🌸 دانلود سریال Homicide: Life on the Street 1993 (قتل: زندگی در خیابان)

قتل: زندگی در خیابان 1993 (به انگلیسی: Homicide: Life on the Street) یک سریال معمایی و محصول 1993 کشور آمریکا, بوده و شما میتوانید برای دانلود سریال قتل: زندگی در خیابان 1993 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان سریال به این صورت هست که زندگی در خیابان (به انگلیسی: Life on the Street) یک سریال تلویزیونی جنایی آمریکا است که نسخه های خیالی واحد قتل اداره پلیس بالتیمور را به تصویر می کشد..

این سریال در 7 فصل ساخته شده که هر فصل 122 قسمت میباشد. برای دانلود مستقیم قتل: زندگی در خیابان 1993 یا دانلود دوبله فارسی سریال Homicide: Life on the Street 1993 تنها کافیست کیفیت سریال مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. سریال ‌نامه این سریال را Richard Belzer, Giancarlo Esposito, Peter Gerety, Clark Johnson, Yaphet Kotto, Michael Michele, Kyle Secor, Jon Seda, Callie Thorne, Toni Lewis, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود قتل: زندگی در خیابان 1993 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Richard Belzer, Giancarlo Esposito, Peter Gerety, Clark Johnson, Yaphet Kotto, Michael Michele, Kyle Secor, Jon Seda, Callie Thorne, Toni Lewis, در این سریال به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این سریال هم مانند دانلود سریال سینمایی قتل: زندگی در خیابان 1993 دوبله فارسی در پینک سریال موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود سریال قتل: زندگی در خیابان 1993 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود Homicide: Life on the Street 1993 720p را هم دارید پینک سریال بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود سریال استفاده نمایید.

رده سنی سریال قتل: زندگی در خیابان 1993 TV-14 بوده و قبل از دانلود سریال قتل: زندگی در خیابان 1993 باید گفت تماشای این سریال برای افراد زیر TV-14 سال مناسب نیست! این سریال در ژانرهای معمایی, درام, جنایی, بوده و محصول کشور آمریکا, هست. زبان اصلی سریال قتل: زندگی در خیابان 1993 انگلیسی, بوده ولی ما در پینک سریال دانلود سریال قتل: زندگی در خیابان 1993 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود سریال Homicide: Life on the Street 1993 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB سریال قتل: زندگی در خیابان 1993 8.7/10 از 10 می باشد.

زندگی در خیابان (به انگلیسی: Life on the Street) یک سریال تلویزیونی جنایی آمریکا است که نسخه های خیالی واحد قتل اداره پلیس بالتیمور را به تصویر می کشد.
داستان این سریال در مورد یک واحد پلیس جنایی می باشد که به بررسی جرایم خشونت آمیز در شهر بالتیمور می پردازد...
زندگی در خیابان یک مجموعه تلویزیونی آمریکایی است که داستانی از واحد قتل اداره پلیس بالتیمور را روایت می‌کند...

جهت دانلود سریال Homicide: Life on the Street 1993 (قتل: زندگی در خیابان) با زیرنویس فارسی چسبیده به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

در واقع من به نمایش‌های پیوندی پرداخته‌ام که واقعاً کلاس تلویزیون را به چیزی غیر از نمره کیفیت بالا برده است. نمایش‌هایی مانند The Wire، Breaking Terrible و The Killing درجه یک هستند.

با این به عنوان اولویت اصلی، من Crime: Life In the City را در نظر گرفتم. به یاد می آورم که چه زمانی ظهور کرد. جدی بود و شبیه هیچ چیز دیگری در تلویزیون، به ویژه شبکه (NBC) نبود.

من برگشتم و فصل اصلی را تماشا کردم و اینجا بود که همه چیز شروع شد. اینجاست که تمام کار دوربین شروع شد، تغییر سریع، بهبود افراد از بالا به پایین نسبت به فعالیت های بیهوده (تصویربرداری و تعقیب صحنه ها).

آهنگسازی و هماهنگی در فصل اصلی تأثیر ماندگاری داشت. چگونه ما در حال حاضر نمایش تلویزیونی را می بینیم، و در یک تلویزیون دوم غیرمعمول، فیلم را در اینجا تحت تأثیر قرار داد.

