🌸 دانلود فیلم Once Upon a Time in Anatolia 2011 (روزی روزگاری در آناتولی)

روزی روزگاری در آناتولی 2011 (به انگلیسی: Once Upon a Time in Anatolia) یک فیلم درام و محصول 2011 کشور بوسنی و هرزگوین, ترکیه, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم روزی روزگاری در آناتولی 2011 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که گروهی متشکل از یک افسر پلیس، یک دکتر، یک دادستان، چند حفار، ماموران پلیس، و دو برادر مظنون به قتل، در ناحیه اطراف شهر «کسکین» در جستجوی یک جسد دفن شده هستند....

این فیلم به کارگردانی Nuri Bilge Ceylan, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم روزی روزگاری در آناتولی 2011 یا دانلود دوبله فارسی فیلم Once Upon a Time in Anatolia 2011 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Muhammet Uzuner, Yılmaz Erdoğan, Taner Birsel, Ahmet Mümtaz Taylan, Fırat Tanış, Ercan Kesal, Erol Eraslan, Murat Kılıç, Şafak Karali, Burhan Yıldız, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود روزی روزگاری در آناتولی 2011 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Muhammet Uzuner, Yılmaz Erdoğan, Taner Birsel, Ahmet Mümtaz Taylan, Fırat Tanış, Ercan Kesal, Erol Eraslan, Murat Kılıç, Şafak Karali, Burhan Yıldız, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی روزی روزگاری در آناتولی 2011 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم روزی روزگاری در آناتولی 2011 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود Once Upon a Time in Anatolia 2011 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

رده سنی فیلم روزی روزگاری در آناتولی 2011 Not Rated بوده و قبل از دانلود فیلم روزی روزگاری در آناتولی 2011 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر Not Rated سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای درام, جنایی, بوده و محصول کشور بوسنی و هرزگوین, ترکیه, هست. زبان اصلی فیلم روزی روزگاری در آناتولی 2011 ترکی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم روزی روزگاری در آناتولی 2011 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم Once Upon a Time in Anatolia 2011 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم روزی روزگاری در آناتولی 2011 7.8/10 از 10 می باشد.

گروهی متشکل از یک افسر پلیس، یک دکتر، یک دادستان، چند حفار، ماموران پلیس، و دو برادر مظنون به قتل، در ناحیه اطراف شهر «کسکین» در جستجوی یک جسد دفن شده هستند...
در دشتهای آناتولی،دادستان محلی،کمیسر پلیس و یک پزشک جستجویی را برای پیدا کردن قربانی یک قتل هدایت می کنند.اما جستجوی انها حقایق دیگری در مورد قتل را آشکار می کند و...
روزی روزگاری در آناتولی؛ فیلمی درام جنایی به کارگردانی نوری بیلگه جیلان است. روزی روزگاری در آناتولی بر پایه تجربه واقعی یکی از نویسندگان فیلم‌نامه ساخته شده است. گروهی متشکل از یک افسر پلیس، یک پزشک، یک دادستان، چند حفار و دو برادر مظنون به قتل، در ناحیه اطراف شهر «کسکین» در جستجوی یک جسد دفن شده هستند…
در منطقه روستایی اطراف شهر کسکین در آناتولی ، دادستان محلی ، کمیسر پلیس و پزشک در جستجوی قربانی قتلی بودند که مظنونی به نام کنان و برادر معلول ذهنی وی به او اعتراف کردند. با این حال ، جستجوی دقیق تر از حد انتظار است زیرا کنان از نظر محل دقیق بدن مبهم است. در حالی که این گروه به جستجوی خود ادامه می دهد ، اعضای آن نمی توانند در مورد تحقیق درباره چیزهای بی اهمیت و عمیق ترین نگرانی های خود با یکدیگر گفتگو کنند که نشان می دهد تلاش بیش از انتظار هر یک از آنها است
چندین نفر از جمله ماموران دادگستری و پلیس ، عده‌ای از افراد محلی ، یک پزشک و یک متهم به قتل به‌نام کنان در تپه‌های آناتولی در پی یافتن محل دفن جسد مقتول جستجو می‌کنند، آن‌ها شبانه روز تمام تلاش خود را برای پیدا کردن جسد می‌کنند. اما…
خلاصه داستان : موضوع فیلم در رابطه با جنایت هست، پلیس سعی داره با بازپرسی از مظنونین به قتل جسد رو پیدا کنه. ارتباط دکتر و دادستان و پلیس با مظنون به قتل و اهالی روستا به تصویر کشیده شده است…
در منطقه روستایی اطراف شهر کسکین در آناتولی، دادستان محلی، کمیسر پلیس و پزشک به دنبال قربانی یک قتل هستند که مظنونی به نام کنان و برادر معلول ذهنی اش به او اعتراف کردند. با این حال، جستجو دشوارتر از حد انتظار است زیرا کنان در مورد مکان دقیق جسد مبهم است.

