🌸 دانلود فیلم The Prince and the Showgirl 1957 (شاهزاده و مانکن)

شاهزاده و مانکن 1957 (به انگلیسی: The Prince and the Showgirl) یک فیلم کمدی و محصول 1957 کشور بریتانیا, آمریکا, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم شاهزاده و مانکن 1957 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که لندن، سال 1911. دختر نمایش‏گر امریكایى، « السى مارینا » ( مونرو ) نظر « شاهزاده چارلز » ( اولیویر )، نایب السلطنه‏ ى كارپات را كه براى شركت در مراسم تاجگذارى « جرج پنجم » به انگلستان آمده، جلب مى‏ كند..

این فیلم به کارگردانی Laurence Olivier, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم شاهزاده و مانکن 1957 یا دانلود دوبله فارسی فیلم The Prince and the Showgirl 1957 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Marilyn Monroe, Laurence Olivier, Sybil Thorndike, Richard Wattis, Jeremy Spenser, David Horne, Harold Goodwin, Gladys Henson, Jean Kent, Charles Victor, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود شاهزاده و مانکن 1957 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Marilyn Monroe, Laurence Olivier, Sybil Thorndike, Richard Wattis, Jeremy Spenser, David Horne, Harold Goodwin, Gladys Henson, Jean Kent, Charles Victor, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی شاهزاده و مانکن 1957 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم شاهزاده و مانکن 1957 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود The Prince and the Showgirl 1957 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

رده سنی فیلم شاهزاده و مانکن 1957 PG بوده و قبل از دانلود فیلم شاهزاده و مانکن 1957 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر PG سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای کمدی, عاشقانه, بوده و محصول کشور بریتانیا, آمریکا, هست. زبان اصلی فیلم شاهزاده و مانکن 1957 گرجستان, آلمانی, فرانسوی, انگلیسی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم شاهزاده و مانکن 1957 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم The Prince and the Showgirl 1957 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم شاهزاده و مانکن 1957 6.4/10 از 10 می باشد.

لندن، سال 1911. دختر نمایش‏گر امریكایى، « السى مارینا » ( مونرو ) نظر « شاهزاده چارلز » ( اولیویر )، نایب السلطنه‏ ى كارپات را كه براى شركت در مراسم تاجگذارى « جرج پنجم » به انگلستان آمده، جلب مى‏ كند.
ژوئن ، 1911. از جمله مقامات رسمی ایالت Carpathia بالکان در لندن برای تاجگذاری پادشاه جورج پنجم و ملکه ماری ، رجنت ، سرلشات عالیجناب وی ، چارلز دوک بزرگ است. دفتر امور خارجه لندن به دلیل وضعیت ناپایدار ژئوپلیتیک با کایزر ویلهلم از آلمان برای کارپاتیا اهمیت زیادی قائل است و در صورت اجازه دولت سلطنت خود را سرنگون خواهد کرد. The Regent ، یک شاهزاده با اصالت اهل مجارستان ، و ملکه جدیدترین و در حال حاضر درگذشته برای راحتی ازدواج کرد. به همین ترتیب ، ریجنت در حالی که در حالتهای "آزاد" خود در سفر بود ، با یک سری از دوستان بانو گذر کرده است. در دیدار با یکی از آن زنان لندن ، بازیگر سالن موسیقی ، میسی اسپرینگفیلد ، و شرکت تولید فعلی او "دختر نارگیل" ، ریجنت در عوض چشم های خود را بر روی یکی از بازیکنان جزئی در نمایش
وقتی شاهزاده "چارلز" نایب السلطنه کشوری خیالی در بالکان برای مراسم تاجگذاری پادشاه جدید بریتانیا در سال 1911 وارد این کشور می شود به کلابی رفته و عاشق دختری می شود که...

جهت دانلود فیلم The Prince and the Showgirl 1957 (شاهزاده و مانکن) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

باید بگویم، استودیو Pinewood در بریتانیا اغلب صحنه‌های پس‌زمینه جذابی را با توجه به فیلم‌ها انجام می‌دهد، و این مورد خاصی نیست. صحنه عبادت تاج گذاری و گروه بندی شیشه های رنگی در صومعه، جلوه های بصری درجه یک هستند. حقیقتاً کار دوربین فیلم زیبای دوره 1911 واقعاً حیرت‌انگیز است. این همان فیلمی است که تماشای زیادی دارد و تصاویر ارزش دیدن را دارند.

