🌸 دانلود فیلم Gentleman's Agreement 1947 (قرارداد شرافتمندانه)

قرارداد شرافتمندانه 1947 (به انگلیسی: Gentleman's Agreement) یک فیلم درام و محصول 1947 کشور آمریکا, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم قرارداد شرافتمندانه 1947 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که یک خبرنگار تظاهر می کند یهودی است تا بتواند گزارشی درباره یهود ستیزی بنویسد، اما خودش عمق واقعی تعصب و نفرت را کشف می کند....

این فیلم به کارگردانی Elia Kazan, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم قرارداد شرافتمندانه 1947 یا دانلود دوبله فارسی فیلم Gentleman's Agreement 1947 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Gregory Peck, Dorothy McGuire, John Garfield, Celeste Holm, Anne Revere, June Havoc, Albert Dekker, Jane Wyatt, Dean Stockwell, Nicholas Joy, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود قرارداد شرافتمندانه 1947 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Gregory Peck, Dorothy McGuire, John Garfield, Celeste Holm, Anne Revere, June Havoc, Albert Dekker, Jane Wyatt, Dean Stockwell, Nicholas Joy, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی قرارداد شرافتمندانه 1947 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم قرارداد شرافتمندانه 1947 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود Gentleman's Agreement 1947 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

رده سنی فیلم قرارداد شرافتمندانه 1947 Not Rated بوده و قبل از دانلود فیلم قرارداد شرافتمندانه 1947 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر Not Rated سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای درام, عاشقانه, بوده و محصول کشور آمریکا, هست. زبان اصلی فیلم قرارداد شرافتمندانه 1947 انگلیسی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم قرارداد شرافتمندانه 1947 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم Gentleman's Agreement 1947 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم قرارداد شرافتمندانه 1947 7.2/10 از 10 می باشد.

یک خبرنگار تظاهر می کند یهودی است تا بتواند گزارشی درباره یهود ستیزی بنویسد، اما خودش عمق واقعی تعصب و نفرت را کشف می کند...
یک خبرنگار در تلاش است تا برای پوشش دادن و جمع آوری اطلاعات مختلف در مورد یهود ستیزی خودش را به عنوان یک شخص یهودی جا بزند اما شخصا حقیقتی که در پشت تعصب و نفرت وجود دارد را کشف می‌کند و...
« فیل گرین » ( پک ) روزنامه‏ نگارى است که قصد دارد با نوشتن رشته مقاله‏ هایى به افشاگرى درباره‏ ى گرایش‏هاى ضد سامى‏ گرى بپردازد . وقتى او در راه یافتن به عمق این مشکل ناموفق مى‏ ماند ، تظاهر به یهودى بودن مى‏ کند ...
فیلیپ گرین یک نویسنده بسیار محترم است که توسط یک مجله ملی استخدام می شود تا یک سری مقاله در مورد ضد ستیزی در آمریکا بنویسد. او خیلی علاقه مند به این سریال نیست ، بیشتر به دلیل این که او مطمئن نیست که چگونه می تواند موضوع را حل کند. سپس بر او طلوع می کند: اگر او به همه تظاهر می کرد و متعهد می شد که یهودی است ، می توانست درجه نژادپرستی و تعصب موجود را تجربه کند و داستان خود را از این منظر بنویسد. کمی طول می کشد تا او را به تبعید تجربه کند. عصبانیت وی از نحوه برخورد با وی همچنین بر روابط وی با کتی لسی ، خواهرزاده ناشر او و شخصی که این سریال را در وهله اول پیشنهاد کرده است ، تأثیر می گذارد
یک خبرنگار برای پوشش خبری درباره یهودستیزی تظاهر به یهودی بودن می کند و شخصاً عمق واقعی تعصب و نفرت را کشف می کند.

جهت دانلود فیلم Gentleman's Agreement 1947 (قرارداد شرافتمندانه) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

مکرراً بحث شده است که آیا کار واقعاً می‌تواند بر دیدگاه‌ها تأثیر بگذارد، که در نتیجه می‌تواند بر رفتار اجتماعی تأثیر بگذارد.

