🌸 دانلود فیلم Medium Cool 1969 (رسانه‌ها احساس ندارند)

رسانه‌ها احساس ندارند 1969 (به انگلیسی: Medium Cool) یک فیلم درام و محصول 1969 کشور آمریکا, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم رسانه‌ها احساس ندارند 1969 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که یک خبرنگار تلویزیونی خود را درگیر خشونت ها و اتفاقات ناخوشایند برخاسته از کنوانسیون ملی دموکرات ها در سال 1968 می بیند..

این فیلم به کارگردانی Haskell Wexler, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم رسانه‌ها احساس ندارند 1969 یا دانلود دوبله فارسی فیلم Medium Cool 1969 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Robert Forster, Verna Bloom, Peter Bonerz, Marianna Hill, Harold Blankenship, Charles Geary, Sid McCoy, Christine Bergstrom, William Sickingen, Robert McAndrew, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود رسانه‌ها احساس ندارند 1969 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Robert Forster, Verna Bloom, Peter Bonerz, Marianna Hill, Harold Blankenship, Charles Geary, Sid McCoy, Christine Bergstrom, William Sickingen, Robert McAndrew, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی رسانه‌ها احساس ندارند 1969 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم رسانه‌ها احساس ندارند 1969 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود Medium Cool 1969 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

رده سنی فیلم رسانه‌ها احساس ندارند 1969 R بوده و قبل از دانلود فیلم رسانه‌ها احساس ندارند 1969 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر R سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای درام, بوده و محصول کشور آمریکا, هست. زبان اصلی فیلم رسانه‌ها احساس ندارند 1969 انگلیسی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم رسانه‌ها احساس ندارند 1969 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم Medium Cool 1969 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم رسانه‌ها احساس ندارند 1969 7.2/10 از 10 می باشد.

یک خبرنگار تلویزیونی خود را درگیر خشونت ها و اتفاقات ناخوشایند برخاسته از کنوانسیون ملی دموکرات ها در سال 1968 می بیند.
یک گزارشگر اخبار تلویزیونی می بیند که شخصاً درگیر خشونت هایی است که در اطراف کنوانسیون ملی دموکراتیک 1968 فوران کرده است.
یک گزارشگر تلویزیونی بطور شخصی درگیر خشونتی که حول کنوانسیون ملی دموکراتها در سال 1968 بوجود آمده است،می شود و...
جان کاسلیس سرسخت ترین گزارشگر خبری تلویزیونی است. پس از گزارش گسترده در مورد خشونت و تنش‌های نژادی در جوامع فقیر، او متوجه می‌شود که شبکه‌اش با دادن دسترسی به فیلم‌هایش برای یافتن مظنونان، به FBI کمک می‌کند.

جهت دانلود فیلم Medium Cool 1969 (رسانه‌ها احساس ندارند) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

فیلمی کاربردی بر اساس یک فیلمبردار تلویزیون و رابطه او با یک مادر مشترک منفرد، ساخته شده در فضای اجتماعی یک تحریک سیاسی توده ای و از دست دادن اعتماد به اصالت چارچوب. نقطه کانونی فیلم موقعیت هایی در شیکاگو در اواسط سال 1968 است، زمانی که پلیس و دروازه بان عمومی دعواها را در جریان نمایش عمومی حزب مبتنی بر محبوبیت سرکوب کردند.

رسانه‌ها احساس ندارند با استفاده از تولید شد. دیدگاه یک فیلمبردار تلویزیونی و ما همراه با او ناسازگاری های منطقی کار و شغل اجتماعی او را تجربه می کنیم - او به طور همزمان کارگری است که در تجارت رسانه ای استفاده می شود، ارتباطی است که پیام های رسانه ای را شکل می دهد و می فروشد، و بازمانده از هدایت غلط رسانه ای و دستکاری.

از طریق داستان‌هایی که او می‌سازد، ما با او از ناهماهنگی‌های عموم مردمی که در آن زندگی می‌کند سفر می‌کنیم: از آماده‌سازی و آموزش روشمند همکاران جوان در دیده‌بان عمومی تا گروه‌های مجزا. و سرکوب مخالفان، تا مکالمات در محله یهودی نشین تاریک، جایی که او با افراد آگاه نژادی و طبقاتی ملاقات می کند که روابط نژادی و تعمیم رسانه ای را از بین می برند، هر جمله و سوال را برگرداند. عبارات را گذاشت گفتمان و صحنه ها با احتیاط فضای سرخوردگی را ایجاد می کنند.

