مقررات کیفری و آنچه که این تعریف به طور کلی به آن دلالت می کند، بدون توجه به اینکه آیا از درخواست ها رد می کنید، مطرح می کند. علاوه بر این، فکر می‌کنم همه ما می‌توانیم با آنچه شخصیت تریسی درباره مقررات کیفری بیان می‌کند موافق باشیم.

اما روشی که مقامات عالی ایالات متحده شروع می کنند به داوران آمریکایی و مشاوران حقوقی آمریکایی در مورد اینکه داوران آلمانی را بسیار قابل اعتماد یا نه، به این دلیل که ایالات متحده در حال حاضر به آن نیاز دارد، می دهد. آلمانی ها به عنوان شرکای آمریکا در برابر روس ها، ناسازگاری واقعی است.

مقامات انتصابی آمریکا تقریباً در شرایط مختلف دقیقاً شبیه داوران آلمانی می شوند. به هر حال، شخصیت تریسی به خاطر بازی ناپسندش مورد ضرب و شتم قرار گرفت، و او از اخلاق واقعی و جنبه های مثبت ایالات متحده حمایت کرد، اما برای انسانیت و آنچه او، فرد، پذیرفته بود درست بود. شخصیت تریسی از همه چیز شگفت انگیز بود، زیرا او دارای فیبرهای اخلاقی واقعی بود و آنچه را که «زندگی، آزادی و برابری برای همه» واقعاً متضمن آن است به یاد می آورد. به همین دلیل بود که شخصیت لنکستر در پایان فیلم به شخصیت تریسی توجه عمیقی داشت.

فیلمی خارق‌العاده برای دیدن، اما نه فیلم مناسبی برای تماشاگرانی که فقط نگاه می‌کنند و چیزها را کاملاً متضاد می‌بینند، به این دلیل که در طول دادگاهی در نورنبرگ اظهارات معتبر زیادی از طرف دو طرف وجود خواهد داشت. دادگاهی در نورنبرگ بنابراین بسیار خوب است که در حین بررسی این موضوع، دیدگاهی پذیرا داشته باشید. من این نظرسنجی را با بیانیه ای از شخصیت تریسی در فیلم Judgment at Nuremberg به پایان می رسانم (بیانیه ای از چند جمله فوق العاده از شخصیت تریسی در فیلم Judgment at Nuremberg).

"...این یک انگیزه بزرگ برای آن است، در حالی که نشان دادن چیزی دردسرسازترین است! ما: انصاف، حقیقت... علاوه بر این، ارزش یک انسان منزوی!

در بهترین عرف دراماتیزاسیون دادگاهی خارق العاده، دادگاهی در نورنبرگ ذهنی از جایگاهی اساسی برخوردار است. این مقدماتی تخیلی به مقدمات واقعی علیه نازی‌ها بستگی دارد که در بخش‌های مختلف اروپا، اندکی پس از جنگ بزرگ دوم رخ داد. شرایط اولیه بسیار شکننده است. چهار متهم هیچ تخلفی مرتکب نشدند و نه بخشی از طبقات بالاتر نیرو بودند. آنها در واقع قاضی و دلال بودند. فقط برای تعهدی که هیتلر از آنها می‌خواست انجام شد.

در این شرایط حاد، داور آمریکایی، دن هیوود (اسپنسر تریسی)، به آلمان می‌رسد تا دادگاهی را برای تصمیم‌گیری درباره سرنوشت آنها رهبری کند. در حالی که کل جهان با احساسات خام گیج کننده ای مقدماتی را تماشا می کند، او باید افکار خوب و بد، خوب و بد خود را به چالش بکشد. سرهنگ تاچ لاوسون (ریچارد ویدمارک)، وکیل کیفرخواست، اختلافات متقاعدکننده خود را با نمایش تصاویر غم انگیز هولوکاست مطرح می کند. هانس رولف (ماکسیمیلیان شل)، یک وکیل نگهبان، که به همین ترتیب موفق است، با استدلال‌های صمیمانه‌ای که با او در ارتباط است، برای محکوم شدن ظاهر می‌شود.