«توافقنامه جنتلمن» به خوبی ادعا می‌کند که این امر قابل تصور است. به نظر می رسد امروز علیه سامی گرایی قدیمی و قدیمی است. این "همجنسگرایان" هستند که در حال حاضر در "خط تیر" هستند. و بعد از آنها، نفر بعدی کیست؟

به دنبال توسعه آزادی‌های اجتماعی، افرادی که با مارتین لوتر لرد مانند سگ سگ برخورد می‌کردند، اکنون او را به فردی مقدس تبدیل کرده‌اند. دیگه چه خبر؟ چه چیزی در غریزه انسان وجود دارد که باید دائماً فلان فرد یا جمعی را به سمت پایین نگاه کرد یا مورد سرزنش قرار داد؟ به نظر می‌رسد که افراد در مورد مسائل روانی آنقدر خوب ساخته شده‌اند که حتی نیازی به درگیر شدن با واقعیت‌ها ندارند، که می‌تواند آنها را مخدوش کند.

من عادت داشتم دین و پیشگامان سخت‌گیر را برای کمک به پیشبرد تقسیم‌ها مقصر بدانم. در میان افراد، تا زمانی که متوجه شدم هر دو طرف در اینجا سزاوار اعتبار یکسان هستند. بدون حامیان هیچ پیشگامی وجود نخواهد داشت، و به نظر می رسد افراد زیادی تصمیم می گیرند گوسفندی باشند که باید رانده شوند. بنابراین، من می گویم، اجازه دهید.

در قرارداد شرافتمندانه دلیل قابل تشخیص من با فیلیپ است، که زیربنای جانبدارانه نظرات مردم را متمایز می کند - و توجه را به آن جلب می کند (اغلب باعث ناراحتی این افراد می شود).

کتی خطاب به «گوسفند» معمولی، که ممکن است از خیانت متنفر باشد، اما «با جریان پیش می رود»، فریاد نمی زند یا کاری انجام نمی دهد که می تواند خود را از خود بیگانه کند. این گونه‌ها از رویارویی دور می‌شوند، بلکه با نسیم می‌پیچند و به افراد زمین‌دارتر اجازه می‌دهند تا نبرد کنند.

دیو نماینده افرادی است که «هدف» هستند و نمی‌توانند از آن دور شوند. ; پاسخ آنها این است که آن را به حاشیه برانند و احساسات خود را مرتب کنند.

تنها آن و فیلیپ جرات دارند فریاد بزنند و واضح صحبت کنند. با وجود این، برای این وضعیت، نه واقعاً یک "هدف" واقعی است: یکی تخیل است و دیگری صرفاً همدل است.

فیلمنامه ماس هارت به زیبایی ترکیب شده است و بازیگران "روش" نمی توانند باشند. بهتر شد این مستقیماً در ورودی عقب الیا کازان قرار دارد و او با قدرت و اطمینان هماهنگ می کند. پک و مک‌گوایر با هم ترکیبی خارق‌العاده ایجاد می‌کنند، و هولم تأثیری قوی بر جای می‌گذارد.

در آخر اما نه کم‌اهمیت‌ترین، باید به داریل اف. زانوک اجازه داد که فیلم با هر قوه‌ای از تخیل ساخته شود. سپس، در آن مرحله، یک برنامه مالی قابل توجه و حمایت کامل از استودیو به آن داده شد.

هنری دیوید ثورو ممکن است بهترین گفته باشد: هرجا یکی وجود دارد، بخش بزرگتری از یکی وجود دارد. علاوه بر این، وقتی آزادی‌های بخش عمده‌ای از امتیازات یک نفر را حذف می‌کند، آن‌گاه بسیاری خودشان آسیب می‌بینند.

حتی در سال 2022، کاملاً واضح است که ما واقعاً آن را قبول نکرده‌ایم. یک چیز. کلمه "یهودی" را با "سیاه" یا "آسیایی" یا "خاورمیانه" جایگزین کنید یا با "مسلمان" یا "مورمون" یا هر چیز دیگری که نیاز دارید ادامه دهید، و این همان چیزی است که می فهمید - علاوه بر این که این ملتی که به سمت آن پیش می رود، با تعصب مبارزه می کند - دنیا هم همینطور است.