لارنس اولیویه به عنوان رئیس و سازنده در اینجا معرفی شده است. صحنه هایی همراه با 100 یا 1000 آیتم اضافی در پشت صحنه وجود دارد. مونرو ادعا کرد که سازمان ایجاد شده است، اما به وضوح Pinewood به سازمان اجازه می دهد تا از دارایی های آنها استفاده کند.

هر آنچه شما نیاز دارید در مورد Olivier's Bearing بگویید، تصاویر روی فیلم قابل توجه هستند. برای طرفداران مونرو، مزایایی است که از در نظر گرفتن او در کنار رئوس مطالب فیلم نیز لازم است. در حالی که او در یکی از دوره‌های نه چندان لاغر خود است، عکس او در دوربین با پوشیدن لباس‌های خارق‌العاده و جواهرات مطمئناً دوام نمی‌آورد.

داستان به‌خوبی تمام نشده است و مونرو نادان عمل می‌کند. و در صحنه های مختلف زرنگ است. او و لارنس در این صحنه صحنه های زیادی را با هم انجام می دهند. مراسم تاج گذاری عملاً هیچ گفتمانی ندارد که به سادگی موفقیت آمیز نباشد، به جز بهره برداری از مونرو که کار کردن با او بسیار چالش برانگیز بود.

این فیلمی برای ذهن، یا حتی طرح داستان و بخشی نیست. از طنز سرگرم کننده است، اما فقط واقعاً کار می کند. نقاط دوربین مونرو فوق العاده خوب کار می کنند. تلاش برای دیدن توانایی بزرگ اولیویه برای بازیگری، کارگردانی، و تولید وسیله نقلیه و رهایی دوباره آن از وضعیت خراب و تبدیل آن به یک فیلم مناسب، شایسته است. آنها تقریباً موفق می شوند.

The Ruler and the Showgirl یک فیلم خارق‌العاده یا یک طنز باورنکردنی نیست، اما سبک، مفرح، درخشان است و حس فوق‌العاده رفتن به یک جوک چهار پرده‌ای واقعا معمولی را در یک تئاتر دلپذیر و غنی به شما می‌دهد. .

اگر به دنبال یک تقلید با محتوا هستید، این نیست. با این حال، در شرایطی که شما در فکر لباس‌های زیبا هستید، مونرو به‌طور مزه‌ای تحریک‌آمیز است، و یک قلاب کوچک جذاب، این می‌تواند لحظات خوبی را برای شما رقم بزند.

با این حال، وجود دارد. یک کار و یک اجرا در شاهزاده و مانکن است که آن را برای یک بازنگری یک الزام ثابت می کند، و آن طنز سرگرم کننده و بی عیب و نقص لیدی سیبل تورندایک است که نقش یک بیوه حاکم اسلاوی جنوبی را بر عهده می گیرد. "کمی مبهم است" - همانطور که مرلین مونرو در شغل السی مارینا در پی ملاقات با او می گوید: "کمی مبهم؟!" او بسیار دیوانه است، بنابراین، تمام بهترین خطوط نمایشنامه را دارد، و هر سیگنال، هر نگاه، هر بیانی را با چنان بی عیب و نقصی شیشه‌ای و نمایشگری با استعداد شگفت‌انگیز منتقل می‌کند، که نمی‌توانید کاری انجام دهید و در مورد قدرت‌های او تعجب کنید. او فقط چهار یا پنج صحنه بسیار کوتاه دارد، اما می‌داند که چگونه نقش کوچک خود را به مواد برنده جایزه تبدیل کند. فقط بازیگران کوچک." در هر صورت، شما بدون دیدن شاهزاده و مانکن از لیدی سیبل ثورندایک در بهترین حالت کمیک خود لذت نبرده اید، پس با باقیمانده آن هماهنگ کنید، در صورتی که آن را دوست نداشتید - - نمی توانید بدون نوشیدن این دنیا را ترک کنید. شهد او این قسمت را فرض می کند. همچنین، در صورتی که انتظار زیادی از آن نداشته باشید، باقی مانده شاهزاده و مانکن را نیز دوست خواهید داشت.

