🌸 دانلود فیلم The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford 2007 (کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو)

کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو 2007 (به انگلیسی: The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford) یک فیلم اکشن و محصول 2007 کشور کانادا, بریتانیا, آمریکا, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو 2007 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که داستان آخرین ماه های زندگی «جسی جیمز» (براد پیت)، یاغی سنگدل و بی‌رحم، از زمان ملاقات با «رابرت فورد»، پسری ۱۹ ساله که جسی تبدیل به اسطوره او شده بود، تا زمانی که توسط همین پسر ۱۹ ساله کشته شد..

این فیلم به کارگردانی Andrew Dominik, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو 2007 یا دانلود دوبله فارسی فیلم The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford 2007 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Brad Pitt, Casey Affleck, Sam Shepard, Mary-Louise Parker, Paul Schneider, Jeremy Renner, Garret Dillahunt, Zooey Deschanel, Ted Levine, Sam Rockwell, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو 2007 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Brad Pitt, Casey Affleck, Sam Shepard, Mary-Louise Parker, Paul Schneider, Jeremy Renner, Garret Dillahunt, Zooey Deschanel, Ted Levine, Sam Rockwell, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو 2007 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو 2007 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford 2007 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

این فیلم در ژانرهای اکشن, درام, وسترن, بوده و محصول کشور کانادا, بریتانیا, آمریکا, هست. زبان اصلی فیلم کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو 2007 انگلیسی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو 2007 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford 2007 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو 2007 7.5/10 از 10 می باشد.

داستان آخرین ماه های زندگی «جسی جیمز» (براد پیت)، یاغی سنگدل و بی‌رحم، از زمان ملاقات با «رابرت فورد»، پسری ۱۹ ساله که جسی تبدیل به اسطوره او شده بود، تا زمانی که توسط همین پسر ۱۹ ساله کشته شد.
«جسی جیمز» (پیت) یاغی بدنامی است که شهرتی چون «رابین هود» به دست آورده است. «رابرت فورد» (افلک) ناجوانمردانه «جسی» را به قتل می رساند و انتظار تشویق های بی پایان مردم را دارد. اما انتظارش برآورده نمی شود...
ین فیلم که در اوایل دهه 1880 در میسوری اتفاق افتاد ، هفت ماه آخر زندگی قانون شکن معروف جسی جیمز را دراماتیک می کند ، که با سرقت قطار بلو کات در سال 1881 آغاز می شود و در آوریل بعد به قتل او توسط رابرت فورد منجر می شود. در فاصله زمانی بین این دو واقعه سرنوشت ساز ، فورد جوان و حسود ، با قانون شکن فزاینده بی اعتمادی دوست می شود ، حتی وقتی که نقشه مرگ او را می کشد
رابرت فورد، که از دوران کودکی جسی جیمز را بت می‌دانست، سخت تلاش می‌کند تا به باند اصلاح‌کننده قانون‌شکن میسوری بپیوندد، اما به تدریج از رهبر راهزنان عصبانی می‌شود.

جهت دانلود فیلم The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford 2007 (کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

مرگ جسی جیمز توسط رابرت پرتیج یکی از بهترین فیلم‌ها درباره پس‌زمینه تاریخی «قهرمانان» غرب قدیمی مانند جسی جیمز است. به تصویر کشیدن سطح عالی نحوه ساخت کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو چالش برانگیز است: محتوا (تنظیم شده توسط اندرو دومینیک از رمان ران هانسن) با این وجود دوست داشتنی است زیرا ممکن است بسیار کثیف باشد و مانند یک بدبختی شکسپیر در هر دو فیلم پخش شود. به تصویر کشیدن و در عوض؛ فیلمبرداری غیرمعمول خوب راجر دیکینز همان زمان‌ها را به خود جلب می‌کند، در نوری محجوب، چه در فضایی تاریک خصوصی و چه در زمین‌های بزرگ که گاهی اوقات نور برف برافراشته شده‌اند، و در عین حال پیوسته در حس طبیعت داگرئوتیپ‌ها گرفته می‌شود. آهنگ ملودیک اسکرچ کورن و وارن الیس به طور غیرعادی مناسب است بدون اینکه به نظر برسد از هیچ منبع قبلی گرفته شده است. و بازیگران مجریان خوب فیلم را به عنوان یک اثر گردهمایی واقعی بازی می کنند. رئیس اندرو دومینیک به شاهکاری دست یافته است.

داستان تا حدودی بی سر و صدا از گروه جیمز در آخرین سرقت قطار در سال 1881 شروع می شود. جسی جیمز (برد پیت) و خواهر و برادرش استریت تا نقطه (سم شپرد) ) کلاهبرداران باقیمانده را جمع کرده اند تا بسته پودر شده خود را تقویت کنند - دیک لیدل (پل اشنایدر)، اپراتور اد میل (گرت دیلاهانت) و وود هیت (جرمی رنر) در میان آنها. خواهر و برادرهای پاساژ باید با جسی سوار شوند: رابرت 19 ساله (کیسی افلک) جسی را می‌پرستد و خواهر و برادر تثبیت‌شده‌اش چارلی (سم راکول) در بررسی بدنامی باند مشارکت می‌کند. جسی جیمز، در سن 34 سالگی، در آستانه پایان کار خود است و راضی است که در خانه با زی (مری لوئیز پارکر) و بچه های دیگرش در خانه باشد. در هر صورت، عشق رابرت زنجیره‌ای از موقعیت‌ها را به وجود می‌آورد که به تدریج گروه را پنهان می‌کند و منجر به انتقام متعصبانه رابرت برای قتل یکی از افراد توسط جسی می‌شود که با تعهد به پرداخت پاداش برای گرفتن جسی جیمز، در هر شرایطی، خاتمه می‌یابد. تاریخ و عنوان فیلم داستان را نشان می دهد، بنابراین هیچ توپ منحنی در اینجا وجود ندارد. این آشکار شدن اجتناب ناپذیر نمایش و فشار مبادله سرگرم کننده ها است که خلق و خوی داستان را به حرکت در می آورد. فیلم با کشتن جسی جیمز متوقف نمی‌شود، بلکه به دنبال کاهش وجود رابرت (در حال حاضر ثروتمند و ستایش‌کننده استریپ‌بازی - زوئی دشانل) و پیشروی دیوانگی چارلی است تا پایانی که مانند غروب فرضی تار می‌شود. دوره ای از مجموعه تجربیات خود را که هرگز فراموش نخواهیم کرد.

هر یک از هنرمندان برجسته هستند، و صرف نظر از شکوه داشتن ستاره های نامی بزرگ مرتبط با بازیگران، تاثیر آنها یکی از عوامل بی آلایش است. کار جمع آوری فصل کوتاه فیلم هرگز خیلی طولانی به نظر نمی‌رسد، بنابراین همه چیز برنامه‌ریزی شده است، سرعت داستان و توقف‌هایی برای درک بخش‌های درونی ذهن هر شخصیت. این یک فیلم ترسناک است، به طرز شگفت انگیزی در همه چیز خوب است. شایستگی، و درخواست، بررسی است. گریدی هارپ

به طور عجیبی، خط فیلمی که هنگام تماشای پایان فیلم مرگ جسی جیمز توسط رابرت پرتیج ضعیف به ذهنم رسید، این بود: «من از آب ها شبح وار هستم». من می پذیرم که ارتباط برد پیت این امر را اجتناب ناپذیر کرده است، شاید با روحیه من که پل مکلین پیت را به عنوان بچه ای می بینم که در شرایط مشابه می تواند به جسی جیمز تبدیل شود.