این فکری بود حتی برای یک لحظه برای فیلمبرداری، اکنون زمان ایده آل است. فیلمی که موضوعی را در نحوه برخورد با یهودیان آشکار کرد. با پیشروی فیلم، متوجه می‌شویم که تضاد عمده‌ای بین یک فرد و نبردها و فردی که با احتیاط و ترس می‌نشیند و از گفتن یا ایجاد تفاوت واقعاً معنادار در هر دو طرف خودداری می‌کند، وجود دارد. از جهات متعدد، چنین افرادی بسیار وحشتناک تر از افرادی هستند که به ظاهر مغرضانه هستند. چرا؟ از آنجایی که نمی توانند دلیل خود را بر غافل بودن بگذارند. آنها می توانند در ترس، ضعف و ناتوانی باقی بمانند.

عملکردها در همه موارد عالی هستند. گریگوری پک نقش مقاله‌نویس فیل گرین را بازی می‌کند، که تصمیم می‌گیرد تا یک قطعه دشمن سامی را برای مجله‌ای در نیویورک بسازد. او که برای ساختن یک نکته مناسب ناتوان است، سرانجام یهودی بودن را انتخاب می کند. تا بفهمم قدم زدن با آن کفش ها چگونه است. با در نظر گرفتن همه چیز، چه دیدگاه ارجحی برای مواجهه مستقیم با آن وجود دارد؟ طولی نمی کشد تا او در نهایت با خنده های بی پایان، شوخی ها و تعصبات روبرو شود. او هم بی‌میل نیست افرادی را که این کار را انجام می‌دهند، مورد انتقاد قرار دهد.

کاثی (دوروثی مک‌گوایر)، دلبندش، به خود اعتماد دارد که قهرمان عقل است. با این وجود، ما به سرعت متوجه می‌شویم که او کسی است که ترجیح نمی‌دهد موج بزند یا با فریاد زدن مشکلی ایجاد نکند. این برای بقیه فیلم نیست که دیو، همراه یهودی فیل، به او کمک می کند تا بفهمد چرا ضعف و نازائی به طور غیرقابل انکاری آسیب بیشتری نسبت به خود نشان دادن تعصب دارد.

اجرای هنرپیشه های باس در سلست هولم، آن رسپکت و جان گارفیلد فوق‌العاده هستند.

درک این موضوع که الیا کازان (رئیس) در نهایت همان چیزی بود که در برابر آن صریح بود، بدبخت است. همانطور که شخصیت سلست هولم آنه در فیلم Gentleman's Agreement به صراحت می گوید: "من منافقان را تحقیر می کنم!" با این حال، این نباید کسی را از تماشای ارزش گذاری قرارداد شرافتمندانه ثابت و بسیار کاربردی باز دارد. در مورد هیچ چیز دیگری، آن را به عنوان یک به روز پر می کند که سکوت هرگز پاسخی نیست.

فیل گرین، روزنامه‌نگار، توسط توزیع‌کننده مجله، جان مینیفای، استخدام می‌شود تا مقاله‌ای درباره دشمن سامی‌گرایی بنویسد، با این حال او نمی‌تواند راهی برای حرکت به سمت این موضوع پیدا کند. ما فیلم را می‌بینیم که با آرامش در حال نشستن است تا او به ادعای یهودی بودن فکر کند. هنگامی که او سرانجام کشف می کند که در یک رویداد گذشته ادعا می کند که اوکی است تا وضعیت اوکی ها را توضیح دهد، و در یک رویداد دیگر او ادعا کرد که حفار زغال سنگ است تا در مورد معدن زغال سنگ توضیح دهد، ما یک کمی آزارش می داد که مدت زیادی طول کشید تا ادعای یهودی بودن را باور کند. اگر قبلاً دو بار چنین کاری را انجام داده بودم، باید بلافاصله برای او اتفاق می افتاد. اگر شخص دیگری این طرح را به او پیشنهاد می کرد، این تعویق می توانست به طور قطعی بهبود یابد. می‌توانیم تصور کنیم که مادرش می‌گوید: "تو زمانی ادعا کردی که اوکی هستی تا بفهمی که اوکی بودن چه چیزی را ترجیح می‌دهد، پس چرا به یهودی بودن خود اظهار نمی‌کنی؟" با این حال، از آنجایی که فیل این فکر را خودش ساخته است، ما نمی‌توانیم فکر نکنیم، "وقتش فرا رسیده است!" او تجربه می کند، مانند زمانی که سعی می کند به یک اقامتگاه شیک نگاه کند و از کمک محروم می شود. در واقع، او معتقد بود که چه برنامه‌ای برای وقوع دارد؟ در واقع، به نظر می‌رسد که او کمتر از هر فرد دیگری در فیلم Gentleman's Agreement درباره دشمن سامی‌گرایی می‌داند. ما این احساس را داریم که ناآگاه ترین فرد در مورد دشمن سامی گرایی برای نوشتن مقاله ای در مورد آن انتخاب شده است. نیمه بهتر او کتی باید به او اطلاع دهد که افراد دارای خانه در مناطق خوش آب و هوا برای اجتناب از فروش یا اجاره دادن به یهودیان قراردادی جنتلمن دارند. آیا کسی می تواند توضیح دهد که چرا او با این موضوع آشناست، اما او نمی داند؟ شاید او باید مقاله را بنویسد. به هر حال، فیل ممکن است با همراه یهودی خود و منشی یهودی اش همکاری داشته باشد. در صورت مساوی بودن همه چیز، کسی که کمترین درک را از دشمن سامی گرایی دارد، فکر می کند که باید مقاله را خودش بنویسد.