من واقعاً برای دیدن تطابق این ستاره مجذوب شدم، و عنوان نیز جذاب به نظر می رسید که توسط ستاره استاد سر لارنس اولیویه هماهنگ شده بود. اساساً دوک خارق‌العاده، چارلز، فرمانروای کارپاتیا (اولیویه به نام بفتا) برای مراسم تاج‌گذاری لرد جدید بریتانیا از لندن دیدن می‌کند و یک شب را در کلوپ بانوی جوان نارگیل می‌گذراند. او در آنجا با دختر نمایش آمریکایی السی مارینا (بفتا به نام مرلین مونرو) آشنا می شود و آنها شب را با هم در قلعه ای که او باقی مانده است، می گذرانند، جایی که ترقه ها (به هر دو شکل عالی و وحشتناک) وجود دارد. چارلز به السی اجازه می‌دهد تا برای هر یک از سفرهای امپراتوری، از جمله یک سفر درخشان با کالسکه قبل از عبور از کلاغ‌ها، و رژه جماعت، همراه او باشد. ماترون حاکم (سیبیل تورندایک) تصور می‌کند که السی باید زنی باشد که برای مراسم تاج‌گذاری محکم می‌نشیند، بنابراین تا زمانی که چارلز نیاز به بازگشت به کارپاتیا داشته باشد، نزدیک می‌ماند. به همین ترتیب ریچارد واتیس در نقش نورثبروک، جرمی اسپنسر در نقش حاکم نیکلاس و اسموند نایت در نقش هافمن. اولیویه تاکید کرد، با این حال مونرو زیبا همان چیزی است که در تکنیکالر کامل با زمان بندی کمیک عالی می درخشد. جوایز بفتا برای بهترین فیلم انگلیسی، بهترین فیلمنامه انگلیسی و بهترین فیلم از هر منبعی به آن اختصاص یافت. مرلین مونرو شماره 39 در 100 بزرگ ترین افراد مشهور، استاد سر لارنس اولیویه شماره 21 در 50 بزرگترین سرگرمی انگلیسی، شماره 3 در بهترین سرگرمی های بریتانیا، او شماره 14 در 100 سال، 100 ستاره - مردان، و او شماره 21 بود. 4 در برجسته ترین سرگرمی جهان، و مونرو شماره 6 در 100 سال، 100 ستاره - خانم ها، و او شماره 3 در 100 بزرگترین عکس های جنسی بود (او ممکن است شماره 1 باشد)، و او شماره 11 در 100 بود. بزرگترین نمادهای جریان اصلی جامعه ارزش دیدن داشتن!

نمایش "تاج گذاری" ترنس راتیگان (که در سال 1953 برای بررسی مراسم تاجگذاری الیزابت دوم به اجرا درآمد) زمانی که در ابتدا (دیرتر از برنامه ریزی شده) با لارنس اولیویه و ویوین لی در دو شغل رانندگی سازماندهی شد چیزی شبیه به شکست بود. دو برابر بیشتر ظاهر شد. یک بار (اینجا) به عنوان یک فیلم، تنظیم شده توسط خود راتیگان، و یک بار در سال 1963 به عنوان ملودیک با یک «کتاب» از هری کورنیتز و موسیقی و آیات نوئل دفیتیست (آخرین «نمونه»ی که او برای تئاتر ساخت). هر بار که عنوان تغییر می کرد. خود راتیگان مناسب ترین اثر را (The Dozing Ruler) برای نمایشنامه منحصر به فردش نوشته است. این به The Sovereign And The Showgirl برای فیلم در نهایت بانوی جوانی که برای ملودی صحنه به شام آمد تغییر یافت (به طور غیرمنتظره ای یکی از شماره های هوشمندانه ترسو، "Long Experience The Lord - If He Can" باید از اولین نمایش حذف شود. مرگ را مدیریت کرد و به دنبال کندی در تگزاس افتتاح شد). چیزهای زیادی از اولیویه، مجری "بزرگ" ساخته شده است، کیفیتی که مدام از من دور شده است و در اینجا دوباره او کمتر از استفاده از یکی از صداهای "خنده دار" خود (که باید گفت در آن بسیار توانا بود) کمتر کار می کند. محکم به نظر می رسد، بنابراین غیر کاریزماتیک است که تصور اینکه کسی به جای او گاگا شود، سخت است. راتیگان - صرف نظر از اینکه به درخواست سازنده اش - تصمیم گرفته است که بازی منحصر به فرد خود را "باز کند" با این هدف که اکنون بتوانیم رژه را در مسیر صومعه و صحنه های صومعه واقعی "ببینیم". من اغلب غفلت کرده ام که ببینم همه این دعواها در رابطه با مرلین مونرو به چه چیزی گره خورده است، اما باید بگویم که او در اینجا بسیار معقول و توانا است به عنوان دختر شوی نیمی از عنوان و هر چند با بهترین اثرش، خطوط و خطوط رتیگان فاصله دارد. مهارت به طور مداوم در اثبات است.