همانطور که اختلافات از هم می‌گذرد، مرحله به مرحله، تماشاگران در باب در مورد گذشته نگران کننده خود متحیر هستند. مهمتر از همه، اظهارات احساسی شاهد کیفرخواست رودلف پترسن (مونتگومری کلیفت) و قاضی دعوای دعوی دکتر ارنست جانینگ (برت لنکستر) این کار را برای مقامات منصوب شده، که در حال حاضر توسط این دادرسی از بین رفته اند، مشکل ساز می کند.

br/>از سوی دیگر، جنگ ویروس در حال گرم شدن است و هیچکس به مقدمات اضافی نیاز ندارد و همه باید گذشته را به خاطر بسپارند. با این حال، این که آیا این کار درستی است یا خیر، موضوعی است که دادگاه باید تصمیم بگیرد دادگاهی در نورنبرگ که برای 11 طبقه بندی تعیین شده است، برنده 2 جایزه اسکار و 2 گلوب درخشان از 3 نامزدی شده است.

آنها می گویند که هنرپیشه های زیادی به آن نیاز دارند. مکان های بزرگ برای نمایش کامل ترین پتانسیل خود. ظاهراً این یکی از این مراحل است و هنرمندان نیز موفق می شوند. مقدماتی نورنبرگ اصلی ترین مقدمات جنایت در تاریخ کنونی بود و بعداً توسط ایالات متحده به صورت سریال آبی، سریال سبز و سریال قرمز توزیع شد.

صحنه ای که اسپنسر تریسی در شهر تخریب شده قدم می زند. و در یک نقطه گفتمان هیتلر را تصور می کند، یک لمس کارشناسی است. فیلمنامه ابی مان بر اساس هیچ بازی با واژه‌ای پر زرق و برق استوار بود، اما با ظرافت و ظرافت، اختلافات یادآوری را ایجاد کرد. عکاسی موفق بسیار متضاد و مجموعه‌های فوق‌العاده ارزیابی شده، عناصر متفاوتی هستند که این را به یک کلاسیک جاودانه تبدیل می‌کنند.

این کار بنیادی متخصص متخصص به افراد دست‌کم‌گرفته میل می‌کند، که خفه می‌شوند، مورد سوء استفاده قرار می‌گیرند و متعاقباً دلسرد می‌شوند. .

علیرغم این واقعیت که قضاوت در نورنبرگ در سال 1961 انجام شد، تحقیقات مطرح شده در دادگاهی در نورنبرگ امروز به اندازه آن روزها قابل توجه است. دادگاهی در نورنبرگ داستانی تخیلی از یک پرونده مقدماتی واقعی است که در سال 1947 رخ داد. قضاتی که یهودیان، مخالفان و سایر "نامطلوب ها" را برای مرگ خود در اردوگاه های مرگ آلمان نازی فرستاده بودند، به سهم خود تحت بازجویی قرار گرفتند.

نام های موجود در فیلم Judgment at Nuremberg در رابطه با افراد واقعی موجود در آن منحصر به فرد است. برای حمایت از مقدمات واقعی، اینجا را کلیک کنید. دادگاهی در نورنبرگ حول محور مقدماتی است که بر اساس دیدگاه رئیس شورای ایالات متحده مسئول مقدماتی، دان هیوود، داور رئیس، با بازی اسپنسر تریسی است. هایوود و 2 اتهام مختلف وظیفه سنگین تلاش و محکومیت 4 مقام منصوب آلمان را دارند. همانطور که می توانید تصور کنید، علاقه عمومی به این مقدماتی زیاد بود. تمام دنیا به هر حال نظاره گر این هستند که هیوود و دادگاهش چه خواهند کرد. آیا آنها از این مردانی که زمانی به عنوان شریک زندگی تلقی می شدند، عقب نشینی خواهند کرد؟ آیا آنها واقعاً به آنها اجازه خواهند داد که آن را داشته باشند؟ آیا ممکن است آنها در هر مقطعی واقعاً مقامات تعیین شده را برای انجام تعهدات خود مقصر بدانند؟ بسیاری از آمریکایی‌ها معتقد بودند که کل آلمان باید به خاطر درد و رنج ناشی از آن بی‌حال باشد.