جهت دانلود فیلم Once Upon a Time in Anatolia 2011 (روزی روزگاری در آناتولی) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

این به یادماندنی‌ترین تجربه من با کار رئیس ترک، نوری بیگه جیلان است، و یکی از اولین‌هایی است که با فیلم ترکی داشتم، اکثریت قریب به اتفاق برخوردهای گذشته من با فیلم‌هایی بود که توسط سران ترک مقیم اروپا (به ویژه آلمان) و مدیریت موجودات ساخته شده بودند. از شبکه های تبعیدیان و روابط آنها با عموم مردم اطراف و آنهایی که در خانه هستند. "روزی روزگاری در آناتولی" یک مرکز 100 درصدی در اطراف وجود یک منطقه محلی دور در دامنه های آناتولی، دور از اروپا و همچنین از وجود اکثر ترک ها در جوامع شهری عظیم مانند استانبول یا آنکارا دارد. . موضوع به هر حال با اروپا و جامعه پیشرفته ارتباط برقرار می کند، زیرا یک سیستم پلیسی و قانونی بازتولید یک تخلف انجام شده در محیطی را به تصویر می کشد که به نظر می رسد برای مدت طولانی یا حتی صدها سال تغییر زیادی نکرده است. ، با دستگاه های در حال توسعه از حالت پیشرفته.

جالب است که روزی روزگاری در آناتولی لذت بخش برای من شباهت هایی را با فیلم رومانیایی ایجاد کرد، یک تحول "پیرامونی" دیگر در صحنه فیلم اروپایی که جهشی به جلو دید و رفت. از طریق تجربه‌ای که اخیراً توسط جشن‌های فیلم‌سازی «کشف» شده است. موضوع و در کمال تعجب، سبک یاد آور - شاید - بهترین فیلم در تمام دوران وجود فیلم رومانیایی - "Reconstituirea" ساخته لوسیان پینتیلی است، به همین ترتیب شرحی از دوره ای از برابری که به تدریج در یک صحنه مشخص ایجاد می شود، با تاکید بیشتر بر ارواح افسانه ها نسبت به فعالیت واقعی. به نظر می رسد توجهی که رئیس به شخصیت هایش می کند، ژرف بودن تحقیقات ذهنی و کمک خیره کننده سرگرم کننده ها احتمالاً بهترین نتایج «موج جدید» باشد. به دلیل «روزی روزگاری در آناتولی»، سه شخصیت اصلی (رئیس پلیس، مامور عمومی، متخصص) در تمام نمایشگاه‌های عالی از سه هنرمند - محمد اوزونر، یلماز اردوغان، تانر بیرسل شرکت می‌کنند. همانطور که داستان خلق می‌شود، ما به تعداد روزافزونی درباره شخصیت‌ها، روایت‌های خود و احساس ترس، اسرار پنهان‌شده‌شان پی می‌بریم.