خانواده سلطنتی کارپات در حال بازدید از این منطقه مانند طیف گسترده ای از حاکمیت های مختلف در اروپا برای مراسم تاج گذاری جورج پنجم از انگلستان فوق العاده هستند. برای این موقعیت، ارباب جوان، جرمی اسپنسر، مادربزرگش، بیوه حاکم، سیبل ثورندایک، و پدر پادشاه و فرمانروای رسمی لارنس اولیویه تشکیل شده است. اولیویه فقط همکار همسر متوفی خود حاکم بود و تا زمانی که اسپنسر بزرگ شود، رسمی است. با این حال، هموطن جوان در حال بستری شدن است.

در واقع او در حال حاضر در حال مکاتبه با آلمان است که پدر انگلیسی او را دوست ندارد. کمی نافرمانی پرانرژی در مکان‌های مرتفع می‌تواند عواقب خطرناکی داشته باشد.

اما اولیویه نیز به‌علاوه از شیفتگی در حال رشد برای مرلین مونرو که در بخش کوچکی در یک تقلید ملودیک ظاهر می‌شود، منحرف می‌شود. او بدیهی است که دختر نمایش ما است. اولیویه در این نمایش در لندن به همراه ویوین لی دیگر نقش آفرینی کرده بود و قصد داشت فیلم را با او بسازد که سلامتی حساس او بار دیگر فوران کرد و او عقب نشینی کرد. اینکه چگونه ویوین انگلیسی صغیر و مشروع به مرلین مونرو دلچسب برخورد کرد، یک راز است. تخمین من این است که وقتی لی تعظیم کرد، اولیویه و خالق ترنس رتیگان تصمیم گرفتند زن اصلی را به یک آمریکایی تغییر دهند تا جذابیت خود را در بازار آمریکا افزایش دهند.

یکی از بلوندهای فردی فاکس مرلین مانند بتی گرابل که در این عکس های دوره ای مناسب بود، می توانست چیزی بیشتر از این باشد. مرلین در اینجا بسیار ناخوشایند به نظر می‌رسد.

شاهزاده و مانکن برای اولیویه ناراحت‌کننده بود. علی‌رغم نامتعارف‌های مرلین، او نیاز داشت که مربی تئاتر او پائولا استراسبرگ و مانع تراشی‌های او را تحمل کند. او وقتی استراسبرگ را برای هماهنگی با او جرأت کرد صحنه را از دست داد.