قسمتی که فصل اصلی را تغییر داد و در نتیجه این نمایش را در جاده ها قرار داد، سه مرد و آدنا (1993) بود. این امروز شما را به میزان قابل توجهی کمتر از مدت ها قبل از بین می برد!!! نمی توانم تصور کنم که مدت ها قبل در سالن خود بنشینم و این قسمت را تماشا کنم. جای تعجب نیست که آمریکا را وحشت زده کرد و اکنون زمان مناسبی است. این نمایش بسیار جلوتر از منحنی بود.

آن را امروز تماشا کنید... خارج از مدل مو و چند مرجع اجتماعی، آنقدر که می‌توان انتظار داشت جدید است.

من اعتراف می کنم که کار خلاقانه دوربین و تغییر در این نمایش اتفاق افتاده است. ماهیت خاص ترکیب به هر حال توسط سرگرم کننده ها مبهم است. آندره براگر به طور خاص من را یک خودخواه می‌بیند و به نظر می‌رسد که در این سریال بسیار حواس‌آمیز است و تلاش می‌کند هر صحنه‌ای را که در آن حضور دارد تحت تأثیر قرار دهد: این به من کمک می‌کند آن درام‌های جان لویتز SNL را به یاد بیاورم که در آن لوویتز همچنان اعلام می‌کند "من بازیگر هستم!" به نظر می‌رسد آقای براگر نتوانسته است به خاطر بسپارد، نکته این نیست که باعث شود مردم بپذیرند که شما یک سرگرم‌کننده خارق‌العاده هستید، اما برای متقاعد کردن جمعیت که شما همان شخصی هستید که بازی می‌کنید. او از هر گونه نکات برجسته باقیمانده از نمایش تنزل می‌دهد و به آن توجه نمی‌کند.

وقتی دیدم پیام‌رسان‌های شهر آسمانی مرا متقاعد می‌کنند فکر کنم براگر به راحتی در نقش‌های فرعی استفاده می‌شود، این تصور را نمی‌بینم.

بروگر بهتر است صفحه ای از آلن آلدا بگیرد. از آنجایی که او جمعیتی از افراد شماره یک بود، آلدا در دراز مدت نیروی زیادی در توسعه "M*A*S*H" به دست آورد. در هر صورت او دید که چند خط و داستان مناسب که در ابتدا برای شخصیت او ساخته شده بود به شخصیت های مختلف داده می شود که همه چیز برابر باشد. او معتقد نبود که باید نمایش "The Hawkeye Penetrate Show" باشد، به این دلیل که می‌دانست هر چه شخصیت‌های مختلف پیشرفته‌تر باشند، نمایش مستقرتر خواهد بود.

این سریال اساساً در مورد مغز خردمندی است که با موذی گری روبرو می شود و چگونه آن را مدیریت می کند. هر نمایش، افراد درخشان و دلسوز را با افرادی که هولناک‌ترین اشتباه ممکن را مرتکب شده‌اند، قرار می‌دهد. آنها با توجیه این که چرا این تخلفات انجام شده است مهارت کسب می کنند. بخشی از دلایل گیج کننده است. برخی از آنها به طرز وحشتناکی ساده یا احمقانه هستند.

حداقل برای فصل های نه چندان زیاد اولیه، این سریال از بهترین و قابل پیش بینی ترین بازیگران تلویزیون استفاده می کرد. سرگرمی های بسیار عالی برای تلویزیون بخشی از بهترین کار خود را انجام دادند. آندره براگر، جان سدا، کلارک جانسون و ملیسا لئو همه هدایای خود را با قدرت گزارش کردند. کهنه سربازانی مانند Yaphet Kotto، Ned Beatty و Jon Politto نشان دادند که چرا کهنه سربازان این بازی هستند. علاوه بر این، دنیل بالدوین بخشی از کار بزرگ اصلی را که در هر نقطه به پایان رسانده انجام داد. کار او در این نمایش بر هر کاری که هر یک از خواهران و برادرانش انجام داده اند، می درخشد. این مایه شرمساری است که او اکنون توانایی خود را هدر می دهد.