و این موضوع را مطرح می کند، چرا یک یهودی مقاله را ننویسد؟ به نظر می رسد مجله فیل در استراتژی استخدام خود مقاله ای را برای یهودیان قربانی می نویسد، که وقتی Minify به آن توجه کند تغییر می کند. در هر صورت، این منطقی نیست که چرا Minify، که به نظر می رسد هنوز در هوا برای مبارزه با سامییسم خصمانه است، یک یهودی را برای اتمام کار در تمام مدت استخدام نکرده است. ما تقریباً این تمایل را داریم که مقاله (و فیلم واقعی، تا آنجایی که به آن مربوط می شود) اهمیتی نخواهد داشت، مگر اینکه تجربه یهودی از طریق روان یک یهودی جدا شود.

به علاوه، از آنجایی که فیل یهودی نیست، سخت است بپذیریم که او نیز مانند یک یهودی واقعی، تأثیر تعصب را احساس کند. فیل زمانی که سوگیری را تجربه می کند به شدت عصبانی می شود. با این حال، با فرض اینکه ادعا می‌کردم یهودی هستم و می‌خواهم دشمن سامی‌گرایی را توضیح دهم، هر بار که کسی من را عصبانی می‌کرد، با خوشحالی مخفیانه به حمام می‌رفتم تا یادداشت‌هایی را ضبط کنم و فکر کنم: «پسرم، این چیز خوبی برای من خواهد بود. آن مقاله ای که قرار است بنویسم."

بر اساس یک دیدگاه واقعی به زندگی، درک جنتلمن یک نمایش برجسته از ترکیب داستان فرعی صمیمانه با موضوع اصلی فیلم است. معامله بین پک و مک گوایر به عنوان مفاهیم تبعیض علیه یهودیان به روشن کردن آنچه که یک یهودی واقعاً در چنین شرایطی می تواند احساس کند کمک می کند و همچنین به طرح توطئه منجر می شود. قرارداد شرافتمندانه به زیبایی ترکیب شده و به خوبی بازی کرده است.

قرارداد شرافتمندانه به طور موثری در بررسی ساختارهای مختلف سوگیری می‌تواند عمل کند و واکنشی قوی در بیننده ایجاد کند، بدون اینکه دستکاری شود.

من می گویم "تعصب" در پرتو این واقعیت که مثال قابل توجه تر از تبعیض علیه یهودیان است. امروزه ما آن را بیشتر به عنوان سوگیری علیه اسلام و همچنین تعصب برخی مسلمانان علیه آمریکایی ها می بینیم. این به این دلیل ادامه می‌دهد که افراد با دیدن این اتفاق از جای خود بلند نمی‌شوند، نقطه‌ای که فیلم به سمت پایان به خانه می‌رود.

ممکن است بخواهم احساس کنم که قرارداد شرافتمندانه با توجه به تبعیض علیه یهودیان، تا حدی در آمریکا، تاریخی کهنه است. من با چیزی شبیه به آنچه در فیلم Gentleman's Agreement یافت می شود مواجه نشدم، با این حال نام من "یهودی" نیست و هرگز هم نبوده است. با تعصب کمی که با آن مواجه شده ام، از سوی افرادی بود که به دلیل ناآگاهی از آنها احساس ناامیدی می کردم. اکثریت قریب به اتفاق نمی‌دانند چه کسی یهودی است و چه کسی در میان افراد محلی یا افراد برجسته نیست، زیرا تنها چیزی که از یهودیت می‌دانند یک تعمیم است که اکثر یهودیان با آن سازگار نیستند. با این حال، با توجه به مسائل تحقیر آمیز دولتی که برخی از مناطق کشور را آلوده کرده است، من نگران هستم که تبعیض علیه یهودیان ممکن است در حال افزایش باشد.