نگرانی من در مورد شاهزاده و مانکن این است که تلاش می کند بیش از حد انجام دهد، و فرصت و اراده ای داشته باشد تا هر یک از موضوعاتش را به اندازه کافی عالی بسازد. رام کام، طنز اسکروبال، علاقه سیاسی، تقلید از آداب - نکات بی شماری دارد که آدم را نسبتاً ناراضی می گذارد. مونرو، حتی با وجود گیج شدنش که گاه به گاه گوزن به نظر می‌رسد، هنوز جذاب است - - من طرفدار آن هستم، و بخشی از جذابیت او برای من، غیبت آشکار او از شیرین کاری‌های بازیگری است. او در برخی موارد در نمایشگاهش موقعیتی نامطمئن را دنبال می‌کند، به سادگی در آستانه سقوط به کیفیت غیرحرفه‌ای اسفناک، و این فشار مطمئناً برای جذابیت او مهم است. شما نمی توانید چشمان او را کمی مانند تماشای Indy 500 از چشمانش بردارید و به طور ماهرانه ای ترسیده باشد و در عین حال انتظار یک تصادف مرگبار را داشته باشد، در عین حال از شکوه و عظمت این مناسبت خیره شده است. لارنس اولیویه در این انتخاب برای ایفای نقش یک شخص به عنوان یک تعمیم، به طور اجتناب ناپذیری فراموش می شود. ما در مورد آنچه که برای او مهمتر است، غیر از واقعیت آشکار، آنقدر کم می دانیم که او احساسات خود را مهار می کند. علاوه بر این، یک چیز خزنده در چشمان او وجود دارد که من را از نگاه واقعی او به عنوان علاقه قلبی کسی باز می دارد. آنها عموماً محدود و مکر به نظر می رسیدند و با افزایش سن وضعیت بدتر می شد. در واقع، به نظر می‌رسید که علم کمی در میان آنها وجود داشته باشد، و علی‌رغم چیزی که در مورد چشمان او گفتم، هیچ زمانی متعهد به اجازه دادن به آن علم برای ایجاد نبود. آیا من چیزی را از دست دادم یا مرلین در میان تلاش‌های پیش‌بینی‌شده و اشتباه او برای وسوسه‌انگیز بودن ابراز علاقه کرد؟ با فرض اینکه اینطور باشد، باید بپذیرم که او به سادگی از قیافه‌های او شکسته شده است، و من این را فوق‌العاده می‌بینم. به طور کلی، این بخش ضعیفی در آثار مرلین باقی می ماند. از نظر ظاهری فوق العاده بود، با نوعی حیله برنامه ریزی شده که آن را به یک فریب کتاب داستان وام می داد. اگر با کمی شانس، آهنگسازی ممکن بود به چیزی مشابه دست یابد.

نمایشنامه ترنس رتیگان "شاهزاده در حال استراحت" یک تقلید مسخره آمیز فوق العاده بود که در سال 1956 به برادوی آمد، اما پس از مدت کوتاهی به یکباره بسته شد. ازدحام جمعیت به نمایشنامه در آن چارچوب ذهنی پاسخ ندادند، همانطور که در لندن دریافت شد. هماهنگی آن توسط مایکل ردگریو انجام شد که به همین ترتیب نقش اول را بازی کرد. باربارا بل گدس و کاتلین نسبیت در بازیگران برجسته بودند. بازیگران وست اند لارنس اولیویه و ویوین لی را به عنوان مقام رسمی و دختر نمایش با کارگردانی مایکل ردگریو برجسته کردند.

این نمایش در سال 1911 در لندن اتفاق می‌افتد که لرد جورج پنجم به او واگذار می‌شد. در میان بازدیدکنندگان شناخته شده ای که به آنجا رفتند، خانواده امپراتوری از کارپاتیا بودند، که بیوه مستقل، فرزندش در نظارت، مقام رسمی، و ارباب آینده آن کشور، نیکلاس، را در خود جای داد. دفتر دولتی آنها محل فعالیت است. The Official، که نگاهی سپاسگزار به دختران نمایشی دارد، السی مارینا، یک بانوی جوان آمریکایی را که در وست اند کار می کند، به عنوان متحد او برای یک شب حماقت و شاید رابطه جنسی انتخاب می کند. متأسفانه، او دوستی پیدا می کند، و شاید بیش از آن چیزی که پیش بینی می کرد از بانوی جوان عملی، با قضاوت بهتری بیش از آنچه که انتظار داشت.

اقتباس سینمایی نمایشنامه توسط لارنس اولیویه، که هماهنگی های لازم را انجام داد، پذیرفته شد. و همچنین در آن به عنوان رسمی برجسته شده است. فرافکنی مرلین مونرو در اوج حرفه اش به احتمال زیاد نوعی شرط بندی بود. با در نظر گرفتن همه چیز، خانم مونرو برنامه ریزی کرد تا با یکی از ستون های اصلی تئاتر انگلیسی، یک به یک پیش برود. شاهزاده و مانکن به جای یک سردرگمی، فرصت مناسبی را برای مرلین مونرو به وجود آورد تا نشان دهد که شایستگی این فرصت را دارد.

این علم به هر حال بین این دو ستاره است. سیبل تورندایک به عنوان ساختار بیوه مستقل کارپاتیا، کشوری تاریک در بالکان، فوق العاده بود. ریچارد واتیس علاوه بر این، با Northbrook خود، مرد ضروری برای Official، به خلقت اضافه کرد.