حدود 50 درصد از فیلم در دادگاه اتفاق می‌افتد. صحنه های مختلف، که نسبتاً قوی هستند، شامل برخورد هیوود با آلمان به عنوان یک مسافر است. او در شهر و خارج از شهر قدم می زند. او خود را با مردم محلی گرم می کند. او به موسیقی توجه دارد. علیرغم این واقعیت که صورت او اغلب جدا می ماند، تقریباً می توانید بشنوید که او سؤالات مشابهی را مطرح می کند که دیگران می پرسند و هنوز هم امروز می پرسند: چگونه می توان این کار را انجام داد؟ چگونه هیتلر بر کل کشور نظارت داشت؟ آیا ملت نازی هم پدر و همسر نبودند؟ آیا در هر نقطه ای می توانم چنین بدخواهانه ای انجام دهم؟ من با انرژی دادگاهی در نورنبرگ را پیشنهاد می کنم. من فیلم‌های زیادی را دیده‌ام که هولوکاست را مدیریت می‌کنند، اما هیچ‌کدام با این قسمت از داستان هماهنگی ندارند.

در همان زمانی که فیلم را تماشا می‌کردم، متوجه شدم که به The Kite Sprinter در ضبط کتاب گوش می‌دهم. . نمی‌توانستم به چند چیز قابل مقایسه فکر نکنم که وقتی نازی‌ها و طالبان کنترل کردند، اتفاق افتاد. در آن دو مکان، یک ملت در اثر جنگ در هم شکسته شده بود. یک گردهمایی قوی وارد شد، همه را دور هم جمع کرد و غرور افراد بازی کرد. در فیلم Judgment at Nuremberg بادبادک باز مردی افغان به امیر اعتراف می کند که وقتی طالبان وارد شهر شدند تشویق کردند. آنها به پایانی برای درگیری و فلاکت نیاز داشتند. داور آلمانی چیزی تقریباً مشابه را در داوری به تصویر می‌کشد. آیا می توان گفت که کسی در برابر این ویژگی آسیب ناپذیر است؟ آیا آلمانی ها یا افغان ها فقط به صورت ارثی شرور هستند؟ آنها افرادی بودند که از نظر بزرگی یا بدخواهی باورنکردنی محدود بودند. همان طور که شما هستید. به طور مشابه من.

ما باید پیوسته محتاط باشیم که اجازه ندهیم ترس محور اصلی تصمیماتی باشد که از طریق آنها اتخاذ می کنیم تا با شرایطی سازگار شویم. من فکر می کنم ترس به وضوح منجر به دو چیز می شود. من در مورد هیتلر یا اسامه یا متعصبانی که از این دلهره برای ایجاد شر سوء استفاده کردند بحث نمی کنم. با این حال، من قبول دارم که یک مرد معمولی نیازی به عذاب دادن کسی ندارد. این فیلمی است که برای مدتی فراموش نمی کنم.

«قضاوت در نورنبرگ» جایگاهی در بالاترین نقطه یا نزدیک به دو رکورد ارزشمند دارد: بهترین فیلم‌های جنگ بزرگ دوم و بهترین نمایشنامه‌های درباری. تشویق بالا، هر چند بر اساس ویژگی های نزدیک به خانه و ویژگی های علمی آن شایسته است. به ندرت هر تصویری فیلمی از جبهه داخلی ممکن است در واقع یک نمایش ذهنی، به میزان قابل توجهی کمتر ظریف و شخصیت محور، عناصر طبقاتی را به نمایش بگذارد که در کنار تعصبات نژادی، ظهور و سقوط آلمان نازی را تشکیل دادند. به ندرت هیچ تصویری از درگیری، وحشیگری‌های نظام نازی را به‌طور سرسام‌آور به تصویر می‌کشد: چند دقیقه فیلم واقعی اردوگاه مرگ، با متن مناسب، کارهای دیگری را انجام می‌دهد تا جمعیت را به حرکت درآورد، غیر از هر یک از خانم‌های جوان با لباس قرمز و اسلحه‌های گرم ناکارآمد. اسپیلبرگ می تواند با هدف نهایی کنترل طراحی کند. تقریباً هیچ یک از رویه‌های دادگاهی، واقعاً مقصر بودن "افراد خوب" را در نظر می‌گیرند و "افراد بد" را بدون طفره رفتن از تعهد به جانبداری، اصلاح می‌کنند.