خارج از ایالات متحده شرایط وحشتناک تر است. در چند کشور آسیایی که من با افرادی آشنا شده ام که به طور بی چون و چرا به تبلیغات گمراه کننده نازی ها اذعان می کنند، شبیه به آنچه که سرمایه داران یهودی ایالات متحده را کنترل می کنند، طیف گسترده ای از سوگیری ها علیه غیرآسیایی ها و حتی علیه آسیایی های مختلف با هویت های مختلف وجود دارد. آنها بهتر است با نمونه های قرارداد شرافتمندانه آشنا شوند.

قرارداد شرافتمندانه به هر طریقی در ایالات متحده به خصوص در سال 1947 ساخته شده است و مشارکت شگفت انگیزی داشته است، در حالی که آنقدرها هم خیره کننده نیست، در واقع نشان می دهد که چرا آمریکا فوق العاده است. در حالی که قبلاً طیف گسترده ای از جانبداری وجود داشته است، این چیزی بود که کشور ما در مجموع برای بقای آن تلاش کرده است. در مجموع، آمریکا کشور یهودی ستیز یا متعصب نبوده و نبوده است.

و بنابراین به تماشاگران هشدار می‌دهم که در حالی که فیلم بسیار دقیق است، می‌تواند این احساس را القا کند که تبعیض علیه یهودیان، به‌ویژه در شهر نیویورک، عادی‌تر از آنچه واقعاً بود، بود. یک یهودی حاضر نیست یک انبار یا خانه را در شهر نیویورک یا حومه شهر ردیابی کند؟ شما باید بچه اسکان پس از درگیری کوتاه بود، با این حال بیش از 1،000،000 یهودی در شهر نیویورک زندگی می کردند، و فضل بیشتری در حومه شهر وجود داشت. به هر حال، سلام، این یک روایت نیست.

در بالای فهرست اولویت‌ها نگه دارید که این کار شاخصی از تبعیض علیه یهودیان را جمع‌آوری می‌کند. من شک دارم که تجربه آن در ایالات متحده امری عادی بود

مراقب یکی از اعضای ارشد جوان استاکول باشید. او همه چیز را بدون هیچ گونه اغراق و اغراق به درستی انجام داد. پس از سه سال، او چیزهای خود را در کار خود در "کیم" نشان داد و اتفاقاً به یک حرفه بزرگ بالغ رسید، از جمله یکی از بهترین سریال های تلویزیونی ساخته شده، "جهش کوانتومی". من اطمینان دارم که روزی او نقش نقش آفرینی در فیلم Gentleman's Agreement مهمی را که شایستگی اش را دارد به دست می آورد.

گرگوری پک را دوست دارم و «کشتن یک پرنده مسخره کن» را یکی از بهترین فیلم‌های تمام دوران می‌دانم (اصلی را هم در عالی‌ترین نگاه می‌دانم، اما این بی‌اهمیت است). اگرچه قرارداد شرافتمندانه واقعاً آنقدرها هم عالی نیست، اما لحظات خود را دارد.

قهرمان ما با بازی پک، یک ستون نویس است که در انجام داستان های مورد علاقه انسان بسیار عالی است. همانطور که فیلم شروع می شود، متوجه می شویم که او به تازگی در نیویورک ظاهر شده است و وظیفه جدید او مبارزه با یهودی گرایی است. او می داند که این یک چیز است که شاهد چیزی برای کسی باشیم و با آنها همذات پنداری کنیم، هرچند رویارویی مستقیم با آن یک چیز منحصر به فرد است. بنابراین، او انتظار یک شخصیت یهودی را دارد و شروع به بررسی تأثیر آن بر زندگی روزمره خود می کند. او می‌داند که افراد زیادی وجود دارند که آشکارا با یهود مخالف هستند و طرز فکر آنها را به خوبی درک می‌کند. آنچه را که او با جدیت بیشتری درک می کند، نحوه رفتار و فعالیت (یا کمبود در آن بخش) افراد ادعایی لیبرال و بزرگ است. او از درک دلیل اینکه چرا این افراد ظاهراً بزرگ با صدای بلندتر علیه رفتارهای خارج از خطی که این دشمن فوق سرسخت سامی ها با یهودیان می کنند صحبت نمی کنند.