The Sovereign and the Showgirl توسط لارنس اولیویه هماهنگ می شود که به همین ترتیب ستاره و خلق می کند و ترنس راتیگان آن را بر اساس نمایشنامه خودش The Resting Ruler تنظیم کرده است. مرلین مونرو همبازی می شود و کمک از سیبیل ثورندایک، ریچارد واتیس و جرمی اسپنسر می آید.

لندن، 1911 و تاج گذاری جورج پنجم در راه است. تعداد قابل توجهی از بزرگان جهان برای این مناسبت حاضر می شوند، از جمله حاکم نیکلاس از کارپاتیا (اسپنسر) و مقام رسمی، حاکم چارلز (اولیویه). کارپاتیا با فشارهای شدید در اروپا برای انگلستان ضروری است، بنابراین در تلاش برای جلب لطف حاکم، او را برای دیدن بانوی جوان نارگیل ملودیک دریافت می کند. اینجاست که حاکم با السی مارینا (مونرو) سرگرم کننده ملاقات می کند و این آغاز رابطه ای است که شامل انرژی، نارضایتی و خیانت احتمالی می شود.

این تطابق عجیبی بود، با انگلیسی های بی نظیر مجری و کیسه های هوای آمریکایی، که در ابتدا کنجکاوی دلپذیری برای آن وجود دارد. در هر صورت، وقتی این کنجکاوی از بین می‌رود، فیلم با سرعت حلزونی می‌خزد و واقعاً به جایی نمی‌رسد، زیرا داستان تقریباً دو ساعت در اطراف یک دلیل مشابه حرکت می‌کند و با یک گریه به جای یک انفجار به پایان می‌رسد. قهقهه عجیبی برای بالا بردن روح وجود دارد، و در ثورندایک فیلم نمایشی خارج از جدول بالا دارد. در حالی که لباس و عکاسی جک کاردیف نیز عالی هستند. با این حال، نیاز به شعله ور شدن دارد، انرژی از دست رفته برای اینکه واقعاً کار کند. به اندازه کافی واقعی است که اولیویه مطالب را به خوبی هماهنگ می کند، می توانید دلیل علاقه مندی چنین داستانی را متوجه شوید، با این حال فیلمنامه راتیگان در هر صورت واقعاً برای انحراف قدرت بالا مفید نیست. همچنین، از آنجایی که اولیویه مرتباً از رفتار خانم مونرو در خارج از صفحه نمایش خشمگین می شود، محصول نهایی مبهم می شود. شاهزاده و مانکن به سادگی نشان می دهد که سرگرمی های بزرگ و ستاره های بزرگ در هیئت مدیره به طور مداوم یک فیلم فوق العاده را تضمین نمی کنند. 4/10

باید توضیح بدهم که از زمانی که لارنس اولیویه را روی چنین پلتفرمی قرار داده بودم، برای مدت طولانی سعی کردم این نمایش را تماشا نکنم (واقعاً او را برای مدت طولانی بهترین سرگرم کننده روی کره زمین می دانستم!) باید وحشتناک باشد من امروز شاهزاده و مانکن را به طرز جالبی دیدم و کلی خوشحالم کرد. من می‌توانم دلیل اینکه Sir O با رفتار بیش از حد بررسی‌شده مرلین در طول ساخت شاهزاده و مانکن و تحمل آن دیوانه شده بود را درک کنم. او تا آنجا که ممکن بود یک سرگرم کننده سنتی بود. او، بدون شک، معکوس خاص بود. این به هیچ وجه از تخیل یک سرگرم کننده معمولی کم نمی کند. بداخلاقی های او در تمام روابطش، ساخت فیلم و زندگی فردی به خوبی ثبت شده است تا همه ما متوجه شویم که به احتمال زیاد به اندازه کافی آشکار هستند. من واقعاً تمایزات در سبک آنها را کاملاً معقول یافتم و اینکه آنها با تمایزات در ایستگاه های خاص خود "در زندگی" کاملاً متناسب با مشاغل خاص آنها هستند. بسیار معتبر بود و علاوه بر این کاملاً عالی بود. من به همین ترتیب اعتماد دارم که اگر سر O. گزینه بازگشت از قبر را داشت و می‌توانست فیلمش را اکنون با دید هدفمندتری ببیند، بر خلاف یک «مالکیت» ساده، که فکر می‌کنم او احتمالاً در زمان ساخت آن داشت، او می‌توانست تلاش کند و این گزینه را داشته باشد که بفهمد چقدر واقعاً درخشان است. تعامل بین این دو شخصیت بسیار قابل اعتماد، پرانرژی و در هر موقعیتی به نظر می‌رسید، ستایش‌کننده است. نحوه رفتار او با فرزندش، حاکم، من شاهزاده و مانکن را در مجموع شادی آور دنبال کردم و آن را عمیقاً به یکی از طرفداران لارنس اولیویه یا یکی از طرفداران اصلی مرلین پیشنهاد دادم. در هر زمانی شکسپیر را به طرز تحسین برانگیزی انجام داده است، همانطور که او انجام داد. او هرگز نقش اصلی را در کمدی های متعدد و پربار و برجسته او بازی نمی کرد. پدر RT یک لاس زدن دلسوز.