کسانی که ماجراجویی خانواده جیمز را می شناسند. در مورد آن با اصول درگیری های پسا ملی/بازسازی پیش پا افتاده ها قضاوت نکنید، و شاید به خصوص افرادی که داستان راهزن آهنین استرالیا ند کلی را نیز می دانند، متوجه شوند.

به دلیل زمان و در غرب محیط می سی سی پی، اکثر تماشاگران با پیش بینی وسترن به کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو می رسند. به همین ترتیب بیشتر آنها انتظار فعالیت بیشتری از آنچه کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو نشان می دهد دارند. به هر حال، با مشروعیت باورنکردنی اش، مرگ جسی جیمز آن چیزی نیست که بیشتر یک وسترن «معمولی» را نشان می دهد. این بررسی شخصیت سه مرد است: جسی، بانس پرتیج و خواهر و برادر تثبیت‌شده‌اش، چارلی. هر یک از این سه سرگرم کننده در تصویر خود خیره کننده هستند و پیت آنقدر متمرکز است که ارائه او عملاً بی ضرر است. من به طور مؤثر می توانم دفاعی را برای افلک به عنوان شایستگی دریافت جایزه اسکار و دفاعی دیگر برای راکول که شایسته نامزدی است ارائه کنم.

کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو نیز مانند Unforgiven، مسائلی را به ما نشان می دهد که از رسانه های ساخته شده و نام های بزرگ بی وقفه ناشی می شود. با کلیدی کردن کتاب های نیکل/دیم برای فعالیت. این نتایج حاصل از تولید کارآمد مطالب تحقیقی که به طور کامل غرب را نادرست معرفی می‌کند، عاشقانه‌کردن دو جنایتکار و قانون‌گذار و جلادهای مخفیانه که به دنبال غارتگران بانک و قطار فرستاده می‌شوند، سوئی پرتیج جوان را به یک تحسین‌کننده افسانه‌ای تبدیل کرده است که تا حدودی مانند دیوید دیوید بعدی. چپمن، شی مورد ستایش رمانتیک خود را خواهد کشت.

مرگ جسی جیمز از زانو زدن در برابر هر گونه پیش پا افتاده یا اصول سیاسی غفلت می کند. جسی برای محافظت از خود و شخصیتش وحشی است و در دزدی قطار نشان داده می شود که بی جهت شرور است. به هر حال، او به همین ترتیب این تصور را ایجاد می‌کند که مردی است که ممکن است همه چیز را به هم بزند تا در حالتی که به دام نیفتد (به سمت فرمان‌های واقعی می‌رود که سفرهایی را با Straight to the point می‌خرند) در آن چارچوب ذهنی از گذشته و VIP خودش. جسی، شبیه به یک افسانه تکان دهنده یونانی، به نظر می رسد که از رفتن او از پشت سر استقبال می کند، حتی آن را قدرتمند می کند.

باب بچه مضحک محترمانه ای است که توسط مردان با سابقه تر تشویق می شود و از این موضوع متنفر می شود. احترام او، شاید زمانی که بفهمد جسی فقط یک مرد است، یک مرد پیچیده و معیوب. سپس، در آن مرحله، خطرات و جوایز ناشی از قدرت های دولتی و تجارت عظیم، گرفتاری هایی هستند که او از آنها اجتناب نخواهد کرد. سپس Sway به نام بزرگی تبدیل می‌شود و خودش را در مقابل تماشاچیان بازی می‌کند که جسی جیمز را می‌کشد: دنیای دیوانه وسترن سکه‌ای برای مردم شهر مونه در شرق جوان‌سازی شده است. Sway Passage که تبدیل به خرس متحرک ثروتمندانی شده بود که هزینه مرگ جسی را پرداخت کردند، مانند جسی به سطل لگد می زند: اساساً یک چهره تکان دهنده، چیزی که او را باورنکردنی کرد و به طور اجتناب ناپذیری به آخرین روزهای زندگی اش آسیب رساند و او را زمین زد.

کمتر عنوان آن را درک نمی کند، صدای بیش از تصویر به طور واضح بیانگر عنوان کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو است که طرح یک را رها می کند، بنابراین در اینجا یک فیلم تقریباً دشوار است که در رابطه با اسپویل ها بررسی شود. به هر حال، آگاهی از اینکه فیلم به کجا می رود، واقعاً قابل توجه ترین هدیه فیلم است. با استفاده از فیلمبرداری خیره کننده راجر دیکن، اسکرچ کورن و موسیقی خیره کننده وارن الیس، و هدایای بازیگری برد پیت و کیسی افلک، رئیس دومینیک اثر خود را با فیلمی متفکرانه منحصربه‌فرد به جا می‌گذارد که جمعیت را مانند گرانش در زمین صفر به سمت خود می‌کشاند - قابل تصور نیست. دیدم، شاید دست کم گرفته شده باشد، اما نیرویی مطمئن و ثابت.

برای من، چیزی که بیشتر از همه از آن لذت بردم، مرگ جسی جیمز به عنوان دوره کل فیلم بود. برد پیت خالی از سکنه، تقریباً سرنوشت‌گرا، مانند مردی که در حال حلق آویز کردن است، روی صندلی می‌نشیند، و این احساس رویایی تأیید در طراحی فیلم پیش‌بینی می‌شود، زیرا داستان‌نویس آن را با مداحی آغاز می‌کند و رابرت پورتیج برای تولد جسی به او لطف می‌کند: در مدت پنج دقیقه، فیلم واقعی طول زندگی جسی را مشخص می کند. او می‌داند که زمانش دقیقاً چه زمانی تمام می‌شود، و ما به طور کلی در آن شرکت می‌کنیم.

این دلیلی است که پورتیج در نقش «رابرت فورد شکست‌خورده» بسیار جذاب است. کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو را تقریباً می‌توان «همدردی برای رابرت فورد» نامید، در واقع همان‌طور که هنس جیمز می‌گوید از همان ابتدا در فیلم The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford، چیزی در مورد او درست نیست. با تمایز جسی جیمز و رابرت پورتیج همانطور که در کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو به تصویر کشیده شده‌اند، این دو تقریباً جامعه‌گرا هستند - به استثنای جیمز که به شرمندگی و پشیمانی نیاز دارد و پاساژ از آنجایی که ثروت زیادی از آن را تجربه می‌کند. در حالی که جهان پر از طبقه وسترن است، رابرت و جسی که توسط افلک و پیت به تصویر کشیده شده اند، برای آگاهی انفرادی از معنای شخصیت هایشان جدا از هم ایستاده اند - با این حال این قطعاً یک تصمیم اعدام وحشتناک نیست، یک درک عجیب و غریب در درون شخصیت ها. باعث می شود کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو تنش را به سمت خود بکشاند در حالی که اکنون بسته شدن آن مشخص است و صحنه ها به تدریج با سرعتی متفکرانه باز می شوند.

