🌸 دانلود فیلم The Beatles: Eight Days a Week

The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years 2016 (به انگلیسی: The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years) یک فیلم مستند و محصول 2016 کشور بریتانیا, آمریکا, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years 2016 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که ران هاوارد در این فیلم مستند گروه راک “بیلتز” را دنبال میکند، از قرارها و اجراهای کوچکشان در لیورپول تا برگزاری کنسرت در اروپا و دیگر نقاط جهان ....

این فیلم به کارگردانی Ron Howard, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years 2016 یا دانلود دوبله فارسی فیلم The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years 2016 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Paul McCartney, Ringo Starr, John Lennon, George Harrison, Larry Kane, Whoopi Goldberg, Elvis Costello, Eddie Izzard, Sigourney Weaver, Richard Lester, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years 2016 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Paul McCartney, Ringo Starr, John Lennon, George Harrison, Larry Kane, Whoopi Goldberg, Elvis Costello, Eddie Izzard, Sigourney Weaver, Richard Lester, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years 2016 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years 2016 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years 2016 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

رده سنی فیلم The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years 2016 Not Rated بوده و قبل از دانلود فیلم The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years 2016 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر Not Rated سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای مستند, موسیقی, بوده و محصول کشور بریتانیا, آمریکا, هست. زبان اصلی فیلم The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years 2016 انگلیسی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years 2016 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years 2016 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years 2016 7.8/10 از 10 می باشد.

ران هاوارد در The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years مستند گروه راک “بیلتز” را دنبال میکند، از قرارها و اجراهای کوچکشان در لیورپول تا برگزاری کنسرت در اروپا و دیگر نقاط جهان ...

جهت دانلود فیلم The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years 2016 دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

بیتلز از گروه کارپورت (قبل از وجود گروه‌های حمل‌ونقل ماشین) به بزرگترین تظاهرات جهان رفت و در همان زمان نمایش‌های عرصه را ایجاد کرد. با این حال، آیا آن‌ها به عنوان یک کنش زنده عالی بودند؟

روایت ران هاوارد عصاره‌هایی از بخش بزرگی از چشمه‌های ماندگار نمایشگاه‌های زنده‌ی بیتلز را در کنار هم می‌آورد و بر حسب نیاز، شامل موارد زیادی برای هر فردی که داستان خود را با توجه به ظرافت های کوچک دنبال کرده است. در هر صورت، برای تماشاگران جوان تر، که احتمالاً می توانند از موسیقی اطلاع داشته باشند، اما واقعاً با وحشتی که آن را در بر می گیرد، The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years احتمالاً چیزی چشم نواز خواهد بود.

در در مراحل ابتدایی، از آنجایی که بیتلز به وضوح در حال جذب هواداران نزدیک خود در لیورپول است، آنها خوشحال هستند. وقتی به آمریکا می‌روند تا با دیوانگی فریادهای گسترده‌ای از آنها استقبال شود، هر چند حیرت‌زده، راضی می‌شوند. علاوه بر این، زمانی که کمتر از 4 سال بعد از این واقعیت، بالاخره اجرای برنامه را برای جمعیت زنده کنار گذاشتند، به وضوح نمی‌توانند تمام کار را تحمل کنند. The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years نشان می‌دهد که تغییر در حال رخ دادن است.

اما حتی اکنون، و حتی برای کسی که اساساً همه چیز را درباره داستان می‌داند، چیزی خیره‌کننده در نمایش دیدن آنها در چهار مرحله در مقابل تماشاچی قبل از 56000 بچه کوچک که صدا را با صدای موتور استریم منتقل می کنند.

فیلم پر بود. این یک تاریخ خصوصی برای بخش بزرگی از جمعیت بود، و مطالب داستانی جذاب برای افراد جوان تر. صدا و تصاویر بازسازی شده‌اند، اما بسیاری از آن‌ها در واقع محدودیت‌های تلویزیون 405 خطی و 8 فیلم خانگی استاندارد و غیره را منعکس می‌کنند.

موسیقی واقعاً کار می‌کند، اما قطعاً. بدون شک بهتر است باور کنید.