جان گارفیلد تأثیر فوق العاده ای دارد. همدم یهودی ای که همه چیز را دیده و تجربیات ارزشمندی را در روح و روان کسی که تمام عمرش با تعصب زندگی کرده است به ارمغان می آورد. آن لاو و دیگنیتاری استاکول به طور جداگانه به عنوان مادر و فرزند قهرمان داستان باورنکردنی هستند. هر دو علم درخشانی با پک داشتند و صحنه‌ها از جمله ویژگی‌های رابطه‌ای بسیار معتبر بودند.

چیزی که من خیلی دوست نداشتم، داستان عاشقانه بود. علم جفت اصلی چندان وجود نداشت و رابطه عجولانه و اشتباه به نظر می رسید. از دیدن این که برای یک بار هم که شده نیازی به زوج اصلی برای اتحاد مجدد نداشتم شگفت زده شدم! بعلاوه، این خبر وحشتناکی برای هر داستان محبتی است.

پیام بازگشت به خانه قرارداد شرافتمندانه این است که با پیشبرد واقعی شرایط افراد مورد آزار، افراد فرضی بزرگ علاوه بر این به عموم مردم آسیب می‌رسانند. این پیام بر من در سطحی خصوصی تأثیر می‌گذارد، به این دلیل که مدت‌ها پیش یکی از همراهانم، که در میان گروهی از اقلیت‌ها جایی داشت، به من درباره تمام تعصباتی که با آن روبه‌رو شد، آموزش داد. طبیعتاً در درونش عذاب و سختی زیادی داشت. اگرچه من که در یک فضای لیبرال و با همراهان متعدد از شبکه های اقلیت بزرگ شده بودم، هرگز ندیده بودم که هیچ یک از همراهانم با چنین سوگیری روبرو شوند. بنابراین، در غفلت ظالمانه خود، به او اطلاع دادم که اگر به هر طریقی این افراد افتضاح روی این سیاره وجود داشته باشند، در بهترین سناریو بسیار زیاد نیستند! بخشنده، چقدر گنگ و ساده لوح بودم! در حال حاضر بدیهی است، من بهتر می دانم و درک می کنم که سهم بزرگی در این موضوع این است که برخی از افراد بزرگ ادعا شده حتی با بخشی از شیوه های پنهانی که در بین عموم مردم فراگیر شده است، آشنایی ندارند. علاوه بر این، قرارداد شرافتمندانه نشان می دهد که حتی افرادی که آگاه هستند، در پرداختن به آن کوتاهی می کنند! ما به عنوان یک عموم مردم تا حدی بیگانه هراس هستیم که در صورتی که یهودیان نباشند، بر گردهمایی دیگری تمرکز می شود. ما عموماً تمایز بین «ما» و «آنها» را به پایان می‌رسانیم و همچنان به ساخت استانداردهای جدید ادامه می‌دهیم تا این صلاحیت‌ها را دائماً بیشتر کنیم. من اطمینان دارم که می‌توانیم این حلقه بی‌پایان را بشکنیم و دریابیم که چگونه می‌توان یکدیگر را به‌عنوان هم ارز یا حتی بهتر، به‌عنوان بخشی از یک خانواده مشابه ببینیم. انگشتان دست کشیده!

باید درباره «توافق آقایان» در فضایی که در آن صورت گرفت، قضاوت کرد. این یک فیلم نقطه عطف بود، احتمالاً اولین فیلم توانمند اجتماعی در تاریخ سینما که به سختی از درک دولت از سوسیالیسم در هالیوود و همچنین گربه های چاق مختلف صنعت فیلم که نیازی به ساخت آن نداشتند، دور شد. به ندرت هیچ فیلمی دستاوردهای معتبری از لحاظ اجتماعی مهم باشد، حتی امروز، با این حال، «توافق آقایان» متوجه شد که چگونه به آن سطح برسد، در حالی که تجارت فیلم اغلب از مسائل واقعی جهانی دوری می‌کرد.