تنها چیزی که در مورد آن دوست نداشتم این بود که به طرز مضری تجربه کرد تعداد زیادی از فیلم ها Endings Disorder، عذابی خاص برای چندین رئیس معاصر. اگر به هر طریقی باشد، فیلم باید با عکس‌العمل معروف جیمز و بقیه داده‌هایی که در یک عنوان میانی داده می‌شود، کم‌رنگ می‌شد. من صمیمانه به اعتراف فورد، دو برنامه روتین، و یک مرگ دیگر واقعاً کاری را انجام داد که فیلم به طور کامل بررسی نکرده بود و در هنگام نمایش عکسی که قبلاً ذکر شد روی صفحه نمایش داده نشد. علاوه بر این، احساس می‌کنم که در احساس تقریباً برای پاساژ، کمال بخشی از عدم اطمینان را از بین می‌برد که واقعاً فرد را شجاع‌تر و جذاب‌تر می‌کند، کاری که داستان‌نویس سعی می‌کند انجام دهد.

من نزدیک به صفر بودم. آشنایی با کات چهار ساعته تا پس از دیدن فیلم، و به هر حال من به شدت مشتاق دیدن آن هستم، با این حال من واقعاً اعتماد دارم (و احتمالاً کاملاً نزدیک هستم) که اکثر آن مطالب قبلاً بوده است، نه بعداً. مرگ مشروع

رابرت پورتیج "بزدل" در یک نقطه در مورد جسی جیمز می گوید: "او فقط یک انسان است." بدیهی است که ابهام کمی در مورد آن وجود دارد، با این حال در اینجا خطوط میان انسان و افسانه، تحسین و تثبیت پرستش، و ترک و افسانه اساساً به اندازه تصاویری که از طریق آنها وضعیت ایجاد می شود مبهم است. یک جمله دیگر از پورتیج وجود دارد که به طرز دلپذیری تضاد کانونی فیلم را نشان می دهد: "من در تمام عمرم کسی نبوده ام که قابل ذکر باشد. من بچه بودم؛ من همان کسی بودم که به او عهد کردند که هرگز نخواهند کرد. علاوه بر این، از آنجایی که می توانم آن را مرور کنم، جسی جیمز اساساً به اندازه یک درخت بزرگ بوده است. با توجه به این واقعیت که در نقطه کانونی فیلم، این دو شخصیت را که توسط دو بازیگر باشکوه بازی می‌شوند، دنبال می‌کنیم.

جسی جیمز معمولاً افسانه است. در حال حاضر در اولین سطرهای فیلم، ماهیت افسانه ای او مطرح می شود. جسی جیمز دو سوراخ در قفسه سینه داشت، یک انگشت وسط بریده شده بود و وضعیتی که باعث می‌شد بیش از حد انتظار نگاه کند. هنگامی که او به اتاق رفت، دما افزایش یافت، زمان کاهش یافت و صداها افزایش یافت. علاوه بر این، او ظاهراً هفده نفر را کشته است. در تمام طول فیلم، این افسانه در قسمت های معادل جدا شده و ساخته شده است. در نهایت، احتمالاً بسیار مشهود است که او افسانه‌ای نیست که از او توصیف می‌شود، با این حال مردم به طور کلی هرگز به این موضوع توجه نمی‌کنند و تا حدی به طرز سرگرم‌کننده‌ای او را می‌پرستند. نقش او را یک برد پیت خارق‌العاده و نسبتاً کم‌اهمیت بازی می‌کند، که هرگز فضایی بیش از آنچه کار می‌خواهد اشغال نمی‌کند. با این حال، پیت دقایق خود را برای درخشش دارد. صحنه ای وجود دارد که برای من متمایز است، که در آن او ابتدا یک بچه را کتک می زند و سپس تکه تکه می شود و شاید به یاد ماندنی ترین نشانه های ضعف خود را نشان دهد.

نفر دیگر رابرت پورتیج است - جوان و جوان مردی ظریف، در عین حال با "گرسنگی برای چیزهای برجسته تر" که در نهایت باعث پایان غم انگیز فیلم می شود. جستجوی فورد برای شکوه و عظمت در جایی که هیچ چیزی پیدا نمی شود واقعاً وحشتناک است. ما متوجه می‌شویم که او بیش از حد یک شکست‌گر است، یا شاید با هیچ قوه‌ای تخیل، فرد را رها نمی‌کند، اما برعکس، افراد مه‌آلودترین تصور را در مورد این موضوع ندارند و در نهایت، هیچ‌کس او را دوست ندارد. در حالی که برد پیت کاملاً باشکوه است، او واقعاً توسط کیسی افلک در بهترین نمایشی که دیده‌ام تحت الشعاع قرار می‌گیرد.

این شخصیت‌ها و رابطه پیچیده و فریبنده‌شان توسط یکی از موفقیت‌آمیزترین کاراکترها حمایت می‌شوند. فیلم های سال برای شروع، فیلم‌برداری وجود دارد که قبلاً به آن اشاره کردم، که واقعاً حس گرما و تسکین زمان را به خود جلب می‌کند، زمانی که صحنه‌های خیره‌کننده را به صفر نمی‌رساند. سپس امتیاز اسکرچ کاورن و وارن الیس وجود دارد که بسیار قابل توجه است. احساس دردسر و زاری در تعداد قابل توجهی از ملودی ها، مانند "Rather Exquisite Thing" وجود دارد که کاملاً مناسب فیلم است.

در نهایت، رئیس اندرو دومینیک به همان اندازه که لازم است زمان می برد. برای بازگویی داستان برخی فیلم را به دلیل کند بودن سرزنش کرده‌اند، با این حال من فکر می‌کنم سفر کند به سمت مرگ اجتناب‌ناپذیر فقط اثر نزدیک به خانه را گسترش می‌دهد. بدیهی است که ما درک می کنیم که چه اتفاقی خواهد افتاد، با این حال این اصل آشنا در مورد حذف مؤلفه شوک و دریافت مؤلفه تنش هرگز آشکارتر نبوده است.

جایی در چهار یا چند دوره طولانی فیلم که اندرو دومینیک، رئیس نیوزلند برای «مرگ جسی جیمز توسط رابرت فورد کناره‌گیر» رفت، باید برای بردن اسکار بهترین فیلم کاملاً مناسب باشد. این اجرا، هر چند که ممکن است، اینطور نیست، با این حال به طرز شگفت انگیزی ضبط شده و با بازی خیره کننده ای تایید شده است. طول (157 دقیقه) و چند صحنه که به سختی به نقطه خالی شدن از فشار معمولی شکوفایی طرح منحرف می‌شوند، موانع اصلی برای پرش این گردهمایی نادرست هستند.

بر اساس کتاب ران هانسن عنوان مشابه، "جسی جیمز" یک سابقه تخیلی قابل تأیید از جنایتکار بی نظیر آمریکایی است: مرد، فانتزی، افسانه (به معنای واقعی) - - جسی جیمز. این روایت شرح می دهد که چگونه همکار جوان بانس پورتیج، که ممکن است در نهایت برای کشتن او بیاید، به گروه معروف کلاهبرداران پیوست و چگونه او مرتکب عمل "بزدلانه" شد که ابدیت در بدنامی زندگی کرد.