واقعا فیلم کسل کننده ای بود با این حال، به احتمال زیاد در درجه اول به دلیل ضربه‌هایی که مواد برانگیخته می‌شوند، ارزشیابی مناسبی کسب کند. با این حال، همانطور که مفسران مختلف گفته‌اند، در واقع همان چیز قدیمی وجود دارد و در کمال تعجب، برخی چیزها از مجموعه مجموعه گرفته شده است که اکثر افرادی که پس از جنگ جهانی دوم متولد شده‌اند قبلاً دیده‌اند.

به عنوان یک طرفدار فداکار بیتلز (از هر سال 1962 14 ساله بودم) واقعاً می خواستم خوش بگذرانم. با این حال، در حال حاضر احساس می‌کنم که می‌توانم خاطرات بیتل خود را متقاعد کنم که بازنشسته شوند، زیرا فهمیدم The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years ضبط‌شده وحشتناک، قدیمی، امروزه تلویزیون UHD بسیار منسوخ شده است. علاوه بر این، کنتراست بالا به سادگی نمایانگر عادی بودن است، همه چیزهایی که بیتلز ما آن همه انرژی را به آن وارد کرده است.

من دیگر هرگز در فاب چهار به عنوان افسانه های نیمه خدا نگاه نمی کنم، بلکه به عنوان سران تجربه ای که در آن بودیم. همه ما با هم در حمل و نقل بودیم که از تک رنگ بسیار متضاد به سیستم صوتی، تنوع توهم زا، با موسیقی به عنوان راننده و بیتلز به عنوان اسکورت محلی ما می رفتیم. ما در مجموع آنها را می شناختیم و در کل همدیگر را می شناختیم، و به قولی، همه به شدت به هم نزدیک بودیم. با این حال، ما در نهایت تا این نقطه از هم جدا شده ایم، حالا که مانند جنگجویان قدیمی که از مناطق جنگی جنگ بزرگ دوم برگشته اند، از یکدیگر دور شده ایم. ما تلاش می‌کنیم تا با این یاران همگام باشیم، اما در حال ناپدید شدن است.

و به احتمال زیاد این همه چیزهایی است که ران هاوارد می تواند مدیریت کند، من گمان می کنم همه چیزهایی است که هر کسی می تواند با آنچه در دسترس است مدیریت کند و دیگر کار زیادی انجام نمی دهد. شما برای سرمایه گذاری انرژی خود در این مناسبت ناامید نخواهید شد، اما می توانید مانند من آنجا را ترک کنید، زیرا می دانید که زمان پایان برای Beatlemania خودم است.

باید با افشای این موضوع شروع کنم که این روایت را پس از بررسی تلاش عالی پیتر جکسون به نام «بازگشت» تماشا کردم.

بازگشت با استقبال از تماشاگر به عنوان «مگس روی دیوار» در طول ترانه سرایی بیتلز غالب شد. روند. تمام اتفاقاتی که می افتد درست در مقابل چشمان ناظران در اتاق باز می شود. هیچ تلاش واقعی برای روشن کردن آنچه که در راه است برای ناظر وجود ندارد. هیچ تصویر واقعی وجود ندارد جکسون می‌داند که جمعیت او به اندازه‌ای زیرک هستند که می‌توانند به تصمیم خود درباره آنچه روی صفحه نمایش می‌افتد برسند.

در «هشت روز در هفته»، رئیس ران هاوارد به بخشی از ابزارهای داستانی مشابهی وابسته است که می‌توان در آن پیدا کرد. نمایش شبکه ای در E! کانال. درست زمانی که تماشاگر توسط فیلم روایی و موسیقی فوق‌العاده مجذوب می‌شود، جلوی هر گونه ظاهری از ادی ایزارد و ووپی گلدبرگ که در مورد احساس خود نسبت به بیتلز توضیح می‌دهند و دیدگاه‌های خود را در مورد تأثیر گروه بر فرهنگ مشهور بیان می‌کنند، مانع فیلم می‌شود. br/>
در حالی که از «هشت روز» لذت می بردم، بسیار می خواستم شیوه کم اهمیت جکسون برای پرداختن به داستان سرایی را داشته باشد. با نگاهی به گذشته، باید ابتدا فیلم هاوارد را تماشا می‌کردم و بعد از آن به فیلم جکسون ادامه می‌دادم، اگر در سکانس داستان شرکت می‌کردم.