یه دسر عالی متوجه می شوید که من آواز خواندن و حرکت را دوست دارم. مرلین اینجا رقص فوق العاده ای انجام می دهد، در حفاری های ریجنت در کنسولگری. او هم آواز می خواند. این صدای اوست؟ من نمی دانم. من اعتماد دارم. در هر صورت مرلین به یک تکیه گاه سبک معده نیاز داشت. با در نظر گرفتن همه چیز، لباس سفید لذت بخش بود - اما آیا او آن را برای سه روز متوالی پوشید؟ اوه.

هنوز، او ستاره است. تعداد بیشتری از افراد او را به یاد می آورند تا اولیویه یا لیدی سیبیل، که بدبخت است. مرلین یک ستاره تک نامی است که تا به امروز، 2014 بسیار مشهور است. مرلین نمونه تکنیک هوشمند بود.

اولیویه یک خودخواه مطامع بود. این همان چیزی بود که شخصیت او داشت، علاوه بر این که می‌توان فهمید که مریلین به‌عنوان یک سرگرم‌کننده، معکوس، علاوه بر اینکه اولیویه رئیس و سازنده است، هنوز یک سخنور بزرگ است. من شخصیت ناخوشایند او را در «مرد ماراتون» به یاد می‌آورم و او می‌توانست شخصیت وحشتناکی باشد.

حاکم جوان لذت بخش بود. بانو سیبیل فوق العاده بود. دستیار انگلیسی خنده دار بود، اما وقتی ضروری بود، مشروع بود. نوازنده/آرایشگر خنده دار بود.

من یک بار سعی کردم این را تماشا کنم و فکر کردم کند است. من سعی کردم یک بار دیگر آن را تماشا کنم و واقعاً همه چیز را تماشا کردم. به عنوان مجموعه ای از تجربیات فارغ التحصیل، من به دیدن شباهت هایی با تاریخ واقعی اواسط قرن بیستم ادامه دادم. سال 1911 شب قبل از شکست تایتانیک بود. 1914 مرگی را به همراه خواهد داشت که جنگ بزرگ دوم (درگیری غیرقابل مقایسه) را آغاز کرد. خانه های امپراتوری متلاشی می شود. تعداد کمی از کشورها برای همیشه ناپدید خواهند شد.

این مقام، آمریکایی ها را "خنگ" یا چیزی شبیه به آن خواند. مرلین (السی مارینا) عصبانی شد. او از آمریکایی بودنش راضی بود. او حتی تلاش کرد تا تصمیمات کلی را برای اولیویه / رسمی روشن کند. تو برو مرلین این که السی زبان آلمانی را درک می کرد یک یا بیشتر بود. در زمانی که ارباب جوان به زبان آلمانی تلفنی ارتباط برقرار کرد، خانم مارینا همه چیز را فهمید.

مرلین بی نفس. اولیویه غافلگیر کننده/معمول کننده. لیدی سیبیل واقعاً خانم مارینا را گرامی می داشت و اغلب در درک گفتار زن سیبیل مشکلی نداشتم. او کمی عجیب و غریب بود، اما مانند مرلین، هر کلمه و عباراتی را که صحبت می کرد می دانست. خوبی! 10/10