بهبود داستان کند است، و هرکسی که فرضیاتی برای جنایتکاران دارد. فعالیت محقق باید یک فیلم جایگزین انتخاب کند. روزی روزگاری در آناتولی درباره مردانی است که در یک نقطه دورافتاده زندگی می کنند، زندگی و احساسات آنها، ارتباط آنها با طبیعت و با عموم مردم اطرافشان که تغییر آن امن نیست، اما تغییرات با سرعت خاص خود به وجود می آیند. آهنگ فیلم چیزی از این سرعت به دست می‌آید، تماشاگران باید احتیاط کنند و آماده باشند تا به هزینه‌های پافشاری بپردازند، اما افرادی که این کار را انجام می‌دهند به طور استثنایی جبران می‌شوند.

زمانی در گذشته های دور در آناتولی فیلمی به طرز خیره کننده ای تسکین دهنده است. این یک گشت و گذار ظریف و مجلل در آناتولی است که در آن مناسبت های منظم زندگی لذت بخش می شود. این برتری به دلیل گسترش چیز جدیدی ظاهر نمی شود، اما از طریق پرتو چیزی که ما اغلب نادیده می گیریم.

جالب است که نوری جیلان، رئیس فیلم، تصمیم گرفت داستان را در مورد بازرسان جنایی به صفر برساند. تعقیب جسدی در فضای باز ترکی در حالی که حس فیلم بسیار آرام است. نظر من این است که او باید توجه خود را به برتری‌هایی که در پس‌زمینه حضور روزمره ما پوشش می‌دهد جلب کند، و توجه چندانی به این که آن برخوردها چیست، داشته باشد. این مشاجره با توجه به گاب غیرفعال در تمام طول داستان، زمانی که موقعیت‌های واقعی رخ می‌دهند، فاصله زیادی با تجربه‌های معمولی انسان دارند، تأیید می‌شود.

اساسی برای روزی روزگاری در آناتولی صدا است. رئیس با هیاهوهای نامحسوسی که در روزی روزگاری در آناتولی جریان دارد، تماشاگر را مخاطب قرار می دهد. صدا نیز چیزی است که ما معمولاً در عجله روزمره خود از طریق حضور آن را قطع می کنیم. فیلم با آشکار کردن صداهایی که ناآگاهانه آنها را خاموش می کنیم، واقعیتی را برای ما آشکار می کند که به ندرت آن را تجربه می کنیم: واقعیتی که وقتی آشکار می شود، به دلیل عدم حضور کلی آن از وجود معمولی ما، حتی زیباتر است.

بخش های انسانی روزی روزگاری در آناتولی جذاب است. مثلاً جمع بازپرس، ممتحن و متخصص نیاز به استراحت و غذا دارند و شب را در یک شهر می گذرانند. مظنونان به قتل در میان آنها غذا می خورند و استراحت می کنند، و شهر صمیمیت را به عنوان تأثیری برای ارتقای شهری که آنها برای آن سخت درگیر بوده اند، در بر می گیرد. اصالت روشن فیلم این همکاری ها را به طور غیرمعمولی زرق و برق دار می کند علیرغم اینکه نقطه عادی و معمولی است. همانطور که گفته شد، ماهیت جذاب این همکاری‌ها ممکن است به دلیل عدم گشودگی گذشته من نسبت به فرهنگ ترک افزایش یافته باشد.

یک نکته فلسفی در اواخر فیلم مطرح می‌شود، که با شروع این کار متخصص برای یک موضوع تشریح زمانی که هیچ مزیتی در درک واقعیت وجود ندارد، اما در آن نقطه در نهایت تا حدودی در سمت دیگر قرار می گیرند. این با تحقیقات گسترده‌تر محققین برای نشان دادن چیزی مرتبط است در حالی که انجام این کار احتمالاً هیچ مزیتی برای جامعه به‌طور کلی نخواهد داشت. بدون اطمینان کامل از این حدس و گمان، این تداخل فلسفی ممکن است به عنوان مرتبط با تلاش گسترده‌تر فیلم برای کشف اجزای زندگی ما که بیش از حد به آن نگاه شده است تصور شود: حقیقت مهم است، هرچند لایه‌های زیادی در واقعیت ما وجود دارد و در نتیجه چیزهای زیادی می توانند برای زندگی ما اهمیت داشته باشند.

این نظرسنجی از: amateurreviewspace.blogspot.com گرفته شده است.