اگر هرگز این نمایش را تماشا نکرده اید، آن را دنبال کنید و راحت باشید. داستان ها محکم هستند، آهنگسازی حیرت انگیز است، و روسا در بالاترین نقطه کار خود هستند.

همچنین، کتاب های «قتل: یک سال در خیابان کشتار» و «گوشه» را دنبال کنید. " توسط دیوید سیمون. این مجموعه از هر یک از اینها واقعیت‌ها را بیرون می‌کشید و با هم آنها مهمترین کتاب‌هایی هستند که تا حدودی اخیراً نوشته شده‌اند.

در مورد این برنامه تلویزیونی فوق العاده که با وجود همه چیز هفت فصل در تلویزیون شبکه دوام آورد، عملاً چیزی برای تحقیر وجود ندارد. این نمایش بهتر از هر قسمتی از قانون و درخواست که به طور دوره‌ای با آن پایان می‌یابد، شما را با تصاویری جدی و واقعی توسط بازیگران آسمانی در چنگ خود نگه می‌دارد (فصل‌های بعدی سرگرمی‌های جدیدی را پیدا کردند که به طرز ناشیانه‌ای در میان بازیگران کهنه‌کار قرار گرفتند)، آهنگ‌سازی و تحمل فوق‌العاده و احتمالا بهترین استفاده از موسیقی در یک سریال که در هر مقطعی دیده ام. این مکان که در بالتیمور قرار دارد، از شهر استفاده می‌کند و به این محیط اجازه می‌دهد بدون توجه به اینکه دیگران چه فکری می‌کنند، یک فرد باشد.

من نمی توانم تعداد کافی از نکات مفید در مورد این نمایش را بیان کنم. شاید بهترین گردهمایی در تلویزیون برای ساختن یک واحد بادوام قابل تصور باشد. به ندرت هیچ سرگرم کننده ای در تمام طول مدت نمایش درازمدت با آن همراه بود. این بدبختی‌ها هنوز از همان ابتدا در نمایش احساس می‌شدند، روزنه‌های باقی‌مانده به خوبی مناطقی از قدرت را برای شخصیت‌های جدید و جذاب پر می‌کردند. بعداً در اجرای نمایش، سازندگان به نظر می‌رسند که برای ایجاد تنش برای ایجاد رابطه جنسی در نمایش تعظیم می‌کنند و چند نفر زیبا را به دست می‌آورند که ممکن است در کارهای مختلف فوق‌العاده بوده باشند، اما داخل صحنه نمایش مشبک یا ژل نمی‌زنند. احتمالاً بهترین چیز در مورد قتل، اعتبار پروژه‌ها در شغل تحلیلگران پلیس و سرگرمی‌کنندگان بعدی بود که نشان دادند که برای اشغال مشاغل مشابه همه اطرافیانشان ناتوان هستند. این یک عیب در نمایشی است که تعداد زیادی نداشت.

دی وی دی ها را بخرید، نمایش را تماشا کنید. با چشم خودت ببین

این در یک نمای طولانی بهترین برنامه پلیسی است که تاکنون در تلویزیون وجود داشته است، و شاید بهترین برنامه تلویزیونی، دوره. بازیگران، به‌ویژه نیروی سریال که باید با آندره براگر در نظر گرفته شود، دینامیت هستند و برای هر یک از شخصیت‌ها، سرگرمی‌ها چیزی فوق‌العاده منحصربه‌فرد به ارمغان می‌آورند. هیچ سرگرم کننده متفاوتی نمی تواند به اندازه هنرمندانی که در این برنامه تلویزیونی حضور داشته اند، برابری با شخصیت های خود داشته باشد. با این وجود، اگر شخصیت‌هایشان آنقدر درخشان ساخته نمی‌شد، این هنرمندان نمی‌توانستند این کار را انجام دهند. هر شخصیت فوق‌العاده منحصربه‌فرد است و تفاوت‌های آن‌ها به مناقشه و ارتباط در مورد "قتل؛ زندگی در خیابان" اجازه می‌دهد. برخلاف سریال پلیسی برابر «قانون و نظم»، «قتل» زندگی فردی شخصیت‌ها و همچنین مواردی را که در اپیزود تحقیق می‌کنند مدیریت می‌کند. بدون اطلاع از برخوردهای خود، ما هرگز نمی‌توانیم دلیل این را بفهمیم که چرا وقتی موقعیت‌هایشان درگیر می‌شود، آن‌طور رفتار می‌کنند.