مرکز فیلم با سامی گرایی در ایالات متحده خصومت می کند، که بیشتر آمریکایی ها به دلیل اعمال نادرست نازی ها در طول هولوکاست به آن توجه کرده بودند. در ابتدا رمانی از لورا ز. هابسون، عنوان اشاره به درک ضمنی بین افراد یک منطقه محلی برای اجازه ندادن به یهودیان برای زندگی در مناطق خود دارد. این روایت یک خبرنگار روشن‌فکر به نام فیل گرین (گریگوری پک) را بازگو می‌کند که ایده‌آل‌ترین راه را برای نوشتن در مورد این موضوع انتخاب می‌کند، برخورد مستقیم با آن است، بنابراین او به هر کسی که می‌داند می‌گوید یهودی است.

یهودیت در فیلم Gentleman's Agreementنامه گرینری هارت مشغول است. به غیر از بحث علیه سامی گرایی و کار جان گارفیلد به عنوان همدم یهودی فیل، دیوید، واقعاً یهودیت در فیلم Gentleman's Agreement وجود ندارد. با تفکر، با وجود این، بر روی کل تصویر ظاهر می شود. به تصویر کشیدن واقعی خصومت با سامی گرایی از همان ابتدا اندک است و به چند نمایش صریح تبدیل می شود که در نهایت نمایشی را به فیلم اضافه می کند.

قابل درک است که فیلم سعی می کند به عنوان تعادلی از احساسات مثال زدنی الیا کازان با شخصیت های شخصی و ظریف که جمعیت به سرعت جزئی به آن تبدیل می شود. در سال 1947، سازندگان هرگز تصویری نمی ساختند که به طور کامل در مورد یک موضوع تطبیق داشته باشد، نه به چیزی به عنوان دست نخورده و پنهانی که خصمانه با سامی گرایی باشد. احساسات یک الزام غیرقابل انکار بود و "توافق آقایان" این احترام انحرافی را منتقل می کند. احساسات فیل با کتی (دوروثی مک‌گوایر) مشتاقانه و متقاعدکننده است، صرف نظر از اینکه مشاجره‌های آن‌ها، ناشی از تعهد فیل به «پروژه‌اش»، به نظر سخت‌گیرانه می‌آیند یا خیر.

کازان انرژی را به حرکت در می‌آورد. عشق خشن آنها به پیام جدایی فیلم به مثابه غفلت، نه فقط در کمین های پر شور بیرونی یا وحشیگری. «توافق نجیب زاده» که به خوبی توسط شخصیت گارفیلد آشکار می شود، شروع به آشنایی با ایده سوگیری با مردم آمریکا می کند. این دشمن سامی‌گرایی را می‌توان با ساکت ماندن و ادامه دادن به طور مؤثر حفظ کرد، چیزی است که من تصور می‌کنم جامعه عمومی انتظار شنیدن آن را دارد.

توسعه فیلمنامه‌ها تا حدودی مبتدی است، اما هدف از توضیح آن است. چیز اصلی همه چیز فرصتی برای شروع ایجاد می‌کند و می‌توان طرح را گاهی به تأخیر انداخت، تلاش برای یافتن تقلا در دشمن کوچک اشتباهات سامی که بخشی از شخصیت‌ها مرتکب می‌شوند، با این حال بازیگران واقعاً سطحی از کنترل را حفظ می‌کنند و از ترس و وحشت موضوع عبور می‌کنند. خوب برای جمعیت چقدر واضح تر از این است که یک قهرمان اسکار در آن لاو، که نقش مادر فیل را بازی می کند که بیمار شده است، گفتمانی مشتاقانه در مورد نیاز به زندگی کافی برای دیدن یک دنیا را بیان کند؟ در صورتی که قطعاً آنقدر برجسته نباشد که مورد توجه قرار گیرد، معنای واقعی "توافق آقایان" را خیلی دنبال نکرده اید. از سایت من در http://moviemusereviews.com دیدن کنید.

تفاهم جنتلمن که توسط الیا کازان هماهنگ شده بود، فیلم مهمی بود که خصمانه با یهودی گرایی در آمریکا بود. امروزه به نظر می رسد بیش از حد آموزنده و با وزن است.

گریگوری پک در نقش فیل گرین بازی می کند. مردی مجرد با یک کودک خردسال که به نیویورک نقل مکان کرده است تا یک هفته به هفته مجله آهنگسازی کند.