فیلم نمایشی ترکی در نگاه اصلی می تواند خسته کننده به نظر برسد، اما جادوی فیلمسازی را نشان می دهد. در حقیقت ما در طول 2:30 ساعت به طور شگفت انگیزی از چند چیز عبور می کنیم. این ممکن است شما را خسته کند. صحنه های طولانی بازیگران به سادگی صحبت می کنند. وسیله نقلیه در حال حرکت از طریق منطقه بیابانی است. ما می شنویم که در آن چه اتفاقی می افتد. داستان درباره یک فرد محکوم به قتل است که پلیس را در کنار خود به محل فعالیت می برد. بخش بزرگی از فیلم در این سواری صرف شده است. به نظر می رسد که منطق فیلم تا آخر به اندازه کافی برای من روشن نیست. تماس با موضوعات روانشناسی تلویحی است. همچنین برای این منظور باید در هنگام تماشای فیلم تمرکز زیادی داشته باشید. این برای یک فیلم معمولی در نظر گرفته نشده است عزیزم. علاوه بر این، بسیار دور از ذهن است که نوجوانان چیزهای زیادی ببینند و برای آنچه در فیلم Once Upon a Time in Anatolia تصور شده ارزش قائل شوند. به این ترتیب، اساساً فیلم برای افرادی ساخته می‌شود که دارای درجه بالایی از پیشرفت هستند. همانطور که در فیلم Once Upon a Time in Anatolia‌های مختلف با عنوان مشابه (روزی روزگاری در مکزیک، بمبئی، غرب) دنبال کردید، نمی‌توانید انتظار یک حماقت مشابه را داشته باشید و از روزی روزگاری در آناتولی بگذرید. مسیرهای طولانی مدتی وجود دارد که وسیله نقلیه در حال حرکت است که باعث شد من طعم گیلاس (1997) را به یاد بیاورم. دوربین در داخل خودرو قرار می گیرد تا ارتباط بسیار نزدیک تری با افراد داشته باشد. در حالی که به نظر می رسد این استراتژی خسته کننده است، اما من قبول دارم که این بهترین معیار برای نشان دادن احساسات مربوط به چند بحث ذهنی است. چیزی که می توانید از آن مطمئن باشید این است که روزی روزگاری در آناتولی برای سرگرمی ساخته نشده است، اما برای توقف در دقایق خاص و تفکر در مورد آخرین بیان. تفکرات، صحبت ها، اعتقادات همه ارزش یک بار تفکر را دارند. مولفه‌های زیادی وجود ندارد که با طبقه‌بندی فیلم آدرنالین راش جایگاهی داشته باشد. مثل تعداد چرخش های فیلم خیلی زیاد نیست. با این حال، بزرگترین چرخش که یک چرخش ضروری نیست، در نهایت کشف می شود. علاوه بر این، این کشف به گونه ای است که باعث می شود برای مدت کوتاهی متوقف شوید و غریزه انسانی را در نظر بگیرید. در میان تعداد قابل توجهی از شخصیت ها، مشاهده کردم که یک زوج واقعاً به طور مؤثر برای تماشاگر آشکار می شوند. دیگران قرار است توسط شما باز شوند. پایین بیایید و دو ساعت دیگر یا جایی در مجاورت فکر کنید. به همین ترتیب، هیچ قهرمان مشخصی برای فیلم وجود ندارد. علاوه بر این، این همچنان در حال تغییر است. ابتدا احساس کردم که پلیس فرد اصلی است، اما در آن لحظه، ممتحن به کار بزرگتری می رسد و در نهایت به نظر می رسد که متخصص در حال حکمرانی است. دیر یا زود شما حتی نسبت به قاتل متهم احساس احساس می کنید. موسیقی متن زیادی وجود ندارد، اما در آن مرحله حتی حیاتی هم نبود. من این مناطق را خیلی دوست داشتم. بنابراین هیچ فوکوس بدی ندارد به جز اینکه داستان به اندازه کافی جذاب نبود. علاوه بر این، این می تواند باعث شود که ارزیابی منفی از فیلم داشته باشید. با این حال، در آن مرحله با در نظر گرفتن روشی که واقعاً فیلم برای نشخوار پرسش‌های مربوط به غریزه انسانی ساخته شد، می‌توانم بگویم که تعداد زیادی از ما فرصتی برای درک کلاس این فیلم‌ها پیدا می‌کنیم.