فیلم روایی خام ضبط شده در اجلاس "تابستان داغ" سال 1968 در شیکاگو این احساس را ایجاد می کند که به احتمال زیاد چارچوب ممکن است هرگز در هیچ نقطه ای نباشد. دارای اصالت بود، زیرا برای همیشه از طریق کنترل، سرکوب و نیروی وحش حفظ شده است. با توجه به مناسبت های واقعی

جان کاسلیس، فیلمبردار خبری در شیکاگو در جریان نمایش مبتنی بر محبوبیت در سال 1968، در پریشانی سیاسی و رایج روزگار به سرعت عمل می کند.

این یک فیلم اولیه جذاب از فیلمبردار با استعداد وکسلر است که جسورانه تلاش می کند تا یک داستان ساخته شده (فورستر و بلواسوم را ملاقات می کنند و احساسی را شروع می کنند) با فیلم واقعی آن زمان (به طور واضح یک اوباش در پارک جایزه، نزدیک به دورترین حد فیلم) ترکیب کند. برای من واقعاً به این صورت کار نمی کند - کاراکترها بسیار دور هستند و فلسفه هیپی مدت هاست کم رنگ شده است - با این حال برای تلاش در چیز دیگری شایسته تحسین است. از آنجایی که رکورد اکنون زمان ایده آل است، اما فریبنده است. سال 68 سال بسیار وحشتناکی بود، ویتنام در سطح شوک‌هایش، درگیری‌های مداوم بین مردم و پلیس در سراسر ایالات متحده، شورش‌های معروف دانش‌آموزان در پاریس، و هر دو مرگ مارتین لوتر لرد و رابرت کندی بود. با شفافیت حیرت‌انگیزی مشکلات زمان را به خود جلب می‌کند - وقتی فورستر برای انجام یک داستان «علاقه انسانی» به گتو می‌رود، یک لابی‌گر تاریک پاسخ می‌دهد: «این موضوع باعث می‌شود که یک فرد در مورد اینکه آیا قرار است کاری مهم را برای افراد مختلف انجام دهید یا نه. یا اینکه آیا شما فردی را در نظر می گیرید که به او علاقه مند هستید." نارضایتی رسانه ها را نیز در نظر می گیرد. در صحنه اولیه، فورستر از یک منطقه فاجعه‌آمیز در بزرگراه فیلم می‌گیرد و پس از آن یک وسیله نقلیه اضطراری را به عنوان ایده در نگاهی به گذشته فرا می‌خواند. عنوان جذابی نیز دارد، که من اینطور تعبیر می‌کنم که اخبار تلویزیون ترجیح می‌دهد به شیوه‌ای عمل کند که خود را در بهترین حالت قرار می‌دهد، در مقابل افشاگری بی‌علاقه و قابل اعتماد - مسئله‌ای که اکنون مانند آن سابقه نداشته است. هر آنچه که دیدگاه من باشد، این یک دستاورد غیرقابل تصور برای وکسلر، مدیر فیلمبردار-نویسنده است.

Just Put... The Title ارجاعی است به کتاب و نظریه فلسفی، زمین درهم شکسته مارشال مکلوهان"درک رسانه" (1964)، و یک قطعه دوست "رسانه پیام است". برای مثال،

تلویزیون یک رسانه "باحال" است و کلمه چاپی "داغ" است. با توجه به اینکه فرد باید چه مقدار "تفکر" یا "کار" را در "پیام" ارسالی قرار دهد، همچنین سطح یا ساختاری که برای معرفی آن استفاده می شود.

این موضوع بسیار مورد بحث قرار گرفته است، اما قبلاً به ندرت دیده می شود. (اکنون در Blu-beam از Measure منتشر شده است) فیلم یک قطعه کار انتقادی بود و هست که جهان اصیل و دنیای عجیب را بسط می دهد و مانع نمایش "Cinema-Verite" "Documenting" یک محیط کلی می شود. از چنین جو اجتماعی، سیاسی و عمومی که واقعاً «معجزه‌آسا» است که هاکسل وکسلر، فیلمبردار و اولین بار رئیس، به دلیل قرار گرفتن در زمان ایده‌آل «مبارک» شده است.