او پس از اینکه فرزندش اطلاعاتی در مورد آنچه به دست آورد، با تردید کاری را بر عهده می گیرد تا درباره دشمن سامی گرایی مطالبی را بنویسد. دلالت بر آن داشت. او هیچ سرنخی در مورد نحوه رسیدگی به موضوع ندارد.

فیل بعداً در حالی که با مادر ضعیفش صحبت می کرد، فکری به ذهنش می رسد. او ادعا خواهد کرد که یهودی است و دقیقاً راهی را که با او برخورد خواهد شد، مشخص خواهد کرد. او خود را فیل گرینبرگ می نامد.

او همچنین به سرعت احساسات پرشوری را نسبت به خواهرزاده سردبیر کتی تجربه می کند. فکر او برای مقاله‌ای در این زمینه بود.

با این حال فیل با جلد خود آغشته می‌شود. او با جدایی که با آن روبرو می شود به راحتی اذیت می شود. این موضوع بر رابطه او با کتی تأثیر می گذارد زیرا فیل هرگونه اظهارنظر غیر معمول را احتمالاً نژادپرستانه می داند.

درک جنتلمن فیلم مهمی در رابطه با برخورد با تعصب و خصومت با یهودی گرایی است. صحنه‌ای که فیل تلاش می‌کند در اقامتگاهی که دارای جایگاه اخراج مشتریان یهودی است را چک کند، بسیار مشهور بود.

این صحنه بدون نقص نیست. قرارداد شرافتمندانه که در سال 1947 ساخته شده است، با هیولاهای اردوگاه های مرگ نازی ها مقابله نمی کند. حتی به آن ارجاع داده نشده است. استثنای آشکار دیگر این است که تعصب تاریک نادیده گرفته شده است. من فکر می کنم هیچ شخصیت تاریکی در فیلم Gentleman's Agreement وجود ندارد.

با این حال، فیلم تلاش می کند تا به پیچیدگی های شخصیت یهودی رسیدگی کند. معلم لیبرمن ادعا می کند که یک محقق است و نه یک یهودی سختگیر، بلکه می داند که از نظر اجتماعی و قومی او را یهودی می نامند. در نتیجه، چهره جدایی و نام بردن.

تقریباً در اثر کوتاه، فیل در کنار تخت مادرش تعظیم می‌کند و مکاشفه‌اش را می‌گوید: "مادر، فهمیدم! نقطه، سرب. من یهودی خواهم شد! چرا، تنها کاری که باید انجام دهم این است که آن را بگویم! آی تی!" مادرش به طور مشابه با قاطعیت پاسخ می دهد: "این باید باشد. همیشه زمانی است که شما اینقدر مطمئن هستید." در جلسه سردبیری به اکثر آنها می گوید که یهودی است. به زودی پس از آن، منشی جدید او قطعا متوجه می شود که فیل یهودی است. واضح است که چنین اطلاعاتی قابل ستایش بود. در ارتباط با این موضوع، یکی از مصحح‌ها این نکته را به فیل ارائه می‌کند: «چرا، بخشی از نزدیک‌ترین همراهان من یهودی هستند». مدیر زن انفرادی به آن اضافه می‌کند: "و بخشی از نزدیک‌ترین همراهان شما متدیست هستند، اما شما هرگز در گفتن آن مشکل ندارید." من یهودی هستم." او با تردید پاسخ می دهد: "یهودی؟ هر طور که باشد، شما نیستید! آیا این حقیقت دارد یا نه؟ نه اینکه روی من تأثیری داشته باشد. هر طور که باشد، شما گفتید: "بگذار همه بدانند. "مثل اینکه قبلا این کار را نکرده بودی و اکنون انجام می دادی. بنابراین من اخیراً فکر کردم. نه اینکه تأثیری روی من داشته باشد. فیل، تو اذیت شدی."

تنظیم جنتلمن شبیه یک صحبت طولانی است. در مورد اینکه چگونه در هر صورت، وقتی فرض می‌کنیم که بدخیم عمل نمی‌کنیم، در هر صورت ممکن است چنین باشیم. یکی از نمونه ها این است که توجه به یک شوخی افراطی برای همه مقاصد و مقاصد بسیار وحشتناک است. پاپ خسته کننده می شود و داستان عاشقانه به طور استثنایی محدود به نظر می رسد.