برد پیت و کیسی افلک به عنوان دو شخصیت اسمی یکی از اتصالات فریبنده اضافی روی صفحه را تشکیل می دهند. به عنوان یکی از نام‌های بی‌نظیر بازیگران، پیت به‌طور بی‌نقصی نقش جیمز را بر عهده می‌گیرد، یک ویروس ممنوعه که با استفاده از احساس ترس نسبت به همه اطرافیانش فشار وارد می‌کند. افلک یک پاساژ غیرقابل تحمل اجتماعی است که زمانی جیمز را می پرستید. حالا که او به یکی از بچه ها تبدیل شده است، تصویر ایده آل فورد از افسانه اش شکسته شده است. تغییری که او از زودباوری به سمت جیمز می‌زند، به افلک دسترسی غیرقابل تصوری برای کار کردن می‌دهد. او اساساً در هالیوود نادیده گرفته می شود یا واقعاً گزینشگر است.

با این وجود، این به معنای کاهش توانایی اطراف او نیست. سم راکول، پل اشنایدر و جرمی رنر به عنوان یکی از اجزای گروه خواهر و برادر جیمز، علم شگفت انگیزی دارند. محتوا زیرمتن فوق‌العاده‌ای به شخصیت‌های آن‌ها می‌دهد، با این حال هر کدام برای انجام چنین سطوح بی‌شماری آماده هستند. یک لحظه آنها به هم می ریزند و بعد آنها تهدید یا حتی قاتل می شوند.

در نهایت، راجر دیکینز، فیلمبردار، کارهای کاملاً خیره کننده ای با نورپردازی کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو انجام می دهد. از همان ابتدا محل گروه جیمز بود که در جنگل برای قطاری که از توقف آن منصرف شده بودند نشسته بودند تا بتوانند از آن بدزدند. نور مه قطار هنگام حرکت از میان درختان تابش می‌کند و بر چهره‌های کلاهدار آنها موج می‌زند و انتظار ترتیب فعالیت اصلی فیلم را بالا می‌برد. روی هم رفته، «ترور» حال و هوای یک بدبختی واقع گرایانه خارق العاده را دارد. صحنه مرگ به طور خاص از نظر ظاهری بسیار مهم است. هر یک از گذرهای فیلم، در واقع، روی تماشاگر تأثیر می گذارد. صحنه ها فقط به نوعی گم می شوند. کمال فوق‌العاده واقعاً شما را به داخل فیلم می‌کشاند و اثری ایده‌آل دارد، با این حال بسیاری از بخش‌های مرکزی به‌رغم فشاری که به‌طور مداوم در حال رشد است که به دلیل قطعیت پایان فیلم ایجاد می‌شود، بسیار آرام هستند. سخت است بپذیریم که روشی برای تدوین کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو وجود نداشته است که هم طول قابل قبول و هم کمی هموارتر از مرکز باشد، زیرا این بازیگران، گروه و داستان بدیهی است که شایسته تقدیر بیشتر برای این تلاش پنج ستاره هستند. بازدید کنید. سایت من در http://moviemusereviews.com

«جسی جیمز» اندرو دومینیک تصویری از ابعاد و داستان‌های بزرگ است که هر چند خسته‌کننده است، زیرا ممکن است بسیار آزاردهنده باشد، و هر چند آرام و بی‌صدا باشد. تحقیقات وجدانی دومینیک از دو شخصیت عنوان هرگز در طول نمایشگاه گسترده فیلم منحرف نمی شود و شخصیت های مستقر و قلب تماشاگران آن را اشباع می کند. /> جزئیات صریح رمان هنسن در هر صحنه از "جیمز" واضح است و توسط دومینیک به صورت کج فرستاده می شود و تضاد کمی بین پیام اول و فیلمنامه بعدی آن باقی می گذارد. دیگری با ظرافت و روان. در واقع، جسی جیمز یکی از معدود فیلم‌های استثنایی است که من در هر مقطعی پیدا کرده‌ام که در آن تبادل نظر به قدری منظم بیان شده است (چه در شخص اصلی باشد و چه به عنوان یک فرد خارجی که به دنبال آن است) که اگر یکی به نوعی توانستند چشمان خود را ببندند، آنها به سادگی می توانستند اتفاقات فیلم را همانطور که می توانند در صورت تماشای آن تصور کنند. با این حال، فیلمنامه ترجمه شده توسط اندرو دومینیک بدون شک اگر بازیگران استثنایی او نبودند، می توانست ناامید شود. خوشبختانه، بازیگران موفق شدند، و با پیروی از ستاره های خود، پیت و افلک، که هر دو بازی های خارق العاده ای ارائه کردند، موفق شدند.

تصویر برد پیت از ناامید میسوری، تک تک ذره های تماشاگرانش را خراب خواهد کرد. از طریق تابش خیره کننده و سیگنال های اساسی و در عین حال عالی که نشان دهنده شدت جیمز است که در پشت چشمان آبی افسرده و تظاهر فریبنده اش تازه می شود. شخصیت مشهور ممکن است به هیچ شخص دیگری پیشنهاد نشده باشد، زیرا پیت به هر خطای جیمز تبدیل می‌شود، از تیک‌های او گرفته تا خرده‌های بینش او تا نزاع طولانی‌مدت بهانه‌ای که خود را عمیقاً در روح او فرو کرده بود.

بعلاوه، کیسی افلک، که تصویر او از رابرت پرتیج جوان، قدردان و متعصب بسیار زیاد است، بر آزمون نمایش برجسته ترین افسانه در تاریخ آمریکا غلبه می کند. شخصیت پرتیج افلک کلماتی را بیان می کند که نشان دهنده احترام و شگفتی است، اما بدن او از اعتماد به نفس از هم پاشیده سوسو می زند. با پیشروی فیلم، ما می بینیم که چشمان تایید کننده فورد از تحقیر شخصیت اصلی داستان کسل می شود، زیرا او به سمت رفتار مختل کننده ای حرکت می کند که به فیلم (و پیش از آن، کتاب هانسن) عنوان ترسناک آن می دهد.

در گسترش به گروه بازیگران آسمانی (که شامل سم راکول، مری لوئیز پارکر، جرمی رنر، و سم شپرد به عنوان خواهر و برادر تثبیت شده جسی، پلین) است، دومینیک ریتم معقولی را ایجاد می کند، در حالی که به همین ترتیب فشار گسترده ای را سازماندهی می کند، واضح ترین در دو صحنه اوج فیلم (دزدی قطار به سمت شروع فیلم و مرگ که به پایان فیلم نزدیک می شود). به هر حال، فشار در هر دوی این صحنه ها (و برای گستره تصویر) با امتیاز واقعاً عذاب آور Scratch Cave گرفته شده است، که بهترین مطلق سال است و بی عیب و نقص با منظره ویران شده و دریافت تصاویر بصری مقایسه می شود. فیلم جذاب دومینیک. "مرگ جسی جیمز" که با قضاوت و لحن هماهنگ شده است، یک ضرورت بی چون و چرا برای طرفداران فیلم های سینمایی و افسانه بی سن جسی جیمز، باسابقه ترین چهره برجسته آمریکا است.

علیرغم این واقعیت که عنوان آن برای مدت طولانی ناخوشایند است، مرگ جسی جیمز توسط رابرت پاساژ شکست‌خورده (ظاهراً) با زندگی سازگار است و دریافت کننده ارائه‌ای زیرکانه و عجیب و غریب توسط برد پیت به عنوان افسانه‌ای شرور جامعه است. اعدام محکم کیسی افلک به‌عنوان قاتل اجتناب‌ناپذیرش، اگر یک قطعه باشد. سرقت با این حال، جسی واقعاً کج نیست، بنابراین او گروه دیگری از غارتگرها را جمع آوری می کند، از جمله برادران پورتیج، چارلی (سم راکول) و ویو (افلک). با این حال، در همین حین، جسی به طور مداوم در حال بررسی شانه او است، مطمئن است که کسی او را از بین می برد، شاید حتی فردی از گروه خودش. این نیز کمکی نمی کند که او پیام های تروریستی برای رهبری نمایندگان و روسای جمهور یکسان نوشته است.