انتخاب ترکیب «فیلم روایت واقعی» و انحرافات احساسی مناسبت‌های واقعی و افزودن یک داستان عاشقانه درباره فیلم‌بردار تلویزیونی که آنقدر غرق در یک تصادف متلاطم با گستره‌ی عظیم است، که ممکن است در هیچ نقطه‌ای کمکی به تغییر و روشن شدن او نشود. دقیقاً همان مقداری است که "تمام جهان در حال تماشای آن است" چه اتفاقی می افتد g در شهر و در تلویزیون، همه جا نمایشگرها هستند.

رابرت فورستر و ورنا بلواسوم در درجه اول اهمیت هستند و فیلم واقعی را نمی توان هم به معنای واقعی و هم به صورت استعاری فراموش کرد. این واقعاً کار است که مهم است.

وکسلر نیز هنگامی که رسانه‌ها احساس ندارند قوی را راه اندازی کرد، آنچنان که به ندرت یک سال پس از آن تحویل شد، "تجمل" دانستن گذشته، بازتاب یا تاریخ را ندارد. مناسبت های اوج فیلم رخ داد.

برای همه متخصصان اجتماعی و تاریخ باید دید.

مطمئناً تاریخ‌گذاری شده و در عین حال جذاب به‌عنوان یک مورد دوره‌ای، من این موضوع تا حدودی جذاب و فریبنده را در دقایق خاصی دنبال کردم. این دیدگاهی است در بخش آخر دهه 60، زمانی که یک ماموریت رسمی به دنبال دو مرگ مهم و در هنگام پریشانی اجتماعی در طی یک درگیری رخ داد که اکثریت قریب به اتفاق آن را درک نکردند یا نیازی به آن نداشتند. صدمات این زمان از چشم یک فیلمبردار تلویزیونی خیالی به نام رابرت فورستر دیده می شود، و او هم مورد تحسین و هم نفرت قرار می گیرد، زیرا او هر روز تلاش می کند تا داستان های مورد علاقه انسان ها را به دست آورد و موقعیت های مهمی را پنهان کند که باعث می شود نمایش عمومی مبتنی بر رأی در شیکاگو.

آنهایی که در انتظار بخش های قدرت داستان هستند، به طرز غم انگیزی ناامید خواهند شد، زیرا فیلم واقعاً طراحی ندارد، به سادگی دنبال فورستر می روند، به مناطق مختلف می روند و آنچه را که او ارائه می دهد تجربه می کنند. مفید است که افراد را از نحوه معرفی شبکه هایشان ناراحت می کند. زمانی که او به همراه ناظر صوتی خود از یک جامعه آفریقایی آمریکایی بازدید می کند، در یک منطقه محلی که از نبود تصویر واقعی و مطبوعات خارج از خط که کل داستان را نشان نمی دهد ناراحت شده است، نگاهی واقعی می کند.

این درگیری در یک نقطه رخ می دهد و به طور معقولی نشان می دهد که چگونه افراد به طور مداوم به شیوه هایی صحبت نمی کنند که به معنای درک کامل است، با این حال در پایان دو مرد احساسات خود را روشن می کنند بدون توجه به اینکه فورستر می داند که او نمی تواند کاری مشابه انجام دهد. مرد پشت دوربین چون واقعاً قدرتی ندارد. احساسات او با یک والدین مجرد (Verma Sprout) از همان ابتدا بسیار ناچیز بود، اما در نهایت مشکلات اصلی ظاهر می شوند. مطمئن نیستم که بتوانم رسانه‌ها احساس ندارند را پیشنهاد کنم، زیرا واقعاً احساس می‌کند که یک سخنرانی دو ساعته است، اما برای بزرگان نظریه‌های سیاسی و علاقه‌مندان به تاریخ، واقعاً فکر می‌کنم این یک ضرورت غیرقابل انکار است. با این حال، به طور کلی، واقعاً سرگرمی نیست. دیر یا زود، در حقیقت تا حدودی دلسرد کننده است.