پیام: در واقع با رمزگشایی سروکار دارید.

حکم: "در صورتی که تجربه کافی دارید، تماشا کنید."

طنین فیلم نمونه سرجیو لئونه Sometime in the dûr در غرب (1968) در عنوان انگلیسی فیلم حماسی BİR ZAMANLAR ANADOLU'DA اثر Nuri Bilge Ceylan (خیلی وقت پیش در آناتولی) هدفمند است. بیشتر داستان در کانون آناتولی، نزدیک به سی یا چند کیلومتر دورتر از پایتخت آنکارا اتفاق می افتد. فیلمبرداری گوخان تیریاکی ناباروری صحنه را در روز و حوالی عصر به تصویر می کشد. زمین زار، جانوران سخت و سرسبزی و قلمرو بی‌رحمانه و خونسرد، نقطه‌ای را توصیه می‌کند که مخالف استعمار انسان است. این یک افسانه، یک چشم انداز و همچنین یک نقطه واقعی است - همانطور که ناچی پلیس (یلماز اردوغان) در نقطه ای خاص می بیند، به نظر می رسد یک "افسانه" است که حتی پس از تبدیل شدن همه ما به غبار، همچنان وجود خواهد داشت. جاودانگی کلمه اصلی آن است. اصلی‌ترین روشی که بشریت می‌تواند مطابق با آن تغییر کند، این است که به جای اصلاح تعادل طبیعت، تصدیق کند. این معمولاً سازش‌کننده است (مخصوصاً زمانی که نسیم از میان درختان سوت می‌زند و زمان برداشت محصول را مختل می‌کند)، یا ممکن است بسیار الزام‌آور باشد، بسته به نوع نگاه ما.

کارگردان سیلان صحنه را درگیر می‌کند. به عنوان پس‌زمینه داستانی که به نظر می‌رسد به شیوه‌ای منسجم درک می‌کند و پس از آن ما را ناامید می‌کند. جمعی از پلیس ها به همراه مظنونانشان (فیرات تانیش، برهان یلدیز)، یک متخصص (محمد اوزونر) و یک بازرس (تانر بیرسل) به ماجراجویی در حیات وحش آناتولی در انتظار یافتن جسد یک قربانی قتل یاشار (ارول ارسلان) هستند. ). مظنونان دقیقاً از محل نگهداری آن مطمئن نیستند. با این حال، زمانی که آنها بالاخره جسد را پیدا کردند، چنین می شود که سوء ظن افسران پلیس به طرز فاجعه باری اشتباه است.

اما سیلان دقیقاً مشتاق دلیل قتل نیست. آنچه او را بیشتر نگران می کند، ابزاری است که بشریت از طریق آن چنان بر جزئیات کوچک حضور خود متمرکز می شود که خود را در برابر نیروی صحنه هایی که اشغال می کنند کور می کند. بازپرس نصرت و جمال متخصص، ماموران دو گروه هستند که متعهد به شفاف سازی معقول هستند، همه چیز را در نظر گرفته اند، اما حتی آنها از بخشی از توجه افسران پلیس به نکات ظریف خشمگین می شوند، برای مثال، جایی که خطوط بین دو منطقه کشور ترسیم شده است. . هر یک از آنها آشکارا مجذوب ظاهر مقدس بچه کوچک جمیله (کانسو دمیرچی) شده اند، که با اطمینان از اینکه شاید او را خدا به جای پدرش مختار (یا رئیس محله) در میان آنها چای پخش می کند. ) (ارجان کسال). در حال حاضر نصرت و جمال می‌دانند - شاید جالب باشد - که واقعیت آنها توسط قدرت‌های بالاتر و پوچ اداره می‌شود که بالاتر از عوامل واقعی عادی قانون و فراخوان بالینی است. برای بدشانسی آنها مهم است که این گذشته را نقطه بی بازگشتی در زندگی خود بدانند.