این داستان از چشمان بونس پورتیج روایت می شود، یک هموطن جوان لکنت زبان که به صراحت جسی را با نتیجه نهایی ستایش می کند. از جمع کردن یک جعبه کفش از کتاب های سکه ای در مورد جنایتکار باورنکردنی و دانستن طیف گسترده ای از واقعیت های باطنی درباره جسی. البته، برای جسی و بقیه گروه (با احتساب خواهر و برادر باب، چارلی)، این امر عجیب و غریب و بسیار بد به نظر می رسد، و بنابراین آنها احترام زیادی برای پاساژ جوان قائل نمی شوند.

این حالت. ترکیبی عجیب از نفرت را ایجاد می کند و با احترام به رابرت پورتیج با تحسین پرستش پیش می رود. آیا این ایده خوبی است که او به تلاش خود برای جذب جسی ادامه دهد یا اینکه او را به متخصصان بسپارد ایده خوبی است؟ تحویل دادن او می‌تواند او را به یک افسانه تبدیل کند - زمان کوچکی که می‌توانست جسی جیمز را از دست بدهد - اما در آن مرحله او واقعاً هر چیزی را که جسی نسبت به بانس داشت از دست می‌داد. (از نظر باب، او یکی از دوستان جسی است.) اجرای اسکار افلک فوق العاده است، تفاوت تقریباً ناچیز بین هامی و ظریف. یک سرگرم‌کننده با تناسب اندام (یا شاید، یک سرگرم‌کننده کوچک‌تر و مسئول) می‌توانست ویژگی‌های باب را بگیرد و با آن‌ها بدود، آنها را به جای ساکت کردن تا حدی پخش کند و باعث شود آنها احساس عادی‌تری داشته باشند. شما این احساس را دارید که علیرغم این واقعیت که بانس قطعاً مرد شایسته ای نیست که از هر وسیله ای استفاده کند، اما در فعالیت ها و پاسخ هایش انسان است. او می‌تواند یک قاتل و جنایتکار بی‌رحم باشد، اما شیوه مدیریت هر بحران کوچک نه غیرقابل اعتماد است و نه کودکانه. این به خوبی ممکن است نشانی از افلک باشد که او آماده است از شخصیت عموما کسل کننده رابرت فورد چیزی بسازد.

براد پیت اساساً برد پیت است. او از زمان فیلم‌های سینمایی مانند Legends of the Fall و A Stream Goes through It پیشرفت قابل توجهی داشته است. او اکنون علاوه بر یک مدل کیک گوشتی، یک سرگرمی خوب است، و واقعاً مانند جیمز که (فیلم می‌گوید) در سال‌های پایانی زندگی‌اش حتی بدون مدیریت شبح دوبرابر، پایانی عمیق را از بین می‌برد، تهدید می‌کند و مبهوت می‌کند. . جیمز بدبخت، متزلزل، خشمگین، بداخلاق است و پیت توانا است. اما عجیب است که علیرغم اینکه جسی جیمز سوژه ظاهری فیلم است، پیت اولویت کمتری نسبت به افلک دارد. این در مورد رمانتیک کردن غرب سرکش و شرورهای شدیدی که آن را پراکنده کرده اند نیست. این در مورد رویاهای له شده و پاداش مناسب است.

در بیش از دو ساعت، این قطعاً یک نگاه گسترده و نامحسوس به مناسبت های واقعی نیست، و به طور کلی تماشای آن ساده نیست. جیمز نه تنها با قاطعیت معرفی نشده است، بلکه او به عنوان یک کلاهبردار نسبتاً شرور، علاوه بر یک بچه خوب با رشد ریش "بامزه" بسیار نشان داده شده است. تصویرهای متنوع و شفاف، فیلمبرداری اسکار، کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو را به یک وسترن موفق تبدیل کرده است.

عبور دوگانه هرگز از طرف دشمن نمی آید. هیچ کس در هیچ نقطه ای از راه های خوب فریب نخورده است. شکست‌خورده نزدیک، عموماً آخرین میخ را در تابوت می‌گذارد.

معروف‌ترین جنایتکار که در هر نقطه‌ای زندگی می‌کرد، جسی جیمز قوی، کسی بود که نمی‌توانست به کسی اعتماد کند. او در مناسبت‌های مختلف کشته شد و تقریباً تعداد زیادی را از مرگ دور کرد. معلوم شد او به قدری قابل توجه است که نیاز داشت گزینه های خود را تقریباً دائماً محدود نگه دارد. جیمز یک مسئولیت محافظت شده با گروه هایی بود که داستان های کمی اما شگفت انگیز بودند. مناسب است که افسانه ای با چنین درخشندگی از این دنیا با فروش واقعی حذف شود. بعلاوه، شایسته است که حتی مرگ او نیز برانگیخته شود و برای ادامه زندگی در رسوایی، سربلند شود. «مردی که به یاد می‌آید هرگز پوسیده نمی‌شود»

تطابق بین شخصیت‌های اسمی شبیه بازگویی داوود و جالوت اینجا و آنجا است. داستان قدیمی "هیچ کس" که بر جالوت پیروز می شود. رابرت پاساژ در تمام عمرش هیچ کس نبود، و تا زمانی که به یاد می آورد، "(جیمز) اساساً به اندازه یک درخت بزرگ بوده است." جسی جیمز چه مورد احترام و چه ترسناک، در همه جا مورد توجه قرار گرفت. جیمز به طور استثنایی به حدی اعلام شد که به نظر می رسید سایه هایی از یک خدای یونانی یا حیوان افسانه ای باشد. مردی که برای دوره قاعدگی‌اش بسیار زیاد است، باید با یک سنگ راه آب به جایی نزدیک یک کارگر برده شود. سپس هیولا توسط شکست‌دهنده، از طریق یک تقاطع تقریباً شدید دوگانه کشته شد. به هر حال، در شوک فورد، معلوم شد که او فقط رسوایی است اما چندان شناخته شده نیست. او هرگز مانند دیوید به خداوند تبدیل نشد، اما در عوض باعث از بین رفتن لطف او شد. بدیهی بود که این امر از جهات متعددی تاسف آورتر از این است که صرفاً مبهم باشد. رابرت پاساژ شیء خداگونه خود را پایین آورده بود و در عین حال بر بزرگترین دلهره خود غلبه کرده بود. مردی را که بزرگتر از درخت می دید، سرانجام قطع شد، اما هیچ کس دلیلش را نمی دانست. در واقع، حتی پاساژ در نهایت شروع به پرداختن به این موضوع کرد که چرا یک همراه واقعی خود را از روی حسادت غیرقابل تقلب کشته است. پورتیج به جلو و سپس یک مرحله به عقب حرکت کرده بود و سرانجام باعث مرگ او شد.