و مشابه «NYPD Blue»، نمایش پلیس دیگری که برابر با «قتل» است. وجود فردی این شخصیت ها نمایش را به درام تبدیل نمی کند. ما هر هفته برای تماشای قسمت زیر نمی ایستیم زیرا می خواهیم بفهمیم چه کسی با چه کسی می خواهد بخوابد. از آنجایی که می‌خواهیم بفهمیم چه بلایی سر زندگی مداوم شخصیت‌های نمایش می‌آید، تماشا می‌کنیم. علیرغم این واقعیت که «قتل: زندگی در خیابان» در حال حاضر در تلویزیون پخش نمی شود، ممکن است این برنامه در سندیکا قابل تصور باشد. به محض اینکه بتوانید یک قسمت را پیدا کنید، اکیداً پیشنهاد می کنم تماشا کنید. شما ناامید نخواهید شد!

اساساً پردرآمدترین برنامه تلویزیونی پخش پرحاشیه ای است که من در هر مقطعی دیده ام. HLOTS به طور قابل اعتمادی شخصیت محور بود، به زیبایی ترکیب شده بود و به طرز شگفت انگیزی عکسبرداری و تغییر داده شد. بازیگری به تنهایی به عنوان یک دستاورد انفرادی در تلویزیون پخش می شود. صرف نظر از اینکه چگونه به آن نگاه می‌کنید، لباسی با استعداد، صحبت کردن واقعاً تحریک‌آمیز، بی‌دردسر قانونی و کلمات آزمایشی.

دو چیز این نمایش را از وضعیت غیرقابل باوری دور نگه داشت: اول، در اکثریت قریب به اتفاق اجراهایش، آن را تجربه کرد. نقطه جدول زمانی وحشتناک، جمعه. دوم اینکه نمایش سختی بود. کوچکترین ذره ای این است که تحقیر، در واقع، برعکس است. درجاتی از اهمیت وارد شده در ترکیب بندی و ایجاد شده توسط سبک دوربین و بازیگری مستلزم درجه ای از توجه است که افراد به طور مرتب برای تماشای تئاتر با خود همراه می کنند.

با توجه به عدم وجود تعداد زیادی از امی، آن را فراتر از هالیوود تحویل داده شد، در این مرحله با کیفیت معنادار و قابل اعتمادی تخیلی ساخته شد. تخمین من این است که در نتیجه نیاز به نفوذ و برانگیختن حسادت در زمان مشابه داشت.

این عتیقه است، با این حال HLOTS جلوتر از زمان خود بود. بسیاری از نمایش ها در طنین امروز بخش بزرگی از ارائه و چیزی مهم تر HLOTS رهبری نیزه. برای کیفیت هیجان انگیزی مانند کاری که HLOTS بیش از 10 سال پیش انجام می داد، دورتر از THE Safeguard، NIP Fold یا THE SOPRANOS نگاه نکنید.

امروزه دراماتورژی های عالی دیگری در تلویزیون وجود دارد، با این حال HLOTS به طور قابل اعتمادی در یک تصویر عمیق مرتبط است. و سطح رضایت‌بخشی شیک که احساس می‌کردم وقتی اجرای آن کامل شد، یک همراه را از دست داده‌ام. من نمی توانم این را در مورد هر چیزی که قبلا یا از آن زمان دیده ام بیان کنم.