مساله اصلی این است که آیا مقامات منصوب نازی‌ها مسئول هستند یا خیر. جنایات نازی ها فیلم به این تحقیق پاسخ می دهد، همانطور که دادگاه جنایات به ریاست شخصیت اسپنسر تریسی نیز پاسخ می دهد، اما به این ترتیب است که به دیدگاه های متناقض و پیچیدگی های ظاهراً گسترده ای که در این موقعیت وجود دارد، یک استماع کامل و منصفانه ارائه می دهد. دو تماشاگر عاقل می توانند فیلم را تماشا کنند و به وضوح های مختلفی برسند. در واقع، همان‌طور که من متوجه شدم، حتی یک تماشاگر می‌تواند از حضور در یک پاسخ کاملاً موافق غفلت کند.

ستاره فراری فیلم ماکسیمیلیان شل به عنوان وکیل محافظ آلمانی است. او به دادگاه دستور عملاً و شفاهی می‌دهد و سخنرانی‌های خود را با توقف‌ها و استرس‌های بی‌نقصی درهم می‌آید. ظرفیت او برای تولید و حمایت از نیروی عاطفی با توجه به روش فیلم برای پرداختن به تفسیر بسیار دشوار است. به جای نوشتن عنوان آلمانی‌ها یا تصور اینکه انگلیسی اصلی در دادگاه نورنبرگ صحبت می‌شود، همه سرگرم‌کننده‌ها به انگلیسی صحبت می‌کنند، اما انگار دارند با لهجه‌های محلی شخصیت‌هایشان صحبت می‌کنند و تفاسیر را از طریق هدست خود می‌شنوند. احتمالاً بی‌معنی به نظر می‌رسد، با این حال، با این وجود، به طرز چشمگیری کار می‌کند. علیرغم چرخش شل برای برنده شدن اسکار، جودی فستون بهترین نمایشگاه او را صمیمانه و حتی با صدای بلند به عنوان یک ناظر برجسته به مقررات خصمانه آلمان در برابر اختلاس ارائه می دهد. مارلن دیتریش در شغلی که هیچ کس جز او نمی توانست آن را بازی کند فوق العاده است: یک بیوه برجسته با بی احساسی شدید به نوشیدن اسپرسو تقلیدی کاهش یافت. رابطه او با قاضی تریسی وسیله ای برای فیلم برای بررسی ویرانی واقعی کشور خرد شده و همچنین ساختار اجتماعی واژگون شده آن است. گفتارهای او قابل درک است، همانطور که اساساً هر یک از آنها برای موفقیت یک فیلم سنگین بحث و گفتگو هستند و باید باشند. ممتحن اصلی، چند علامت ملودیک و یکی از این تعداد کلوزآپ احساسی. آخرین انتخاب های نمایشی ممکن است بقایایی از اجرای تلویزیونی ساخته شده قبل از فیلم باشد. صرف نظر از اینها، وقتی با کیفیت و پیچیدگی کلی فیلم سنجیده می‌شود، اینها باندهایی هستند.

در صحنه پایانی، آقای جانینگ قاضی هیوارد را به این گوشی فراخوانده است. جانینگ به مقام منصوب می‌گوید: «آن میلیون‌ها نفر که من هرگز متوجه نشدم که به آن می‌رسند». و قاضی هیوود پاسخ می دهد: "هر وقت که برای اولین بار مردی را به مرگ محکوم کردید، می دانستید که بی گناه است." نازی ها 6 میلیون یهودی بی گناه را به مرگ محکوم کرده بودند. هر زمان که یک فرد صادق برای اولین بار به سطل لگد می زند، فردی که بی گناه شناخته می شود، نازی ها به سمت قتل عام می رفتند.

قضاوت در نورنبرگ فیلم فوق العاده ای است. با بازی اش، با نقطه اش، با موضوعش، با نمایشش. این یک قضاوت خیالی در نورنبرگ در مورد چهار محقق حقوق نازی در سال 1948 پس از مقدمات نورنبرگ گوبلز، گاتینگ، ریبنتروپ و غیره را حفظ می کند. al. این مشاوران حقوقی در دستگاه مرگ نازی نسبتاً کوچکی بودند.