قابل توجه ترین دستاورد کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو طراحی آن است. فیلم بین صحنه‌های پیش‌بینی گیج‌کننده در موقعیت‌های سردکننده ستون فقرات و روند تدریجی گفتمان به عقب و جلو می‌رود. این طراحی شما را هوشیار و آگاه نگه می‌دارد و به شما اجازه نمی‌دهد در بدترین زمان ممکن، مانند وسترن‌های مختلف، سرتان را تکان دهید. «ترور...» به ما امکان می دهد سرقت قطار را به دنبال داشته باشیم و لحظات موفقیت آمیزی را به دنبال داشته و تیراندازی های وحشیانه به دنبال شام نزدیک. یک سبک رو به جلو که به قدری متقاعدکننده تنظیم شده است، تمام عمق این سیاره را به بخش تجدیدنظرطلب این وسترن می دهد.

کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو از نظر فنی فوق العاده است. من واقعاً چیز زیادی برای گفتن در این مورد ندارم، به این دلیل که بیان فیلمبرداری دشوار است. به همین ترتیب، نورپردازی بدون نقص از هر پنجره و از هر نور پخش می شود. شات پیت (جسی جیمز) که در راه‌آهن کاملاً کم‌نور باقی می‌ماند، هر چند به طرز بی‌عیب و نقصی توسط نور قطار قاب شده بود، به سادگی *بوسه سرآشپز بود.* راجر دیکینز انسان نیست، و من معتقدم که تقریباً آن را پوشش می‌دهد. این خلاقیت به طرز بی عیب و نقصی برترین نمایشگاه هایی را که ارائه می شد برجسته کرد. پیت ترسناک و تهدیدآمیز است و علاوه بر آن نشانه هایی از عدم قطعیت می دهد. تصویری که او از جسی جیمز به تصویر می‌کشد، احتمالاً یکی از برجسته‌ترین تصاویر اوست. شاید این دومین بهترین اعدام کیسی افلک باشد که فقط پس از «منچستر کنار دریا» انجام شده است.

عنوان کامل «مرگ جسی جیمز توسط رابرت فورد ضعیف» به ما امکان می دهد بدانیم چگونه با چه کسی قرار است داستان درست شود. با این حال، این به فیلم اجازه می دهد تا با روند تدریجی در وسط روبرو شویم. این برتری کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو است، که به محض ملاقات با جیمز تا آخرین نفسش، بدون تلاش برای پیش‌بینی پایان، با تمام چیزهایی که از جیمز باقی مانده روبرو می‌شویم. تاریخ تولد و درگذشت آن چیزی است که روی یک سنگ قبر نوشته شده است، اما در وسط آن واقعاً زندگی است. داستان دوست داشتنی اندرو دومینیک که از طریق کار دوربین باورنکردنی دیکینز منتقل شده است به ما این امکان را می دهد که کل آن را در میانه بین تاریخ ها جذب کنیم.

عنوان طولانی 10 کلمه ای در ابتدا شما را به خود جلب می کند، علاوه بر این، یک عنوان قابل توجه دارد، طول آن نیز در 160 دقیقه باورنکردنی است، که من می توانم پیشنهاد کنم که آن را تا 120 دقیقه معقول تر مدیریت کنید.
بر اساس رمان ران هنسن، قسمت‌های توصیف‌شده که بخش بزرگی از شالوده مورد نیاز جسی جیم را همراه با دوره‌های کلیدی وقایع می‌داد، به نوعی دلپذیرتر از بقیه فیلم واقعی بودند. به دلایلی ناشناخته، موسیقی صدادار، یکنواخت (مانند یک کار قدیمی خسته، هر چند به طرز شگفت‌انگیزی عذاب‌آور) و مرکز بصری ظریف به آن نوعی اصالت سبک روایی بخشیده است، فقط به دلیل انتقال سنگین‌تر به بخش‌های بیشتر دیدگاه های احساسی لزوماً اینطور نیست که سرگرم کننده ها در ظاهر شخصیت ها تأثیرگذار نبودند، اما شما می توانید تلاش عمیقی را در تلاش برای کپی کردن سبک هایی مانند ترنس مالیک، در خلق فیلمی که با جلوه های بصری، آرام و غیرقابل انکار منتظر بود، کشف کنید. فیلمبرداری عالی.

ایده ما از جسی جیمز احتمالاً یکی از راهزنان غرب وحشی است که تیغ تیز و همچنین شبیه به غارتگر/جلاد معروفی است که به بدنامی رابین هود تبدیل شده است. ترجمه های مختلفی از جسی جیمز وجود دارد، اما هیچ کدام به اندازه ترجمه برد پیت جذاب یا خارق العاده نیستند. از طریق تدبیر مطمئن و روحیه مشکوک خود، در اینجا مردی است که از جایگاه خود جلوتر می رود، که در دانستن آنچه انجام می دهد و خطرات آن بی ابهام است، اما صرف نظر از اینکه انسان در نهایت تمایل به اشتباه کردن دارد.

اما. مرکز فیلم احتمالاً بیشتر حول محور رابرت پاساژ (کیسی افلک) قرار گرفته بود، افرادی که به گروه جسی می‌پیوندند، نگاه گسترده‌ای داشت و این به نگاهی اجمالی به بهشت تبدیل شد زیرا فرصتی ارزشمند برای کار با گوساله طلایی او ارائه می‌دهد. علاوه بر این، پرستش او به تثبیت عجیبی تبدیل می‌شود، زیرا او همسان‌های واقعی را در بین جسی و خودش می‌کشد، که حتی خود جسی را هم بی‌قرار و ناجور می‌کند، در هر صورت، در یک نقطه خطاب می‌کند که شبیه او یا او باشد. متعاقباً شک دیوانه‌وار شروع می‌شود و همانطور که ضرب‌المثل می‌گوید، بهتر است همراهان را نزدیک‌تر نگه دارید، و دشمنان خود را نزدیک‌تر کنید.

من فکر می‌کردم سام راکول در تصویر چارلی توجه همگان را از کیسی افلک و برد پیت به خود جلب کرد. پرتیج، که به من کمک می‌کند تا یک اصل چینی را به خاطر بیاورم که ادعا می‌کرد خوک است تا ببر را بخورد. بدیهی است که چارلی او هیچ مانعی ندارد، با این حال، به تصویر کشیدن او به احتمال زیاد باعث شد که او این گزینه را برای مدت زمان قابل توجهی داشته باشد، زمانی که جسی به تدریج دیگران را اعزام می کند. به هر حال، چیزی که کیک را به خود اختصاص داد، حق او در پانتومیم پولی برد پیت بود، با این حال پیت نیز جسی جیمز را در صحنه ای بسیار کوتاه و بدون در نظر گرفتن اینکه آخرین عکس های فوری فیلم را به تصویر می کشید، بسیار ضروری بود.

در مورد فیلم باید به چند نکته توجه کنید. من احساس کردم که جمعیت کامل خانه واقعاً نمی‌دانند چه چیزی در انتظار است، و معتقد بودند که پیت روی صفحه نمایش است، و حضور او واقعاً گروه‌ها را جذب کرد. و با در نظر گرفتن اینکه همه اعتماد دارند که قسمت عنوان اتفاق می‌افتد، متوجه شدند که بیش از حد طولانی هستند. به یاد داشته باشید که فیلم بیش از 2.5 ساعت طول می کشد و برای رسیدن به آن باید به طرز شگفت انگیزی درک کنید. من برای اکثریتی که ترک کردند، به ویژه افرادی که مدت زیادی قبل از توسعه این کار را انجام دادند، تا حدودی ناراحت شدم، و در نتیجه سرعت واقعاً احیا شد، با این حال آنچه را که می‌توانید از کتاب‌های مرجع زیر 5 دقیقه مطالعه کنید، پوشش می‌دهد.