مجموعه استاندارد یک «متوسط خنک» بازسازی شده و تکان دهنده را طراحی کرده است. پاسخ آمریکا به "Cinema Verite". با توجه به شرایط امروز ایالات متحده، فیلم هاسکل وکسلر ممکن است دیروز ساخته شده باشد. اگرچه نوآوری ضبط قطعاً تغییر کرده است. در واقع، با توجه به پیشرفت «نارنگی»، تصور فیلم «متوسط خنک» که صرفاً با تلفن همراه گرفته شده است، دشوار نیست. دوربین‌های 40 پوندی، دوربین‌های تلویزیونی سنگینی که در نمایش‌ها نصب می‌شوند، جعبه‌های صوتی یک طرفه و مواردی از این دست رفته‌اند. همانطور که مارشال مک کلاهان، روحانی و محقق محترم مکاتبات، بیان کرد: «رسانه پیام است». همچنین وکسلر سخنان این مرشد را تایید کرد. ما در شیکاگو در آستانه و در طول نمایش بدنام 1968 مبتنی بر محبوبیت هستیم. داستان نیمی تخیلی است، نیمی از حقیقت فیلم، یک عکس‌بردار بی‌خیال خبری که انرژی اش داستان و ضربه زدن به سر است. از طریق دوربین او به فشارهای نژادی، مالی و سیاسی و احساسات شدید زمانه سفر می کنیم. (برای افشای خوب، به «میامی و حمله شیکاگو» نورمن میلر مراجعه کنید). "قهرمان" جان کاسلیس از اینکه ضبط او توسط رئیسش به اف بی آی داده شده حیرت زده شده است. پس امروز چه چیز جدیدی است؟ در صحنه‌هایی با متجاوزان سیاه‌پوست، او به‌خاطر این که یک متخصص مخفی FBI است، سرزنش می‌شود، و آنها متوجه شدند که به چه چیزی اشاره می‌کنند، زیرا تا آن زمان او مات و مبهوت بود. جهان سفیدپوستان بدبخت از معدن زغال سنگ ویرجینیای غربی، تبادل نظر در اتاق خبر در مورد شغل پخش خبر. روح دهه 60 به بن بست رسیده است، اما در گرداب های خاص تا حد زیادی روزنامه نگاران پیرامونی، سرگرمی های مبتنی بر وب و روزانه یا هفته نامه های پخش جریانی. اما، روایات در حال بازگشت به زین هستند و جنبه تیره و تار زندگی و چند عکس فوری از اعمال خیرخواهانه را نشان می دهند. به همان اندازه که فیلم سرگردان است، ارزش دیدن را دارد تا یک بار دیگر بفهمیم که آن همه قدیمی چگونه جدید است

این تلاش اکتشافی در اواخر دهه 60 یک فیلم با ظرف زمان باورنکردنی است. این احساس ناراحتی و بی اعتمادی را به وجود می آورد که از زمان جدایی ناپذیر است. این در زمانی بود که رویدادهایی، به عنوان مثال، قتل آلتامونت و منسون به کشتن هیپی با رویا کمک کردند. مدیوم کول انتقادی را به تصویر می‌کشد که بسیار مطابق با زمان است.

رسانه‌ها احساس ندارند که در شیکاگو و در جریان نمایش عمومی چپ‌گرای سال 68 اتفاق می‌افتد، فیلم‌بردار بی‌طرف خبری و رابطه‌اش با یک بانوی ملی و او را دنبال می‌کند. کودک. داستان کم است علاوه بر این، پیام کاملاً واضح نیست. به هر حال، جدای از فاکتور زمانی، چیزی که رسانه‌ها احساس ندارند را سودمند می‌کند، نحوه ضبط آن در فیلم Medium Cool است. فیلمبرداری در جاهایی خیره کننده است. گروه بندی اعتبار اولیه که در آن دوربین یک دوچرخه سوار را در جاده های شیکاگو دنبال می کند تا آهنگ سوژه های توهم زا توسط مادران نوآوری Candid Zappa بسیار عالی است. به همین ترتیب، نماهای بعدی ورنا اسپروت که در میان شورش‌های ویتنام قدم می‌زند، با لباس تابستانی زرد کمی به‌طور باورنکردنی چشمگیر است. رئیس هاسکل وکسلر اصولاً یک فیلمبردار بود، بنابراین واضح است که حال و هوای فیلم بسیار قابل توجه است. علاوه بر این، ضبط سرگرمی‌کنندگان در محیط‌های مناسبت‌های واقعی، به‌عنوان مثال، اوباش و نمایش، به فیلم کیفیتی جاودانه و منحصربه‌فرد می‌دهد که به خوبی به آن کمک می‌کند.