تحقیقات عرفانی عظیمی در ارتباط با هر سلیقه ای از هولوکاست وجود دارد. کسانی که در دادگاهی در نورنبرگ مورد بررسی قرار می گیرند: این دنده های کوچک چقدر از دستگاه غول پیکر مرگ می دانستند؟ چه زمانی کسی از گذشته غافل می شود - آنچه گذشته است گذشته است - نمی تواند گذشته را به خاطر بیاورد و ادامه دهد؟ چه رشته ای مناسب برای همراهی با این سخت افزار مرگ، صرف نظر از اینکه چقدر آشکارا غیرمجاز است؟ چه تعداد قتل را می توان انجام داد قبل از اینکه فرد گزینه انسان نامیدن خود را از دست بدهد: یک، دو، سه قتل؟ آیا کل کشور - تک تک افراد - باید به خاطر فجایع دولت نازی مقصر باشند؟ علاوه بر این، اینها تنها چند مورد از جستارهای جادویی هستند که در فیلم Judgment at Nuremberg مطرح شده است. پرس و جوهای فراطبیعی با جمعیتی که در حال تماشای باز شدن مقدماتی هستند جای خود را دارد. مقدمه در مورد ایده خاص از خطا، این است که آیا فرد کامل تحت قضاوت قرار می گیرد، آیا دلیل کافی برای محکومیت بدون تردید است یا خیر، و توزیع نظم و انضباط مناسب. در این فیلم، مستندات یک هیولا بسیار بزرگ توسط روایت‌های تماشاگران و فیلم خام آزادسازی اردوگاه ارائه شد.

این چهار پاسخ‌دهنده در اتاق‌های گاز کار نکردند. با این حال، تا آنجایی که آنها یک فرد بی گناه - فلدنشتاین - را محکوم کردند، از اعضای قتل جمعی بودند. جان دان مدت‌ها پیش این را گفته بود: "هیچ انسانی یک جزیره نیست، تمام خودش. رفتن هر انسانی مرا کم می‌کند، زیرا با بشریت درگیر هستم." اما یک واقعیت دیگر وجود دارد که فیلمی درباره هولوکاست باید داشته باشد: ذهنی. حقیقت شناسی فیلم باید دقیقاً درون یک صحنه مختصر چیزی را به تصویر بکشد که بارها پنهان است: چشم اندازها، چشم اندازها، نقشه های پنهان شده. داوران در راهروی خرابه هستند و جشن می گیرند. پس از دیدن فیلمی از رهایی بخش، یکی از مقامات منصوب می پرسد: چگونه می توان این تعداد افراد را کشت؟ چگونه ممکن است این افراد در یک روز کشته شوند. او می چرخد و از اسوالد پول می پرسد. پولل و آیشمن مسئول فعالیت های غیرانسانی زندان بودند. پولل پاسخ می دهد، با 2 محفظه گاز می توان 10000 نفر را در 30 دقیقه کشت. و پس از آن می افزاید: "دور انداختن اجساد مشکل ساز است." نحوه انجام این صحنه، تصویری از دقت هولناک درباره ذهنیت این افراد مسئول قتل بی امان تکنوکرات ایجاد می کند. Pohl در نمایه و از راه های خوب دیده می شود، اشاره ای از یک شخصیت واقعی واقعی.

با فرض وجود "اسپویلر" در این اظهارات، به طور مثبت با توضیح من برنامه ریزی شده است که دادگاهی در نورنبرگ علیرغم اینکه موضوع آن بوده، هیچ ارزشی به دست نیاورده است. شاید توضیح اصلی در مجموع فیلم در پایان آن معرفی شد، زمانی که به تماشاگران آموزش داده شد که هیچ‌کدام از پاسخ‌دهندگانی که توسط دادگاه‌های آمریکا به عنوان کلاهبرداران نازی محکوم شده‌اند، هنوز در زمان اکران فیلم بازداشت نشده بودند.