کسانی که انتظار تیراندازی‌های بزرگ و پیاپی فعالیت‌هایی مانند 3:10 تا یوما را دارند نیز ناامید خواهند شد، زیرا فعالیت در اینجا هرگز اقتباس نشده است، فقط برای خش‌خش‌کننده‌های گاو در آن دوره معرفی شده است. نبردهای اسلحه گرم، در فرصتی که شما می توانید آن ها را به این نام بنامید، بسیار عادی هستند، شما بیشتر از طرح سلاح های گیج کننده و مواد منفجره به کار رفته که ترکیب دودهای دود را حس می کند، مبهوت خواهید شد. با اسلحه ضروری خام و ساده ای که بر دقت تأثیر می گذارد.

در عوض، آنچه کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو است، یک نمایش ساخته شده و بسیار تخمین زده شده است که داستان یک فراری باورنکردنی و بی وفایی شدید او را روایت می کند. .

روایت رابرت پرتیج چقدر رقت انگیز و طاقت فرسا است و نحوه بیان وحشتناک آن از ماهیت سطحی و بی توجه افراد به عنوان یک توده است. این یک وسترن است، اما یک وسترن فوق‌العاده متحمل و نامطلوب است که بیشتر شبیه فیلم‌های ترنس مالیک است تا جان پورتیج یا سام پکینپا. وسترن‌ها، با ایده واقعی پیش‌زمینه‌ای که برای روایت‌های خود تنظیم می‌کنند، سبک‌های زندگی خام و تصادفی قدیمی را به تصویر می‌کشند که تغییرات مکانیکی یا اجتماعی امروزی را به چالش می‌کشند. این ممکن است با نشان دادن مبارزه در میان مردم محلی و پیشگامان، یا با نشان دادن تضعیف کشاورزان توسط Modern Upset به تصویر کشیده شود. وسترن های آمریکایی دهه های 1940 و 1950 بر افتخار و توبه تأکید دارند. وسترن‌های دهه‌های 1960 و 1970 ارزیابی تاسف‌آور تری دارند، به عنوان شیر یک بدخواه بی‌وفا و آشکارسازی بدبینی، خشونت و جدایی غرب آمریکا. وسترن های قبلی سطح آسمانی زمان را می گذرانند و وسترن های بعدی عمیقاً به ایده شدید افراد در آن دوره می پردازند، اما هیچ یک از روش شناسی ها وحشتناک نیستند. به هر حال، هدف وسترن معمولی ساخت آمریکا این است که این مولفه‌ها داستانی با کیفیت اخلاقی و سرراست را روایت کنند که فضایی را برای دعوا، تیراندازی و نجات دوشیزگان آسیب‌پذیر و کاملاً زیردست در مشکل ایجاد می‌کند. The Death of Jesse James By the Defeatist Robert Passage با پیوستن به این دو دیدگاه و ساختن تصویری کسل کننده و بی رحمانه از یک زمان کم نور و وحشیانه از این پیشی می گیرد. زمانی که فیلم تمام شد، نشستم و به صفحه خیره شدم، تفکراتم کاملاً با چیزی که به سادگی تماشا کرده بودم تسخیر شد.

اختلال عادلانه ای که می توانم باور کنم تصویرسازی فیلم است که زیرمتن را ارائه می دهد. درست است که ما می‌توانیم آن را به طور مشابه بدون تصویر، به وضوح جذب کنیم. در برخی موارد نیاز به داستان‌نویس است، گاهی اوقات ظاهراً داستان‌نویس ما را از صحنه‌ای عبور می‌دهد که درک آن برای مغزهای کوچک ما بسیار دشوار است. من در واقع با سیل دستانم آن را معذورم، هر چند که ممکن است، به این دلیل که چیز دیگری وجود دارد که راوی قدیمی را به نوعی باور آن زمان نشان دهد، و روایت محوری از وجود جسی جیمز و هر دو است. رابرت پرتیج، و نحوه ملاقات آنها.

تصویر براد پیت از جسی جیمز برجسته ترین اعدام بدون استثنا است. او بسیار سرد کننده است، نه فقط به خاطر این واقعیت که از طرف دیگر می تواند به طور متقاعدکننده ای بی دفاع و تهدید کننده مرگبار ظاهر شود که از یک ثانیه شروع می شود و سپس به ثانیه دیگر می رسد، اما علاوه بر این، او این تصور استرس زا را به شما می دهد که او واقعاً می تواند به زندگی روزمره خود به تنهایی ادامه دهد و یک متغیر جامع برای نتایج هر کسی در حضور او باقی بگذارد. صحنه های متعددی با جیمز وجود دارد که در آنها گویاترین کارهایی که او انجام می دهد بسیار چالش برانگیز است تا از قبل تنظیم شود و دقایقی معقول است که در آن سرگرم کننده به رانندگی و تجربه کردن داده می شود. این‌ها در نهایت بخشی از بهترین صحنه‌های او هستند، زیرا پیت او را با درک فوق‌العاده واضح و شدیدی از شخصیت محتاط، خصوصی، دستکاری‌کننده و حساسش به تصویر می‌کشد. در یک ثانیه وقتی کسی او را گمراه می کند، خوب یا خوب، جسی چهره بسیار گویا نشان نمی دهد. پیت اساساً بیان روشن و امیدوارکننده‌ای را بر تن می‌کند که برشی از صحنه را باز می‌کند که در آن ما به همان اندازه بی‌تردید احساس می‌کنیم که آنچه که گفته شد با هم سازگار نیست. او یک دست و پا گیر در نتیجه اطراف خود، از جمله جمعیت، ایجاد می کند، و به هر طریقی به نظر می رسد که از آن بی عیب و نقص است، فرد اصلی در واقع در اتاق خوشایند به نظر می رسد.

یک علم شگفت آور منظم وجود دارد. بین کیسی افلک، که نقش رابرت پاساژ ناتوان و در عین حال هیجان‌زده و تهاجمی را بازی می‌کند، و تصویر مورد احترام او، جسی جیمز. مطیع او و در عین حال نسبت به فرد برتر، تشنه توجه و احترام، و عدم اطمینان بی‌آرام و شرورانه جیمز نسبت به او، مظهر رابطه جنسی واقعی، سوزان و عملاً حاشیه‌ای بین دو فردی است که تقریباً توسط سرنوشت برای ملاقات و تأثیرگذاری بر یکدیگر محدود شده بودند.

سام راکول، یکی از شایان ستایش ترین، معمولی ترین و کم استفاده ترین مجریانی که در حال حاضر مشغول به کار است، همیشه از دیدن نام تجاری او لذت می برد. اما در کنار قربانیان رابرت، زمانی که مغز ضخیم او متوجه می شود که همه چیز به بازی و حماقت نیست، به آرامی جنبه نگران کننده تری را کشف می کند.

اندرو دومینیک یک تهیه کننده جدید دلگرم کننده است که تلاش های مترقی او در حالت ایده آل به این امر فوق العاده می رسد. شات، با آب و هوای ماهرانه، کار مگنوم بسیار واقعی، با این حال درک اینکه آیا آنها می توانند از آن پیشی بگیرند یا خیر، چالش برانگیز است.