از جنبه منفی، برخی از صحنه‌ها واقعاً طولانی هستند و دیدگاه «پیام» می‌تواند در مواردی بسیار خسته‌کننده شود. بازیگری عالی است، با این حال شخصیت‌ها ممکن است هرازگاهی بیش از حد درگیر شوند، و تمرکز زیاد روی آنها را برای ما دشوار می‌کند. همه چیز در نظر گرفته شده است، با وجود این، تکمیل در واقع یک ضربه نزدیک به خانه است.

چیزهای دیگری که باید به آنها نگاه کرد: یک صحنه عریان طولانی که باید در آن نقطه واقعاً شگفت‌انگیز بوده باشد. موسیقی متن توهم زا نیز واقعاً افتضاح نیست، از جمله صحنه اجرای زنده شیرین. در خاتمه، یک انقلابی تیره و تار که با صدای آشنای «تو گربه»، «تو حفاری می‌کنی» و غیره صحبت می‌کند بسیار خنده‌دار است.

اگر به دنبال فیلمی با داستانی خارق‌العاده هستید، پس به مدیوم کول از دست بدهید. در فرصتی که ممکن است بخواهید یک قطعه ذهنی توهم زا/سیاسی اواخر دهه 60 را با تصاویر و موسیقی باورنکردنی ببینید، سپس آن را امتحان کنید.

رسانه‌ها احساس ندارند غافلگیرکننده داستان ساختگی را با فیلم زنده کنوانسیون شدید حاکمیت اکثریت در سال 1968 تلفیق می‌کند.

رسانه‌ها احساس ندارند در اولین تحویل همه چیز را تحریک کرد. در آن مقطع، نمی‌توانست برای موقعیت‌های خطرناک سیاسی که در آن زمان رخ می‌داد، مؤثرتر باشد. رئیس وکسلر دوربین خود را به طور سرسام آوری تنظیم کرد تا درگیری وحشتناک بین مخالفان و پلیس های شیکاگو توسط نگهبان عمومی در نمایش مبتنی بر محبوبیت در سال 1968 حمایت شود. وکسلر درگیری ظهر روز را در منطقه تفریحی گرفت، اما نه به احتمال زیاد غیرقابل فیلمبرداری از اوباش خونین آن شب. صرف نظر از این، رسانه‌ها احساس ندارند نزدیک به فیلم روایی یک موقعیت قابل توجه است که جذابیت اصلی فیلم باقی می ماند.

فیلم به خودی خود غیر مستقیم، با حداقل توضیح یا گفتمان است. در عوض، کاسلیس (فورستر) ستون نویس را تار می کند، زیرا او چند واقعیت غیرقابل انکار در مورد وضعیت کشور را در حوالی سال 1968 می آموزد. اختلاف او و فیلمبردار گاس (بونرز) با افراط گرایان تاریک در یک محله یهودی نشین شیکاگو، برهه ای ناخوشایند باقی می ماند. به هر حال به نظر من تا حد زیادی بدون فیلمنامه است. من انتظار دارم که این گشودگی اصلی فردی بود که بسیاری از جمعیت های سفیدپوست به خشم تاریک نیاز داشتند و سپس در جوامع شهری افزایش یافتند. این تجربه خشمگین، که با دشمن سرزنش مخالفان جنگ و پلیس شبه‌نظامی تثبیت می‌شود، نمایه روشنی از ناراحتی رایج آن زمان را نشان می‌دهد - (به‌طور عجیبی، با وجود این، من اعتماد ندارم که کلمه «ویتنام» یک بار در گفتگو بیان شود) .

ما به همین ترتیب از طریق شخصیت‌های آیلین (شکوفه) و کودک کوچک هارولد (بلنکشیپ) به احساس جدایی کمک می‌کنیم. آیلین که توسط یک پدر فراری از خانه خود در ویرجینیای غربی بیرون آورده شده است، اکنون امیدوار است در شیکاگو زندگی کند، در حالی که هارولد تلاش می کند مطابق با روش های شهری تغییر کند. پایه و لهجه روستایی آنها آنها را به عنوان تپه ای در عناصر محیطی جدید خود نشان می دهد. صرفنظر از این، کاسلیس تصفیه شده صراحت بی‌معنای آیلین را جذاب می‌یابد، و بازدید کوچک آنها از کلوب رقص توهم‌زا، چیزی از ناهماهنگی شهری را که در آن زمان رو به رشد بود، آشکار می‌کند.