این فقط نشان می‌دهد که آنچه برای یک بازه زمانی ارزش ویژه است، برای بازه‌های زمانی آینده ارزش ویژه باقی نمی‌ماند. فقط باید به انتخاب های دادگاه غیرقابل مقایسه ایالات متحده در 10 سال گذشته فکر کرد. موقعیت دیوان از بدو پیدایش به سیاسی ترین گروه مشاوران حقوقی تبدیل شده است. مشاوران حقوقی در این افزایش هرگز نباید نگران مسائل قانونی از هر ماهیت باشند - این موضوع باید در نهایت و منحصراً از قانون اساسی ایالات متحده مدیریت شود، نه به برکت رئیس جمهور. آن رکورد مرداد برای اتخاذ تصمیماتی مبنی بر گرایش به عده اندک ناچیز و در عین حال که بخش بزرگتر را بدون دلیل موجه و مشروع رها می کند، تحریف و سردرگم شده است.

اسپنسر تریسی (شورای مرکزی در «قضاوت در نورنبرگ») بیان کرد. سخنرانی که در آن یک حقیقت قطعی بیان می شود - هیچ کس از قوانینی که در مورد دیگران اعمال می شود مستثنی نیست و باید عواقب گناه خود را تحمل کند ... یک شغل برنده اعطایی در فرصتی که در هر نقطه ای وجود داشته باشد. . با این حال، چگونه تصمیم می‌گیرید که نمایشگاه او شبیه به یک امتیاز در زیر اعدام تکان دهنده ماکسیمیلیان شل که به طور قانونی برنده آن شد، یا ارائه جذاب مونتگومری پریپیس، یا شخصیت مخالف او برت لنکستر، یا نمایشگاه پرپیچ و خم جودی فستون. . هر یک از شخصیت های اصلی دادگاهی در نورنبرگ باید انتخاب می شدند. من حتی به خاطر نمی‌آورم که چه فیلم‌های مختلفی در سال 1961 نام‌گذاری شده‌اند، یا چه اتفاقی برای آن‌ها می‌افتاد، اما بی‌تردید احتمالاً فیلم‌های پرفروش بوده‌اند - یا قهرمان احتمالاً به دلیل چالشی که در همه جا با رای دهندگان بنیاد وجود داشته است. همانطور که احتمالاً می‌دانیم، آنها عموماً درست نمی‌گویند.

«قضاوت در نورنبرگ» غارت شد - انتخاب اصلی که نمی‌توانست برنده شود، برای لباس بود. مهربان، درست به نظر می رسید - فقط نیازی به مجموعه های مجلل وجود نداشت. لباس‌ها، گریم‌ها، نورپردازی‌ها، پیشرفت‌ها، موسیقی مطمئناً به تأثیر فیلم می‌افزایند: با وجود این، نمایشنامه‌های جدی فیلم را باید به همان اندازه که آفرینش‌های تئاتر واقعی، با تأثیری که در نمایشگاه بازیگران دارند، مورد قضاوت قرار داد. بازی هر یک از بازیگران «قضاوت» بی‌نقص بود و هر احساس انسانی را که ما از آن آگاه هستیم به تصویر می‌کشید. به طور مشابه به افراد برجسته از تجارت فیلم که در سالی که انتخاب شدند کنار گذاشته شدند - یا هرگز تعیین نشدند - اما سال ها پس از این واقعیت به آنها کمک هزینه "عمر" داده می شود، باید افتخاری برای فیلم های سینمایی وجود داشته باشد که باید برنده می شد، اما نشد.

دادگاهی در نورنبرگ باید تکه‌ای از مجموعه‌ای از کلاس‌های تجربی در هر مدرسه باشد - به هر حال، چه تعداد از برنامه‌های مدارس، امروز، کلاسی را برای تاریخ به یاد دارند؟ اگر مشکل چندانی نیست، بخشی از این نقدهای متفاوت را در «قضاوت در نورنبرگ» بخوانید تا اطلاعات کاملی درباره فیلم به دست آورید. برای درک چگونگی فیلم های سینمایی که در یک دوره درخشان فیلم سازی ساخته شده اند، باید دادگاهی در نورنبرگ را ببینید. برای همیشه در حافظه شما باقی خواهد ماند - شما باید یک نوع VHS یا DVD از آن داشته باشید. این یکی از آن نمایشگاه های 20 از 10 است.