من نیازی به توضیح زیادی در مورد آنچه که در مورد کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو می گذرد، همانطور که در عنوان آن است، ندارم. بزرگ‌تر کردن آن عنوان عظیم و پر کردن تمام مزیت‌های فیلم، شبیه این است: «مرگ جسی جیمز توسط رابرت فورد رهاکننده و اولین اتفاق از چند دزدی، رابطه جیمز با غارت‌گران اقوامش. به ویژه پورتیج) و کمی عواقب آن را بررسی کنید. من مطمئن نیستم که این عنوان به عنوان یک عنوان در نظر گرفته شود، اما باید اضافه کنم که یک نسخه 4 ساعته از کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو وجود دارد که با آن آقای پیت بهترین نقش اول جشنواره فیلم ونیز را به دست آورد، بنابراین شاید این یک عنوان بود. فکر.

2007. با بازی برد پیت و کیسی افلک. با هماهنگی اندرو دومینیک.

مطمئنم کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو در صورتی که برای یک مرد نباشد، نصف آن چیزی نخواهد بود: کیسی افلک. او برنده اسکار بهترین بازیگر مکمل شد و توجه همه را از زیر پای برد پیت به خود جلب کرد. او خاویر باردم را در هیچ کشوری برای مردان مسن از دست داد، که با تردید می گویم که منصفانه است زیرا درجه یک بود، اما در افتخارات من به افتخارات من به عنوان افلک کاهش یافت. من با بیان این موضوع شروع می‌کنم که در حالی که او به این نتیجه رسید، به این معنا نیست که هر فرد دیگری فقیر است. همه بازیگران از جمله سم راکول در شرایط عالی هستند. من می‌توانم بگویم برد پیت واقعاً سخت کار می‌کند تا بی‌اعتمادی، غیرعادی‌بودن و درشتی‌های سرد و بدون تحریف جیمز را به تصویر بکشد. با این حال، افلک در اینجا به سادگی بیش از حد عالی است. تک تک صحنه های او بی عیب و نقص پخش می شود. هر قسمت از شخصیت فورد به طرز باورنکردنی ایفا می شود: احترام او به جیمز، حقه بازی، تمایلات معصومانه اش در حالی که سعی می کند جیمز به نظر برسد. این پیام به سادگی از صفحه نمایش به شما پرتاب می شود که این کودکی در بدن مردی است که در جستجوی نامی برای خود است. در دو سکانس آخر افلک تعداد زیادی از بازیگران را تا زمانی که نمایش می‌دهد به پایان نمی‌رساند، اما تفاوت شخصیت او فوق‌العاده است. او کاملاً آن بینش‌گر بی‌گناه را حذف می‌کند و مردی مملو از حسرت و نفرت عمیق را جایگزین آن می‌کند.

نام دیگر اسکار بهترین دستاورد در فیلم The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford‌برداری بود. به وضوح بیان کنید عالی به نظر می رسد. در واقع، حتی از روی بنر می توانید ببینید که چیدمان عالی است. عکس‌های هوای آزاد آن به‌طور استثنایی همه را شامل می‌شود و مناظر بی‌نظیر غرب وحشی را در بر می‌گیرد که در کنار اسب سواری، پیت را زیر پا می‌گذارند، آن‌طور که هر کسی ممکن است فکرش را بکند. فیلم در یک مقیاس زمانی بسیار زیاد ادامه می‌یابد و در طول فصل‌ها می‌گذرد، هر کدام از آن‌ها وقتی جلوی دوربین گرفته می‌شوند، شگفت‌انگیز به نظر می‌رسند، و دوست‌داشتنی‌ترین آن‌ها پایه‌ی کوه پوشیده‌شده‌ای است، زیرا شخصیت پیت پرشورتر و مضطرب‌تر به نظر می‌رسد. آن اسکار را به یکی از فیلم‌های شماره یک من «خون خواهد آمد» از دست داد

حالا باید بگویم که برای این انبوه اظهارات معتبر، موارد وحشتناک زیادی وجود دارد که آن را بیش از حد بار می‌کنند. اصلی ترین چیزی که من را بسیار ناامید کرد، گفتمان بود. زبان فیلم به وضوح مشکلی دردسرساز در قسمت آخر دهه 1800 بود، اما در عین حال نه چندان. با این حال، به نظر می رسد که تعداد زیادی از خطوط به خوبی بیان نمی شوند (من یک نوع دی وی دی را تماشا کردم) و بخشی از زبان برای من فقط حرف زدن بود، بنابراین هر از گاهی طرح را از دست می دادم و نیاز به بازگشت و استفاده از زیرنویس داشتم.

این بزرگترین مزاحمت من با این نیست. این به یک چیز نسبتاً اساسی خلاصه می شود که 2 یا چند بار در فیلم The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford دخیل است. درست در ابتدا، یک داستان‌نویس قطعه‌ای را درباره اتفاقات گذشته جیمز و گروهش صحبت می‌کند. من از این موضوع ناراحت نیستم زیرا فیلم در حال حاضر بسیار طولانی است و می تواند دلیل اینکه سازندگان می خواهند مدیریت کنند را درک کند. این موضوع زمانی پیش می‌آید که داستان‌نویس شروع به به تصویر کشیدن چند اندیشه و احساسات می‌کند. فقط برای چند لحظه یا شاید یک لحظه در یک زمان، اما این در واقع من را متعجب می کند. امکان یک فیلم و اینکه چرا یک فیلم می‌تواند در مقایسه با یک کتاب بهتر کار کند، این است که شما احساسات شخصیت را قبلاً در آنجا می‌بینید، احساس آن را می‌بینید و می‌توانید در حالی که دیدگاه آن شخص را تصور می‌کنید، با او ارتباط برقرار کنید. به نظر می رسد این استفاده از داستان نویس به نظر من کند است، زیرا مقاله نویس فیلم نمی تواند شرایطی را برای سرگرم کننده در ارتباط با افکار خود ردیابی کند، او به سادگی به تبادل نظر می پردازد و افلک بدبخت به نظر می رسد. اگر نمی‌توانید صحنه‌ای را پیدا کنید، به سادگی از شخص بخواهید در یک بخش عمده با یک نفر دیگر صحبت کند یا احساساتش را بیان کند.

به‌طور ساده یک فیلم می‌تواند به هر نحوی عالی باشد. با ژرفای اساسی یا فکر یا ایده ای است که ناظر باید آن را درک کند و از آن اهمیت بگیرد. من از پرومتئوس لذت بردم زیرا چگونه ما را وادار می کند تا در مورد ماهیت اصیل خود و آنچه انسان بودن ما را نشان می دهد خودمان را بیاندیشیم. این یک فیلم را برای خودم می سازد یا می کشد و کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو در عین اینکه عمق واقعی ندارد، فکر هوشمندانه ای در خود دارد. "چگونه ممکن است یک مرد در هر لحظه قهرمان خود را بکشد." این دقیقاً همان چیزی است که کشته شدن جسی جیمز توسط رابرت فورد ترسو در مورد آن است. دنیای فورد را به شما می دهد و زندگی او را نشان می دهد. این شما را از دیدگاه او قرار می دهد و به شما نشان می دهد که چگونه یک مرد از بت سازی یک مرد-فانتزی می رود، به درک اینکه بهترین راه برای او بودن این است که او را بکشید و در نهایت در گودال ناامیدی از حماقت پرانرژی بیفتید.