من متوجه شدم که وکسلر مطمئن نبود چگونه قسمت نیمه داستانی فیلم را به پایان می‌رساند، و در آنجا، قبول دارم، او با ایجاد حق با خلقی غیرقابل انکار، تلوتلو می‌خورد. در هر صورت، آخرین شات فیلم از چرخاندن دوربین به سمت ما نشان می‌دهد که ما نیز برای داستان مهم هستیم، که به نظر می‌رسد برای فیلمی از این نوع تخیلی مناسب است. به هر حال، فیلم منحصربه‌فرد باقی می‌ماند، و هرچند در این مرحله مؤثر نیست، نگاهی گیرا به زمانه‌ای خشونت‌آمیز دارد که از جهات متعدد هنوز با ماست.

9/11/2011 احتمالاً فرصتی غیرقابل قبول برای نگارش نظرسنجی از رسانه‌ها احساس ندارند زمین‌شکنی است، اما عملاً فرصتی ایده‌آل برای تماشای مجدد این احضار بخشی از مناسبت‌های دردناک سال‌های تحصیلی ما بود.

br/> نگاه «سینما حقیقت» رسانه‌ها احساس ندارند با گذشت سال‌ها حسی نسبتاً قدیمی به خود گرفته است و نگاه‌های خارق‌العاده رابرت فورستر به‌عنوان نمونه‌ای از بازی‌های باورنکردنی به اوج نرسیده است - با این حال هر دو هنوز به آنچه در ابتدا انجام داده‌اند، دست می‌یابند و ما را در بر می‌گیرد. با احساسات دنیایی که به‌طور حاشیه‌ای پریشان شده، از هم جدا شده‌اند، سن‌هایی که برای حفظ بهترین فرصت‌ها مناسب نیستند، هر دو پذیرفته شده‌اند.

شورش - جوانان و پلیس - که غیرقابل انکار شیکاگوی 1968 است. نمایش (پیروی از بازی طرف مقابل در میامی) شروع چیزی بود که ما اکنون در این کشور به سادگی شروع به بهبودی می کنیم. سپس، در آن نقطه، مانند اکنون، یک درگیری ناآشنا در سراسر کشور که بخشی از ملت احساس می کرد بزرگترین مزیت ما است که در آن دخالت کنیم، ویران کردن کشور بود. (مداخله ای که نشان داد همه چیز در هم آمیخته است - تصور نادرستی که چگونه میهن پرستی بر یک "نظریه دومینو" احمقانه برتری یافت و از ناامیدی رسانه ها برای گزارش رضایت بخش پیامدها و سران توسعه آزادی که هندوچین "فرانسوی" قبلی را به شکل رضایت بخشی گزارش کرد کمک نکرد. ویتنام در دهه 1950، یک پیروز قطعی در درگیری سراسری همه چیز به جز غیرقابل اجتناب بود). MEDIUM COOL تلاشی تا حدی بی ارتباط و در عین حال آمیخته برای درک و نگه داشتن یک آینه در برابر کشوری بود که از دیدن خود ناخوشایند بود - نه اینکه به طرح گفتمان بین خطوط نسلی یا مدیریت مسائل جداکننده آن اشاره کنیم.

شاید انحراف معروف بی قرار وسیله ای بد برای تلاش برای اتصال آن کلاهک بود، به ویژه بدون توجه به علل بیرونی که باعث ایجاد شکاف می شود، با این حال شروعی بود - و کنجکاوی امروز باقی مانده است نگاهی قوی به جهان به ظاهر تضادهای سیاسی خصمانه. که ممکن است برای ما مفید باشد تا برخی از استرس‌های امروزی را در چشم‌انداز قرار دهیم.

می‌توان آرزو کرد که برخلاف محافظت از دو دهانه در زمین (بدون توجه به اینکه درختان و صندلی‌ها چقدر «زیبا» شده‌اند) کسی واقعاً با ساختن فیلمی از نوع متوسط باحال، موقعیت‌های تاسف‌باری را که آمریکایی‌ها به‌عنوان «11 سپتامبر» شناخته‌اند، به یاد می‌آورد که در دهه‌های پس از اوج‌ها، سرکوبگران روان‌شناختی دو طرف را بررسی می‌کند. خوب این ممکن است بهترین بزرگداشت - که یک نفر واقعاً می تواند از آن به دست بیاورد - برای تعداد زیادی از افراد کشته شده در آن روز و درگیری ها و آشوب های سیاسی پس از آن باشد.