چه بد بود از طرفداران بیتلز، یا نه، پیشنهاد می‌کنم ابتدا «هشت روز» را تماشا کنید، پس از آن یک جلسه تماشای ماراتن مناسب از «بازگشت» را دنبال کرد.

و در حین تماشای فیلم هاوارد، سعی کنید این کار را نکنید. اشغال شده توسط زوج "کمئو" که بیهوده و کاملاً زائد به نظر می رسند.

این روی PBS اجرا می‌شود و حتی با شکستن وعده‌ها، ارزش دیدن دارد. ران هاوارد واقعاً به طور مؤثر در هماهنگی این کار کار کرد. این محتوا با ظرافت توسط چندین روزنامه نگار قوی ساخته شده است. فیلم استوک استفاده شده درجه یک است. واقعیت ها در اطراف به اندازه گردهمایی حیرت انگیز هستند. سال‌های بیتلز واقعاً چه معنایی داشتند؟

هاوارد، یک کودک آمریکایی پس از جنگ، می‌توانست بیتلز را از 9 سالگی در سال 1963 بهترین درک کند. بچه‌های آن سن در تعجب بودند که چه چیزی گردهمایی انجام شد، آنها با آنها بزرگ شدند. تصویری که در اینجا نشان می‌دهد چگونه کارها در زمان شروع و توسعه توسط گردهمایی به پایان رسید، در واقع داستانی است که در هیچ نقطه‌ای امروز تکرار نمی‌شود. طراحی عمومی ما در این مرحله بسیار متنوع است. بیتلز چگونه کار می‌کرد؟

تا زمانی که 4 نفر درست کنار هم بودند، بیتل‌های اولیه جایی نمی‌رفتند. در اینجا به رینگو اشاره می کنیم، "وقتی ما 4 نفر دور هم جمع شدیم، به نظر می رسید که علم مناسب است. این یک جادو بود." مطمئناً چنین بود، و با توجه به این واقعیت که چنین بود، گردهمایی به سطح قابل توجهی افزایش یافت و پس از آن جدا شد. این مرکز فیلم همان صعود است.

نکته ای که در اواخر فیلم به آن اشاره شد به طور استثنایی آشکار است. زمانی که کسی بیش از حد مثمر ثمر می شود، مخالفت به دنبال شما می آید و شما از خود راضی می شوید و از خود جدا می شوید و نمی توانید روی اهداف منحصر به فرد خود تمرکز کنید. این برای هر کسی اتفاق می‌افتد، کسانی که به اندازه کافی جوان هستند تا بتوانند مدت زیادی را در پی این تأثیرگذاری ادامه دهند.

این یک خرابکار نیست که از رونق آنها بگذریم. The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years می‌گذرد و واقعاً به احساسات فردی گروه می‌پردازد که به اوج می‌رسند، و پس از آن تلاش می‌کردند که پایین نیایند. The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years یادداشت می‌کند که این سقوط از چه زمانی شروع شد و چرا. اینجا بهتر از برخی فیلم‌های دیگر از جمله فیلم‌های خود بیتلز گفته می‌شود.

در اینجا از فیلم کمیاب استفاده شده است، از جمله آخرین نمایش با هم، یک رویداد بدیع و کاملاً خودجوش. تکان دهنده است. در واقع، حتی افرادی که طرفدار بیتلز نیستند، باید واقعاً ارزش این اثر هنری را ببینند که این داستان را بشناسند و بدانند که چه چیزی استثنایی بوده است.

من در بیشتر قسمت‌ها روایت‌ها را تماشا نمی‌کنم، با این حال وقتی متوجه این داستان شدم به‌طور غیرمعمولی انرژی گرفتم. من بیتلز و به خصوص جان لنون را بسیار دوست دارم و به آن احترام می گذارم، و چشم انداز دیدن آنها در صفحه نمایش بزرگ باعث خوشحالی من شد.

روایت فوق العاده جذاب است و تعداد زیادی چیز جدید را به ما نشان می دهد. فیلم بیتلز که به وضوح دیدنش فوق العاده بود. چند تعهد خارق‌العاده از سوی افراد مشهور داشت، به عنوان مثال، ووپی گلدبرگ و بیتلز ماندگار پل مک کارتنی و رینگو استار، که بسیار مناسب بودند، اما به نظر من مجموعه‌ای از نام‌های بزرگ بهتر بود.