پایان فیلم واقعاً مهم است، زیرا جمال بر روی جسد یاشار کالبد شکافی انجام می دهد و عمداً اثبات را تحریف می کند. در هر صورت، این موضوع دقیقاً حیاتی نیست. چیزی که بیشتر تفاوت را ایجاد می کند این است که او بازداشتی، هم جسمی و هم روحی، در تماس خود است. او نمی تواند صادقانه از شگفتی های صحنه خارج از کلینیکی که در آن کار می کند لذت ببرد، با این حال به عوامل واقعی واقعی شغلش پایبند می ماند.

همانند اکثر فیلم های سیلان، صدا نیز به همان اندازه اهمیت دارد. به عنوان چشم انداز: گریه گرگ ها و توئیت جیرجیرک ها به ما کمک می کند تا حضور یک دنیای عادی بی اندازه بیرون از قهرمانان را به خاطر بسپاریم. و صدای تکان دهنده واقعی بریدن لاشه و جریان خون در یک کاسه فلزی، از فریادهای بی عیب بچه های کوچکی که در حیاط بیرون درمانگاه جمال بازی می کردند، جدا شد.

روزی روزگاری در آناتولی یک فیلم فوق‌العاده محجوب است، به ویژه به دلیل استفاده دقیق از نام‌هایی که ارتباط بین شخصیت‌های مختلف (جمال/جمیله) یا، شاید بدتر، بی‌فایده بودن را توصیه می‌کنند. با عمل نامگذاری، به ویژه هنگامی که با اهمیت صحنه آناتولی مرتبط است. فیلم سیلان ممکن است طولانی باشد (150 دقیقه) اما به بازبینی پیروزمندانه موضوعات کارهای قبلی او می پردازد.

نمونه های کافی در این سیاره وجود ندارد که به من اجازه دهد تا مدتی پیش در آناتولی را به درستی به تصویر بکشم. قهرمان جایزه عالی هیئت داوران در کن، ششمین عنصر از نویسنده ترک، نوری بیلگه جیلان، نمایشی است که عمیقاً شامل تخلفات وجودی است. هر دو دلسرد کننده و دوست داشتنی، تصویر به سادگی بسیار غنی، کلمات بسیار خیره کننده و مقایسه بازیگری در گذشته است.

در بدترین حالت، مدت ها پیش در آناتولی فیلمی درباره بهبودی، خیرخواهی و ناامیدی است. . با غروب آفتاب شروع می شود، با جمعی از مردانی که برای ردیابی جسد یک قربانی قتل در مزرعه ترکیه سرگردان هستند. این گردهمایی عجیبی است که شامل یک رئیس پلیس و مقاماتش، یک بازپرس عمومی، یک متخصص، چند حفار، ناظران، جلاد پذیرفته شده کنان (فرات تانیس) و خواهر و برادر جوان ساده‌اندیشش، رمضان (برهان یلدیز) می‌شود. کنان هنگام رانندگی در صحنه بی‌ثمر، به شدت مردد است و برای بررسی نقطه خاصی که جسد در آن نگهداری می‌شود، مناسب نیست. علاوه بر این، او مانند یک جلاد معمولی به نظر نمی رسد: آزمایشی، قابل تحمل، او حتی در طول این عصر دردناک در سه رویداد جداگانه اشک می ریزد. اینکه آیا آنها اشک های ناامیدی هستند یا ناراحتی واقعی واقعاً به قضاوت جمعیت بستگی دارد.

شب به تعویق روز می رسد و مردان به تدریج گیج می شوند. مهلت گرفتن در محل عبادتگاه یکی از رئیس‌های شهر در حین تعمیر برق، گردهمایی تمام مدت استراحت می‌کند، و عکس دختر دوست‌داشتنی شهردار با شمع‌ها را عذاب می‌دهد. وقتی صبح فرا می رسد، جست و جوی بدن به تعقیب و گریز برای چیزی غیرقابل انکار غیر مادی تبدیل می شود. در زیر ویرانی، چراغ‌های خودرو، سایه‌های اکسپرسیونیستی و دره‌های فریبنده، مردانگی به دنبال مردانگی و اسرار پوشیده‌ای است که مردان به شانه‌های سنگین و خسته ادامه می‌دهند.