(چند اسپویل) مستقیماً خارج از عناوین کاغذی از نمایش شدید شیکاگوی 1968 بر اساس محبوبیت شیکاگو که مسائل دولتی را در آمریکا تغییر مسیر داد، «متوسط باحال» به یکی از قدرتمندترین فیلم‌های دهه 1960 تبدیل شده است که هنوز، نزدیک به 50 سال پس از در واقع، امروز با جمعیت طنین انداز است. در ابتدا داستانی سرراست از یک تصویربردار جان کاسلیس، رابرت فورستر است که به آخرین رویدادهایی که کشور را پاک می کند، می پردازد و در حال انجام کسب و کار خود و پوشش داستانی درباره علاقه یک راننده تاکسی در شیکاگو است که 10000 دلار برمی گرداند - چیزی شبیه به بیش از 100,000 دلار در سال 2016 پولی که او در سالن ثانویه تاکسی خود پیدا کرد.

راننده تاکسی تیره رنگ برخلاف اینکه با او به عنوان یک سومری نجیب رفتار می شود توسط پلیس به گونه ای مورد بازجویی متقابل قرار می گیرد که گویی یک کلاهبردار است. یا داروساز خیابانی که جان را که در مقر پلیس است و داستان را پوشش می دهد، به طرز غیرعادی ناراحت می کند. خود جان دیری نپایید که توسط اعضای خانواده راننده تاکسی مخالفت می‌کند و او را روشن می‌کنند که چگونه کارها برای کسانی که در محله یهودی نشین هستند توسط صاحبان قدرت به پایان می‌رسد، که در واقع باعث وحشیگری می‌شود که او بعداً در یک شورش پلیس در مقیاس کامل تجربه خواهد کرد. فیلم! به همین ترتیب، آیلین، ورنا اسپروت، والد مجردی که همسرش در ویتنام ناپدید شده است، فرزند او، هارولد، هارولد بلانکنشیپ، به دلیل نداشتن پدر در خانه وحشی شده است و کشف شد که در یک پارکینگ در شیکاگو به وسیله نقلیه جان نفوذ کرده است.

جان که در فیلم Medium Coolی که در ابتدا به فیلم درجه بندی ایکس می داد، با روث، روزنامه نگار، ماریانا اسلوپ، کاملاً جهش کامل داشت، اکنون با آیلین شدید شده است و تلاش می کند تا مراقب او و فرزندش باشد با این حال، خیلی زود همه چیز دیوانه می شود که شهر شیکاگو منفجر می شود و او و ایلین دقیقاً در مرکز آن قرار دارند و شورش هایی در سراسر شهر در حال رخ دادن است، زیرا نمایش عمومی قانون اکثریت واقعاً در حال پخش شدن است!

استفاده از فیلمی واقعی از شورش های شیکاگو خصمانه با ویتنام در طول نمایش مبتنی بر رأی، در حالی که آنها در حال وقوع بودند، فیلم دارای لحن روایی استثنایی است و رابرت فورستر و ورا بلوسم به سادگی همراه با این فعالیت شناور هستند. هر محتوا یا عنوانی را از تولیدکنندگان برای دنبال کردن خارج کنید. در جست‌وجوی هارولد که تمام حس جهت‌گیری را در هر یک از فعالیت‌ها از دست داده بود، این دو در نهایت با یک تصادف مرگبار خودکار در جستجوی او پس از پایان فیلم، می‌گردند. با هارولد کاملاً ایمن و در عین حال هر دو فقیر و همچنین سرگردان در تمام مدت. یک «همشهری کین» مانند فیلم «متوسط باحال» با هر بار ظاهر شدن بهتر می‌شود و از آن زمان به بسیاری از فیلم‌های متحرک عاقلانه انگیزه داده است که همتراز با آنچه بودند یا متناوب هستند، هرگز آن را کپی نخواهند کرد.

دانلود فیلم Medium Cool 1969 (رسانه‌ها احساس ندارند)

دانلود فیلم رسانه‌ها احساس ندارند 1969 با زیرنویس فارسی

🌸 دانلود فیلم رسانه‌ها احساس ندارند 1969

فیلم های مشابه