The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years جنبه ای از بیتلز را نشان می دهد که هیچ کس به طور کلی آن را نمی بیند. آنها را به عنوان کودکانی نشان می دهد که کاملاً گم شده اند، که باور نکردنی بود زیرا واقعاً آنها را به سطح ما پایین می آورد. دیدن اینکه طرفداران به شیوه ای بیتلز را کشتند و اینکه آنها فکر می کردند موسیقی در حال قاطی شدن در هیستری است، بسیار جذاب بود.

این فقط به بحثی می پردازد که کمی آنها را در بر می گیرد، که یک موضوع است. مایه شرمساری است زیرا یادگیری در مورد آن فوق العاده جذاب بود.

شما با دیدگاه دیگری نسبت به آنها به عنوان افراد و نه به عنوان یک برند ظاهر می شوید. برای اصلاح آنها بسیار سخت کار می کند، که من آن را به خاطر انجام آن تحسین می کنم زیرا به دیگران انگیزه می دهد تا رویاهایشان را موشکافی کنند.

با توجه به اینکه علومی که آنها دارند زمینه های اصلی قدرت است، بنابراین موسیقی شگفت انگیز است. شنیدن یک بار دیگر موسیقی عالی بود. به خصوص زمانی که ریمستر شده است.

به همین ترتیب یک قطعه واقعا جالب از جمله سیگورنی ویور وجود دارد. این واقعاً نشان می‌دهد که بیتلز چقدر بزرگ بوده است.

آنها از بخشی از ضبط مجدداً مکرراً استفاده می‌کردند و می‌تواند در طول زمان یک قطعه را آزار دهد.

من تجویز می‌کنم. برای یکی از طرفداران بیتلز، بسیار خوب است که در مورد آنها بدانید. به احتمال زیاد که طرفدار آن نیستید، آن را دوست نخواهید داشت. این بسیار با یک مشکل کوچک تا حد زیادی ایجاد شده است. در کل، عالی است و من آن را برای یکی از طرفداران بیتلز تجویز می کنم.

در دقیقه 137، احساس کردم یک چیز گم شده است. قبل از اینکه به یک تاریکی کوچک روی بیاورم، می‌خواهم به سادگی بیان کنم که هیچ روش واضحی برای انجام یک جست‌وجوی کامل در بیتلز در هر بازه زمانی کوتاهی وجود ندارد. که به ساعت های مختلف نیاز دارد! همچنین ممکن است بخواهم به این موضوع اشاره کنم که چند گروه وجود دارند که به بیتلز کمک کرده اند تا هویت خود را در هر منطقه ای از کره زمین بسازند. خواه آن‌ها یک بشقاب‌بازی هستند که موسیقی‌شان را در رادیو می‌نوازد، یا به نمایشگاه‌هایشان می‌روند در حالی که هیچ‌کس نبودند.

من ناامید هستم که حتی یک بار هم متوجه ران الز (ملقب به جانی هار) نشدم. به سرعت یک ملودی بیتلز را در بازار مهم رادیویی، سنت لوئیس، پخش کرد. داستان به این صورت پیش می‌رود: جورج هریسون اصلی‌ترین گروه بیتل بود که به ایالات متحده رفت، جایی که در Lambert-St. ترمینال لوئیس ایر در سپتامبر 1963. در آن زمان او یک ستاره در اروپا بود، اما در آمریکا هنوز کسی به Beatlemania توجه نکرده بود. جورج در راه رفتن به خانه خواهرش در بنتون، ایلینوی (دو ساعت دورتر) بود، اما قبل از اینکه در آن راه سرگردان شود، در چند برنامه رادیویی در سنت لوئیس متوقف شد و نسخه‌های تکراری آلبوم بیتلز را به هر کسی که می‌توانست در آن کوک کند، پیشنهاد داد. الز فردی انفرادی بود که پاسخ داد و "I Need to Hold Your Hand" را در بخش روزانه "Make It or Break It" پخش کرد. جمعیت تصمیم گرفتند آن را بشکنند. هریسون با الز همراه شد. همچنین یک دی جی در فرانکفورت غربی، ایلینویز بود که مدتی قبل از اینکه آنها در آمریکا دیده شوند، یک آلبوم بیتلز را پخش کرد. بیتلز از الز استقبال می کند تا آنها را در به یاد ماندنی ترین نمایش خود در آمریکا، در سانفرانسیسکو، در مقابل تماشاگران ارائه کند. بدیهی است که آنها بیشتر از او پرانرژی بودند.