آنچه در آناتولی بسیار چشمگیر است، سیلان و مقاله‌نویسانش است. - برادر و برادر ابرو سیلان و ارجان کزل (که نقش رئیس شهر شهر را ایفا می کند) - می توانند به آرامی بین مبادلات مهم و شاعرانه، به سوژه، طلسم، طعنه آمیز و واقعاً عذاب آور حرکت کنند. بلافاصله به نفع خود، بخشی از مردان با بی احترامی در وسیله نقلیه درباره تضاد بین ماست گاومیش کوهان دار و چلو صحبت می کنند. با تصویر عاقلانه تر و اعصاب خردکننده از صورت بریده شده در سنگ، نمادی از قبیله قدیمی که زمانی در این سرزمین کثیف سرگردان بودند، دنبال می شود. در واقع، حتی در زمان اجرای خیره‌کننده 2.5 ساعت، سیلان ظرفیت شگفت‌انگیزی دارد تا ما را مجذوب خود نگه دارد و به این فکر کنیم که فیلم بعدی ما را به کجا خواهد برد.

درست مانند طعم گیلاس کیارستمی، استاد ایرانی، و منطقه برادران کوئن هیچ کشوری برای افراد مسن نیست. با فیلمبرداری لذت بخش گوخان تیریاکی، یکی از ضروری ترین دقایق فیلم، کوچکترین است: دو عکس طولانی از سیبی که از درختی غلت می زند، در بیابان حرکت می کند و بی وقفه به پایین یک نهر می رود، به نکاتی از ممیزه و پلیس خشن. مدعی سر شاید این تصویری از بی‌معنای زندگی در ترکیه معاصر و اخته شده باشد، یا شاید به سادگی کمی در کنار نمایش سنگین در جای دیگری باشد. در حالی که سیلان به عنوان یک راوی از اهمیت خاصی برخوردار است، طرح‌های چند وجهی او باعث می‌شود یک بار دیگر جهان را بسنجیم، نه از مقالات تصویری گادفری رجیو، یعنی سه‌گانه قاتسی، متفاوت.

طرح‌بندی ظریف با یکدیگر ملاقات می‌کند. شادی های محجوب سرگرم کننده های روی صفحه نمایش. در حالی که هیچ شخص کانونی وجود ندارد، تانر بیرسل بسیار جذاب به عنوان "دادستان" است. مردی که تلاش می کند واقعیت قتل را ثبت کند، در حالی که با بصیرت ضمنی گذشته خود دست و پنجه نرم می کند. او علاوه بر این به طور استثنایی سرگرم کننده است، و لحن دلخراش را با بچه ها درمورد اینکه چگونه یک بار به او اطلاع داده شده که شبیه کلارک پیک است را می شکند. با این حال باز هم شاعرانه، حتی به عنوان شناخته شده ترین فرد در جمع، او نمی تواند کمک کند، هر چند آرزو می کرد که در جای دیگری جز در این وضعیت برزخی بود.

بله، آناتولی طولانی است و با سرعت سرد حرکت می کند. ، تظاهرات مرکز گیج کننده است و داستان اخلاقی سیاسی ترکیه بدون شک در ذهن افراد ناروشن (مثلاً من) خواهد افتاد. روزی روزگاری در آناتولی دردسرساز است، اما به چه دلیل باید ساخت فیلم آسان باشد؟

Ceylan ظرفیت بی‌نظیری دارد تا از بین برود، ما را بیازماید، و حتی ما را به بررسی دقیق اهداف نوآورانه‌اش سوق دهد. هنگامی که به دقایق پایانی و در عین حال نامشخص فیلم می رسیم، او ما را به عقب می کشاند، تیتراژ فیلم پخش می شود و انکار نبوغ او دشوار است.

نظرسنجی های بیشتر در www.366movies.com