من اعتبار زیادی برای پخش این برنامه در هر صورت به NBC قائل هستم، صرف نظر از اینکه قرارهای پخش آن متناقض بوده است یا خیر و سرنوشت آن باید در اواسط سال قبل از اینکه رهبران تصمیم بگیرند آن را برای یک فصل دیگر ذخیره کنند، متوقف شود. این یک نمایش اشتباه کارخانه نبود، بدون استفاده از تعداد زیادی وسایل نقلیه، انفجارها، یا توطئه های درام نادرست. هر روز دفتر منطقه و ساکنان دمدمی مزاج آن سوپراستارهای واقعی بودند. نمایش‌ها مطالعات شخصیت‌ها بودند، که معمولاً فقط در هر ساعت از چند سرنخ استفاده می‌کردند، که باعث می‌شد تعداد زیادی روایت در میان گروه عظیم جمع‌آوری شود. علاوه بر این، اگرچه برخی استفاده نامعقول سری از دوربین های دستی و تغییر برش هاپ را مورد بررسی قرار داده اند، من معتقدم که به نمایشگاه ها ظاهری بدون محدودیت و تنگی نفس می بخشد. این فقط تلویزیون نبود، تئاتر بود. می توان تصور کرد که این سریال مدتی قبل در ساعت «استودیو یک» یا «خانه بازی 90» نمایش داده شود، زمانی که نمایش زنده تلویزیونی استاندارد بود: برای همه مقاصد خشن، در عین حال تبادل روان، ماهرانه و بازیگری فوق العاده. (شاهد اپیزودهای برجسته کلارک جانسون و سنگ خود ویرانگر رید پریچس در یک قایق؛ یا ستاره بازدیدکننده وینسنت دونوفریو مونو-آ-مونو با آندره براگر در حالی که زیر یک قطار تراموا دراز کشیده است؛ یا یک قسمت کامل اختصاص داده شده به فوق العاده جابجایی دیرهنگام در سطح تابستانی جوشان - بدون سیستم های هوای اجباری کارآمد.) این نمایش سرگرم کننده های دراماتیک باشکوهی را در براگر و همچنین در ریچارد بلزر، کایل سکور، ند بیتی، ملیسا لئو و دنیل بالدوین برای ارائه چند مثال نشان داد. . خوشحالم که آن را در تلویزیون شبکه دیدم.

من هرگز نفهمیدم چگونه این برنامه را در تلویزیون ببینم (در بریتانیا زیاد نمایش داده نشد)، اما چون عاشق برنامه های پلیسی هستم، ریسک کردم و دی وی دی ها را خریدم. علاوه بر این، من بسیار خوشحالم که این کار را انجام دادم. این بیشتر نمایش های پلیسی دیگر را نابود می کند. به دنبال چنین نمایش‌ها، سکس و داروها نیست که نمایش‌های مختلف در کلاس از آن برای ربودن علاقه تماشاگران استفاده می‌کنند. همه چیز برابر بود، شخصیت ها را به تدریج توسعه داد، بنابراین احساس می کنید که واقعا آنها را می شناسید. مواردی که آنها فکر می کردند از واقعاً تکان دهنده، به اشتباهات انرژی، حتی به مواردی با اجزای احمقانه تبدیل شد. مجریان همه بهشتی بودند. در مورد اعدام آندره براگر به عنوان پمبلتون سرراست گفته شده است، و او بدون شک در این کار شگفت انگیز بود. با وجود این، از آنجایی که پلین فردی به‌ویژه تأثیرگذار بود، من واقعاً احساس می‌کنم که ماهیت بازیگری توسط بخشی از هنرمندان مختلف نادیده گرفته شده است. انتخاب‌های اصلی من کایل سکور در نقش تیم بیلیس حساس بود (نمایش خاطره‌انگیزترین روز او را آغاز می‌کند، بنابراین او به‌عنوان تماشاگر همزمان از کنسرت مطلع می‌شود)، و کلارک جانسون، که برای شغلش به عنوان ملدریک لوئیس شایستگی قدردانی بیشتری را داشت.

/>
بخشی از قسمت ها عجیب و غریب و غافلگیر کننده بود. یکی از رکوردشکن ترین قسمت های من، Full Moon از فصل 4 است که در آن فقط لوئیس، کلرمن و کرانچ از شخصیت های اصلی ظاهر می شوند و حتی Chomp برای مدت طولانی در آن حضور ندارد. یکی دیگر از محبوب ترین ها مرد گازی است که موقعیت ها را بر اساس دیدگاه یک فرد کاملاً مبهم برای ناظر بیان می کند. علاوه بر این، بدیهی است که اپیزود «کروزتی» یکی از تکان دهنده ترین و قوی ترین اپیزودهای هر سریالی است که تا کنون داشته است. من شما را به تماشای آن دعوت می کنم بدون اینکه چشمانتان پر از اشک شود!