به گفته وی، فیلم جذاب بود. چیزهای زیادی که نمی دانستم، به خصوص برای مدتی طولانی طرفدار بیتلز نیست. شنیدن نام‌های بزرگ نامنظمی مانند ووپی گلدبرگ و سیگورنی ویور در مورد تأثیر Beatlemania، در کنار افرادی که تعداد کمی از آنها را می‌شناختند، جالب بود، از جمله دی‌جی از میامی که در طول بازدید از بیتلز در اطراف بیتلز گیر افتاد. گیره ها و عکس های فوق العاده ای که تا به حال ندیده ام.

مشکل ساز است که آیا بیتلز در هر نقطه ای به عنوان ویژگی های جریان اصلی جامعه مطابقت داشته باشد. همانطور که آنها از به یاد ماندنی ترین دیدار قابل توجه خود در آمریکا بازگشتند، تلویزیون پوشش داده شده بی بی سی ظاهر خود را در خانه انگلستان تجربه کرد. شو آف ورزشی عصر شنبه کنار گذاشته شد، دیوید کولمن، مدیر مجری آن، به هیترو اعزام شد تا با افراد جدید خارج از هواپیما ملاقات کند. تصور اینکه چنین گنجاندنی برای هر گروهی دوباره اتفاق بیفتد سخت است.

بخش‌هایی از انتقال در ابتدای روایت ران هاوارد نمایش داده شد که داستانی را تضمین می‌کرد که ما نمی‌دانستیم.

فیلم با در نظر گرفتن موقعیتی متوالی، به روایت داستان ادامه داد. تپش قلب تپش‌آمیز و زودباور و تبدیل به مدیران مالی بدبین دیگری می‌شود که منحصراً به خاطر فراوانی که به آن‌ها ارائه می‌کند، می‌آیند، قرارداد رکوردشان به آنها امتیازات ناچیزی می‌دهد. به‌طور غم‌انگیزی، از آنجایی که Fab Four به دلیل درخواست‌های مداوم بازدید و فقدان قابل اعتماد بودن خیال‌انگیز، از بین رفت، فیلم از آن خسته شد.

بیشتر ضبط نمایش داده شده قابل تشخیص به نظر می رسید و فیلم از انتقال تجربیات جدید متعدد به گروه یا شیوه زندگی آن غفلت کرد. برخی از مصاحبه‌های سوپراستار که در سرتاسر فیلم پراکنده شده‌اند، در نهایت به یک هجوم تبدیل شدند. کسانی که داستان‌های معاصر را از نحوه یادآوری این بازدیدها تعریف می‌کردند، بیشتر از صنعتگرانی که بعداً احساسات سر و صدا خود را به نمایش می‌گذاشتند، کاربردی‌تر بودند.

ران هاوارد اغلب رئیسی است که مورد ارزیابی قرار نگرفته است، اما در این رویداد، به نظر می رسد که کار او تا حدودی ضعیف و کم عمق باشد. مشکل ساز است که کنتراست نداشته باشیم و مارتین اسکورسیزی بی نهایت بهتر، و به طور قابل توجهی طولانی تر، دکتر جورج هریسون: زندگی در دنیای مادی است. فیلم اسکورسیزی، که آشکارا منبع دائمی برکت و درد برای او بود، مملو از داستان‌های جذاب بود و با احترام به موضوع خود نزدیک می‌شد، اما هرگز به تصویر نگاری نمی‌رفت.

بیتلز، به درستی، از جایگاه پربرکتی در سراسر وجود فرهنگ انگلیسی برخوردار است. اهمیت آنها بیشتر از کیپلینگ و الگار است، به احتمال زیاد در یک استاندارد با چارلز دیکنز و جین آستن. The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years بی‌اهمیت، نقد فوق‌العاده‌ای است و موسیقی آن عموماً نوازنده است، با این حال، تا قطعی شدن فاصله زیادی دارد و نیاز به جذابیت دارد.